Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Trilhaardiertjes bedreigen koraalriffen

Ze klinken misschien onschuldig, maar trilhaardiertjes blijken een bedreiging voor de koralen in de hele wereld.

Gezond koraalrif in de Rode Zee. Foto: René Weterings

Wereldwijd gaat het steeds slechter met de koraalriffen. Alleen al in de Indo-Pacific is het oppervlak van levend koraal met 50% geslonken en in de Caribische Zee zelfs met 80% vergeleken met dertig jaar terug. Dat heeft niet alleen met de mens te maken, maar ook met heersende koraalziekten, meldt het Naturalis Biodiversity Center.

Er heerst nog veel onduidelijkheid rondom koraalziekten – ondanks de vele onderzoeken die zijn uitgevoerd. De veroorzaker van de koraalinfecties is vaak lastig te achterhalen en omdat veel koraalziekten dezelfde morfologische kenmerken hebben, zijn de verschillende ziektes lastig van elkaar te onderscheiden. En soms ligt het nog ingewikkelder: sommige koraalziekten worden veroorzaakt door ziekteverwekkers die nauwelijks van elkaar verschillen. Onder deze ziekteverwekkers vallen de trilhaardiertjes.

Met stip op één

Een voorbeeld van zo’n koraalziekte is de ‘skelet-eroderende band’, afgekort SEB. Deze ziekte is als een van de eerste beschreven aan de hand van Indo-Pacifische koralen. De veroorzaker is het trilhaardiertje Halofolliculina corallasia. Ondanks zijn onschuldige naam valt dit trilhaardiertje niet alleen het zachte weefsel van koralen aan, maar beschadigt het ook de skeletten. De ziekte is aangetroffen bij 82 soorten koralen die voorkomen in de Indo-Pacific en in de Rode Zee. Hierdoor staat de ziekte op één op de lijst van schadelijke koraalsyndromen.

Maar er heerst veel verwarring rondom de specifieke veroorzaker van de ziekte SEB en een vergelijkbare ziekte die voorkomt in de Caribische Zee, genaamd ‘Caribbean ciliate infectie’ (CCI). Gaat dit om hetzelfde soort Halofolliculina-trilhaardiertje? Onderzoekers zijn er nog niet uit of het hier om hetzelfde trilhaardiertje gaat.

Sterke verwantschap

Een studie van onder andere koraalkenner en professor Bert Hoeksema van Naturalis Biodiversity Center en de Rijksuniversiteit Groningen heeft dit tot de diepzeebodem uitgezocht. In deze studie is de morfologie en genetische diversiteit geanalyseerd van Halofolliculina-trilhaardiertjes, verzameld uit de Caribische Zee, de Rode Zee en de Indo-Pacific. Het onderzoek onthulde een gemeenschappelijk fenotype tussen beide. Daarbij liet een fylogenetische analyse zien dat beide trilhaardiertjes een veel sterkere verwantschap tonen dan tot nu toe werd aangenomen.

Hoe nu verder met deze resultaten? Volgens Hoeksema moet nader onderzoek uitwijzen of we daadwerkelijk met één en dezelfde soort te maken hebben, die wijdverspreid is en mogelijk heel oud. “Om dit beter te kunnen begrijpen is het ook belangrijk om te kijken naar de verwantschappen tussen de koraalsoorten die gevoelig zijn voor deze ziekte. Dit type onderzoek naar de taxonomie van ziekteverwekkers moet vervolgens ook worden voortgezet bij andere koraalziekten,” legt Hoeksema uit.

Meer informatie

Artikel: Morpho-molecular traits of Indo-Pacific and Caribbean Halofolliculina ciliate infections, verschenen in Coral Reefs.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief