Waarom de armen van een octopus niet in de war raken

De zuignappen waarmee de ledematen van een octopus zijn bedekt, hechten zich aan bijna alle structuren, maar niet aan een octopushuid. Daardoor kunnen de armen van het dier niet of nauwelijks met elkaar verstrikt raken.

Dat melden Israëlische onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology.

Geämputeerd

Wetenschappers buigen zich al langer over de vraag hoe octopussen ervoor zorgen dat hun armen niet in de knoop raken. Uit experimenten blijkt namelijk dat de dieren zich niet bewust zijn van de positie van hun acht ledematen.

De wetenschappers testten in hun laboratorium hoe de zuignappen van geämputeerde octopusarmen reageerden op octopushuid. De zuignappen van de dieren blijven tot een uur na hun dood zeer actief.
“De resultaten laten zien dat de huid van octopussen ervoor zorgt dat de armen van de dieren zich niet aan elkaar hechten”, verklaart hoofdonderzoeker Binyamin Hocher op nieuwssite ScienceDaily. “Dit suggereert dat een specifiek chemisch signaal in de huid de zuiging van de zuignappen verstoort.”

Robots

De wetenschappers hebben het stofje dat het zelfvermijdend mechanisme in werking stelt nog niet ontdekt. Daarvoor is meer onderzoek nodig.
De manier waarop octopussen voorkomen dat hun ledematen verstrikt raken, kan mogelijk een inspiratie vormen voor robotbouwers.
“We hopen en geloven dat dit mechanisme tot uiting zal komen in de controlesystemen van nieuwe soorten robots”, aldus Hocher.