Takkenwerk?
Duikers die wilgen knotten, takken verzamelen en tentjes bouwen. Het is letterlijk takkenwerk! Marloes Otten vertelt waarom ze dit doen.
Als de zon begint te schijnen en de temperaturen oplopen, haalt het grootste deel van Nederland de tuinmeubelen weer uit de schuur. Het duikende deel van Nederland, haalt zijn duikspullen weer uit de schuur en begint te dromen over nog net iets warmer water, van een graad of 12 en die mooie tijd dat de sepia’s weer naar Zeeland komen om te paren en eieren af te zetten.
Maar een klein groepje duikers hoeft niets uit de schuur te halen, omdat het er nooit in is gegaan… Al vanaf het begin van het jaar, wordt er ieder jaar hard gewerkt aan de voorbereidingen op het sepiaseizoen. Wilgen worden (al dan niet zelf) geknot en de beste takken hiervan uitgezocht. Niet te dun, niet te dik, de juiste lengte: het is een kwestie van ervaring.
En ervaring hebben Joop en Felice Stalenburg van het Sepiaproject genoeg! Al sinds 1996 bouwen zij de bekende sepiatentjes in de Oosterschelde. Oorspronkelijk om de sepia’s een veilige plek te geven om hun eieren op af te zetten. Het sepiaseizoen valt namelijk precies in de periode waarin op kreeften gevist mag worden. Honderden sepia’s kwamen in de kreeftenfuiken terecht voordat ze maar de kans kregen eieren af te zetten, of ze zetten hun eieren af op de fuiken, die even later boven gehaald werden. De kunstmatige tentjes, boden een veilige plek voor de sepia’s en hun eieren. Alle media-aandacht van afgelopen jaren voor de sepia’s heeft onder andere geleid tot het gebruik van nieuwe modellen kreeftenfuiken, waar sepia’s veel minder makkelijk in terecht komen.
De tentjes worden nu vooral nog gebouwd om de sepia’s aan te trekken en goed te kunnen bekijken. Jaarlijks komen duikers uit de hele Benelux, Duitsland en zelfs Frankrijk op dit unieke spektakel af.
Ook dit jaar werden bij de Zeelandbrug, Halverwege, de Kulkenol, de Val, de Bergsche Diepsluis en verschillende andere duikplaatsen weer honderden takken geplaatst. De meeste in de vorm van een tipi, waardoor soms hele indianendorpen 
ontstaan zijn onder water.
Niet alleen in de Oosterschelde wordt gebouwd. Ook in de Westerschelde bouwt een groep fanatieke duikers van Dishoekduikers al een aantal jaar tentjes voor de sepia’s bij Dishoek en Zoutelande. Om te kijken of de sepia’s een beetje creativiteit waarderen, worden hier ook verschillende kunstwerken gemaakt, waaronder zelfs een zwevende wereldbol.
Verschillende duikers bouwen hun eigen sepiatentjes op ‘geheime’ plekken, in de hoop een aantal sepia’s voor zichzelf te hebben. Voor wie succesvolle tentjes wil bouwen, hebben Joop en Felice verschillende adviezen: hou vooral de stokken goed schoon. Zorg ervoor, dat er geen wier aanhangt of hele plukken algen. Gebruik niet te dikke stokken, de sepia moet er wel makkelijk zijn eieren op vast kunnen maken. Zorg voor materiaal dat vergaat (zoals de wilgentakken), zodat het geen vervuiling van het water is of haal de tentjes na het seizoen weer weg. Sepia’s lijken de voorkeur te hebben voor een diepte van 6 tot 10 meter, ook al worden ook de tentjes op 18 meter diepte gebruikt.
De eerste pijlinktvissen zijn eind maart al gesignaleerd, de tentjes hebben de eerste inspectie doorstaan. En veel vroeger dan andere jaren zijn ook de eerste sepia’s inmiddels gezien. We wachten af….
Foto’s: Roel van der Mast
