John Landa – Voor mij geen fileduiken aan de Zeelandbrug

Ondanks, of misschien wel juist omdat, er zeepaardjes gesignaleerd zijn bij de Zeelandbrug, blijft John op Tholen en brengt een bezoekje aan Sint Annaland.

Datum:  18 juni 2016
Duiklocatie: St. Annaland

Zeepaardjes bij de Zeelandbrug, het is wel verleidelijk om daar naar toe te gaan maar het is 9 uur laag water en zaterdag en er zijn zeepaardjes gevonden, dat parkeren word parkeren ergens in Zierikzee centrum en file duiken naar de zeepaardjes, ik besluit maar naar St. Annaland te gaan, voor mij een van de mooiste stekken in de Oosterschelde.
Deze keer plons ik met de macro setup het water in in de hoop dat ik kleine slakjes tegen kom maakt niet uit welke als het maar klein is.
Ik ga te water en het zicht is goed ik had gelijk spijt dat ik niet met de groothoek onderwater ben gegaan.

Ik ga eerst even rechts kijken of er geen sepia’s te spotten zijn of misschien wel doorzichtige eitjes van de sepia om een ongeboren sepia op te foto te zetten.
Ik kom aan bij de sepia stokken maar er is geen sepia te zien maar de stokken hangen wel vol met eitjes van de sepia waaronder ook een heleboel witte, helaas zijn ze nog niet doorzichtig dus draai ik om en ga naar links.
Ik zwem evenwijdig met de overgang van oesters naar zand en na een tijdje kom ijk een dahlia tegen, jaren geleden stonden hier tig zee dahlia’s en ik vond er altijd wel een paar maar deze keer moet ik het doen met dit ene exemplaar.
We gaan weer verder en ik zie een waaierkoker worm op het zand staan, ik wil een close up maken en omdat ik hier makkelijk in het zand kan liggen laat ik alle lucht uit mijn vest en ga er even goed voor liggen.

Ik ben wat dingen aan het proberen en voordat ik een goede foto kan maken schiet de kokerworm terug in zijn koker, ik wacht net zolang tot hij weer te voor schijn komt en ineens voel ik iets aan mijn vin.
In eerste instantie schenk ik er geen aandacht aan en na een 10 seconden voel ik weer wat aan mijn vinnen het lijkt net alsof er iemand aan mijn vinnen zit, ik kijk naar achter en ik zie een kreeft die bezig is met mijn vinnen.
Ik schrik mijn eigen een hoedje ik zwem weg en de kreeft staat dreigend met zijn scharen omhoog naar mij en slaat ook op de vlucht, ik moest er achteraf wel om lachen.
Ik ga nog verder naar links tot voorbij de punt, ik zie hele grote sponzen her en der verspreid onder veel van die sponzen liggen kreeften en sommige zitten er midden in jammer dat ik mijn groothoek niet bij had.
Ik zie onderweg heel veel eitjes van slakken, maar ik zie eigenlijk maar weinig naaktslakken de paar naaktslakken die ik zie zijn plooislakjes in verschillende kleuren meestal liggen ze op plekjes waar ik niet bij de camera bij kan en daarbij liggen ze met kluitjes op elkaar, ik weet niet wat ze aan het doen zijn maar het zal wel reuze gezellig zijn.
De hooiwagenkrabben zijn ook talrijk aanwezig, dit is een moeilijk onderwerp ze zijn dun hebben niet veel volume en ik moet een flink stuk van ze vandaan liggen om ze redelijk op de foto te zetten.
De armen van mijn flitser staan helemaal recht naar voren en de flitsers een beetje schuin op het onderwerp gericht, het ziet er eigenlijk niet uit maar zo krijg ik wel foto’s met weinig zweefvuil.
Daarna kom ik nog een een heel mooi klein anemoontje tegen die tussen groene broodspons staat dit geeft een mooi contrast.
Ik ben de punt nu helemaal voorbij gezwommen en ik ga nu een stuk ondieper ik wil op een meter of 4 diep terug richting het strandje zwemmen.
Ik zwem of liever gezegd ik drift nu met het opkomende tij terug naar het strandje en ineens hang ik in een school met zeebaarzen (ik weet het niet zeker) ze zwemmen werkelijk voor mijn neus en om me heen, alleen als ik uitadem zwemmen ze een stukje van me vandaan maar als ik even min adem inhoud komen ze weer terug, schitterend.
Na een tijdje zijn ze weer weg en na een paar minuten zijn ze er weer dit herhaalt zich 4 keer dit was gewoon genieten.
Ik ben weer bijna terug bij het strandje en ik vind nog een plooislak die nu wel goed voor de foto ligt al is het voor korte duur want naaktslakken zijn sneller dan je denkt.
Ik ben terug bij het strandje en ik ben bijna 2 en een half uur onderwater geweest en het was gewoon genieten, St, Annaland heeft me nog nooit teleurgesteld.

Ik ben ongeveer 149 minuten totaal onderwater geweest, ik ben rond 08:00 te water gegaan, de watertemperatuur was 18 graden, het zicht was redelijk tot goed, ik ben max. 12,2 meter diep geweest.