Thrillseeker… of toch niet?
En dan ineens is het over met het mooie weer. Een storm steekt op en verdrijft ons op zaterdag al vroeg van de oceaan. Of ik dat erg vind?
Nee! Allesbehalve. De wind moet het water maar eens flink door elkaar husselen en ervoor zorgen dat de zee tot leven komt. Natuurlijk, de scholen dolfijnen, de vogels, de walvissen, het is allemaal meer dan prachtig. Maar ik zou zo graag eens grote scholen sardienen zien met haaien en al het voorgaande er doorheen geklopt.
Dus nee, ik vind het helemaal niet erg dat we die ochtend om 10:30 alweer in The Creek terug zijn. Ik ben behoorlijk doorgewaaid en tot op het bot doorweekt. Maar om nu de rest van de dag helemaal niets te doen, dat is nu ook weer niet de bedoeling.
Second Beach biedt uitkomst. Dit strand is ’the deadliest beach in the world’ als het om haaienaanvallen gaat. Acht dodelijke ongevallen in vijf jaar tijd. Niet echt een strand waar ik eens vrolijk ga zwemmen -zo’n trillseeker ben ik nu ook weer niet. Maar zo berucht als het strand is, zo rustig ligt het erbij. Het grootste gevaar lijkt ons het zand dat ons als gevolg van de storm volledig zandstraalt. Of zouden de koeien op het strand vandaag het gevaar zijn?
Met enige bewondering (en ingehouden adem) kijk ik hoe enkele locals toch het water in gaan. Niet ver…. Kennelijk is er toch iets van angst voor de bull sharks die zich in de trog tussen twee uitlopers kunnen bevinden.
Ik houd het bij pootje baden en hoop ondertussen maar dat ik al die haaien morgen eens in een bait ball terugzie. Yeah!!!
Linda Ferwerda heeft in juli de Sardine Run gedaan vanuit Port Saint John aan de Zuid-Afrikaanse Wildcoast. Hierover publiceert zij een reeks blogs.
