Om terug te komen op mijn nachtduik met de haaien nog een extra tip: als er een speciale reden is voor een snelle afdaling, dan is er misschien ook wel een reden dat je snel het water moet kunnen verlaten.
Mij werd voor de duik duidelijk gemaakt dat het niet wenselijk was om aan de oppervlakte te liggen spartelen terwijl er haaien rondzwommen. Dus gingen maakten we een snelle negatieve afdaling.
De duik was prachtig, al zagen we eenmaal onder water geen haai meer… tot we bij de ankerlijn van de boot terugkwamen. Daar zaten we dan op onze knietjes op de zandbodem elkaar aan te kijken. Want in het licht van de boot boven ons, zagen we de haaien weer rondcirkelen. Ook nu was aan de oppervlakte rondspartelen geen goed plan. Maar daar hadden we vooraf niet over nagedacht…
Na een lichtelijk gespannen veiligheidsstop besloten we naast elkaar toch vrij snel naar de oppervlakte te zwemmen, ieder onder een van de trappen van de boot. Gelukkig stonden daar mensen klaar die tot dezelfde conclusie gekomen waren als wij. Zodra ik mijn hoofd boven water stak, werd ik door vele handen met duikset en al op de boot getild. Voordat de haaien ons doorhadden, stonden we aan boord. Ik had mijn les geleerd: denk niet alleen na over hoe je het water in gaat, maar ook over hoe je er weer uit komt!