Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Tamara Lebesque-Franssen – Brandweer zoekt vermiste duikers

Tamara maakt met haar club een verkennende duik op een nieuwe duikstek, maar die neemt een heel andere wending als er twee duikers niet boven komen…

Duikreporter Tamara Lebesque-Franssen
Uit
Beek (lb)
Datum 02-11-2013
Locatie Pietersplas Maastricht

Het is zaterdag 2 november 2013 en ik maak mijn spullen klaar voor een duik in de Pietersplas te Maastricht. We hebben toestemming om die dag op deze locatie een duik te maken en zo dus een nieuwe stek te ontdekken.

De opzet van het evenement is om onze clubleden te laten zien hoe een duikevenement georganiseerd wordt en hoe het er op de duikstek er allemaal aan toe gaat.

Aangekomen bij de Pietersplas wordt de omgeving nogmaals gecontroleerd door de duikleider (Taco) zodat de “Check-de-Stek” volledig geüpdatet kan worden. Langzaam maar zeker komen de leden van OWSC ‘t Piepke aan en om 11:15 uur begint de briefing door de duikleider. Alles wordt volgens “het boekje” gedaan (luchtdruk, buddycheck, etc.) en om 11:35 uur gaan de duikers (Ludo en Jeroen) te water, ikzelf sta als standby-duiker aan de kant. Er is ervoor gekozen om maar 2 duikers te water te laten gaan, omdat zoals reeds eerder gezegd de opzet van het evenement is om de organisatie van een evenement te laten zien.

Met de duikers wordt een duikduur van 15 minuten afgesproken en zij moeten om 11:50 uur weer boven water komen. Aan de kant wordt om 11:45 uur opgemerkt dat de luchtbellen wel erg lang op 1 plek blijven, maar dat kan als daar net die grote karper of iets anders leuks ligt.

Om 11:55 uur zijn Ludo en Jeroen nog steeds niet boven water gekomen en ik word door Taco aangelijnd het water in gestuurd. Ik kom aan bij de bellen en ga onder water. Het zicht is echter zo slecht dat zelfs de luchtbellen niet te volgen zijn. Ik zet door en zak tot de bodem (5 meter), waar het zicht nog veel slechter is. Ik begin met een zoekpatroon te zoeken of ik Ludo en Jeroen kan vinden, maar tevergeefs keer ik terug naar de oppervlakte. Ik meld aan de kant dat het zicht ontzettend slecht is. Daarna daal ik nog een keer af voor de volgende zoekpoging. Helaas mislukt ook deze zoekactie en kom ik met lege handen boven.

Taco (duikleider) besluit om mij terug naar de kant te laten komen en de brandweer te alarmeren voor 2 vermiste duikers. Het gaat absoluut tegen je eigen gevoel in om als standby-duiker aan de kant te moeten blijven terwijl er 2 duikers vermist zijn. Taco zegt echter dat als er iets is waar Ludo en Jeroen in vast zijn komen te zitten, hij niet wil riskeren dat ik ook nog vast kom te zitten en hij 3 duikers vermist heeft. Weliswaar ben ik gezekerd met een touw, maar het risico wil hij niet nemen.

Op de kant wordt Celine (dochter van Ludo) ondertussen opgevangen en weggeleid door Jolanda, zodat zij gerustgesteld kan worden en niet alle gebeurtenissen in en om het water mee hoeft te krijgen.

Binnen 5 minuten komt er een patrouilleboot van de waterpolitie ter plekke om poolshoogte te nemen. Ik loop het water in (de eerste 30 meter is het water niet dieper dan kniehoogte) om ze op de hoogte te stellen en vertel ze waar de duikers ongeveer liggen. Daarna gaan ze verder het water op om de omgeving veilig te stellen, zodat de duikers in ieder geval niet geraakt kunnen worden door schroeven en dergelijke.

Even later horen we de sirenes van de brandweer en komt het duikteam van brandweer Eijsden ter plekke. We hebben geluk dat hun kazerne vlakbij deze duikstek ligt! De duiker van de brandweer maakt zich klaar en gaat te water. De seinmeester van de brandweer loopt ook zo’n 20 meter het water in, zodat zijn duiker meer oppervlakte kan bestrijken met zoeken.

De duiker daalt af in de omgeving van de bellen en begint met zijn zoekactie. De brandweerduikers zijn erop getraind om op de tast te zoeken en na een tijdje krijgt de seinmeester via de communicatie door dat er 2 duikers levend zijn gevonden. Een zucht van opluchting gaat door de menigte op de kant!

Van de seinmeester komt de vraag voor nog een extra persoon in het water die informatie kan doorgeven aan hem over de werking van een jacket. De brandweerduiker is namelijk niet bekend hiermee. Roel trekt een sprintje naar de kant om met kleren en al het water in te gaan. Taco houdt hem gelukkig tegen en stuurt mij weer het water in, omdat ik toch mijn duikpak aan heb en nog gezekerd ben aan het touw. Eenmaal bij de seinmeester geef ik instructies over hoe alles werkt en hij geeft het door aan zijn duiker. Enige tijd later zien we gelukkig 3 duikers boven water komen.

Tamara Lebesque_Brandweer

De brandweerduiker neemt Ludo (herkenbaar aan de gele streep op zijn cap) in een transportgreep en Jeroen zien we erachteraan zwemmen. Ik zwem zelf naar Jeroen toe en zie dat hij heel rustig is. Ik zeg hem dat ik hem in een transportgreep ga nemen en dat we ons naar de kant toe laten slepen. Als ik Jeroen eenmaal vast heb, beginnen enkele mannen aan de kant ons binnen te halen. Ondertussen worden de brandweerduiker en Ludo ook naar de kant gehaald. In het ondiepe gedeelte zien we Ludo zelf opstaan en naar de kant lopen. Allebei de duikers zijn gelukkig in orde, ze hadden alleen maar vast gezeten in een soort van touw waaruit ze niet los kwamen.

—-

Bovenstaand verhaal is hoe het ervaren is door de omstanders en door de aanwezige leden van ’t Piepke. De organisatie van het evenement, de hulpdiensten en Celine (dochter van Ludo) waren op de hoogte van de oefening met vermiste duikers en het inschakelen van de brandweer en waterpolitie. Het was een geslaagd evenement en een goede oefening, zowel voor de Piepke-leden als voor de brandweerduikers!

Na afloop was er op de brandweerkazerne te Eijsden een evaluatie (uiteraard met koffie en vlaai) en zijn er wederzijds leerpunten en complimenten gegeven.

Een videoverslag van deze oefening is vastgelegd door Limburgreporter.nl en is hieronder te bekijken.

 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief