Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Main slider - Snorkelen / Reizen / Snorkelen / Snorkelen op reis

Snorkelen in Curaçao

Duiker Oscar Bos is op Curaçao en komt erachter dat het eiland voor snorkelaars geweldig is!

Sponzen onder de pier van Tugboat Beach

Aan Curaçao had ik nog nooit gedacht als snorkelbestemming. Maar op de wereldkaart van mogelijke vakantielanden was dit eiland als enige geel gekleurd. Zo zaten we begin november ineens aan het strand van Jan Thiel, op de avond dat Rutte in Nederland de verdere lockdown aankondigde. Aangezien mijn vriend niet duikt, besluiten we ons op het snorkelen te storten. Dat gaat verrassend makkelijk op Curaçao en het is veel leuker dan ik dacht.

Jan Thielbaai

De Jan Thielbaai heeft een aantal resorts en een paar kleine strandjes. Het zicht is er 30 meter, je kunt er veel kleurrijke vissen, waaierkoralen en sponzen zien. Af en toe racen er waterjets voorbij; we nemen dus voor de zekerheid een rood boeitje mee. Terug op het strand kun je je laten verwennen met cocktails en andere tropische drankjes. Als het druk is, kan het overigens wel wat propperig worden met alle ligbedden zij-aan-zij.

Koralen bij Jan Thiel beach.
Zacht koraal bij Jan Thiel Beach.

Sponzenwoud bij Tugboat Beach

Mijn favoriete snorkelplek ligt een paar kilometer verder: Tugboat Beach. Met de auto rijd je tussen metershoge cactussen en prikstruiken door totdat je bij een surrealistische baai bent – met een giga-schip dat olie opspoort en al jaren afgemeerd ligt. Door het coronavirus komen hier nu niet meer de busladingen cruiseschippassagiers die gaan snorkelen. De klandizie bestaat vandaag uit een barbecueënde familie, een paar oudere duikers en een handvol jonge strandstoel-toeristen met full face maskers.

De Tugboat is de hoofdattractie: een klein fraai begroeid wrakje op vijf meter diepte waar een schooltje glassy sweepers in huist. Maar veel mooier vind ik de pier, waar het olieschip tegenaan ligt. De pier staat op tientallen pilaren, die met spectaculaire sponsformaties begroeid zijn. Ertussen zwemmen grote scholen piepkleine visjes. De sfeer in de baai en bij de strandtent is totaal relaxed. In de schaduw bij de bar beschilderen de lokale kunstenaars stukken drijfhout. Je kunt zelf ook meedoen en los gaan op je favoriete vis of iets met een naam. Ik denk altijd: het ziet er hier leuk uit, laat het vooral hier blijven.

Het wrak van de Tugboat.
Tugboat Beach.
Tugboat Beach.
Spons bij Tugboat Beach.

Een baai verder is de Directeursbaai, ooit het privé-strand van Shell-directeuren. Op roestige pijpen en stangen in de diepte groeien grote sponzen. Dit zijn de restanten van een hekwerk om koningin Beatrix, bij wie dit strand ook geliefd was, tegen haaien te beschermen voor het geval die langs zouden zwemmen. En op de bodem staan verschillende zachte en harde koralen. Het diepe rif komt er vlak bij de kant. Vlak onder de kliffen staan grote elandgeweikoralen. Op het strandje in de schaduw spelen lokale families domino, en zorgt een indrukwekkende knalgele luidspreker voor de Caribische sfeer. De rest van de families dobbert in het water, vlakbij het strand. Zo wordt je haar niet nat.

Directeursbaai.
Oscars buddy.

Lege stranden bij Westpunt

De noordwestkant van het eiland is onze tweede bestemming. Het is er rustig, leeg. De kust bestaat uit vijftien meter hoge kliffen van hard koraalrots. Langs de weg zie je alleen cactussen en andere droge struiken met stekels. We gaan naar Westpunt, een klein dorpje met verschillende duikresorts. In ons eigen verblijf zijn we de enige gasten, terwijl er wel 15 kamers zijn. Het toerisme ligt hier sterk op zijn gat.

We bezoeken hier een stel mooie stranden: Playa Grandi, Playa Kalki, De Grote Knip, Playa Lagun, en Playa Porto Marie. Wit zand, palmbomen, strandstoelen. Op alle plekken is het ondiepe rif vrij leeg. Een bodem van brokken koraal, groene bollen hersenkoraal, gorgonen en sponzen. Bij de kliffen is het interessanter, en ook bij de drop off, waar het koraalrif de diepte in duikt. Twee nieuwsgierige koffervissen zwemmen een tijdje met ons mee. Het zicht is niet altijd goed: ik had nooit gedacht dat het zo hard zou kunnen regenen en onweren op Curaçao. Maar het kan enorm tekeer gaan. Hierdoor was het zicht gisterochtend bij Playa Lagun niet veel beter dan in de Oosterschelde bij de Plompe Toren. Een bar met mooi uitzicht en een dozijn tamme leguanen en goed gezelschap zorgeen voor een superdag.

Het strand bij de Grote Knip.
Groene leguaan bij Playa Lagun.

Schildpadden

Playa Grandi vind ik qua snorkelen het hoogtepunt. Het wordt ook Playa Piskado genoemd, Vissersstrand. Het bestaat uit een klein strandje met een houten pier en een paar ligbedden. Vissers komen terug van het rif in kleine bootjes, schrapen de kleinere vissen schoon en hakken de grotere vangst direct met mes en stok in moten. De rommel gooien ze terug. Groene zeeschildpadden worden aangetrokken door het visafval en zwemmen rondjes bij de pier. Naast het café hangen ID-foto’s van de schildpadden, ze hebben allemaal een individuele naam. Het plaatje onder water is schitterend: het licht valt heel mooi door de pier, de verschillende schildpadden vliegen om ons heen, soms iets te dichtbij, en schooltjes vis scholen in de schaduw. Twee trompetvissen lijken een soort paringsdans uit te voeren. O ja, en dan snel weer naar boven en rustig adem halen voor de volgende foto. Het blijft tenslotte snorkelen.

Groene zeeschildpad bij de pier van Playa Grandi.
De pelikaan van Playa Grandi.

2 reacties

  1. Klinkt goed. Wij hebben een vakantie gepland met ook niet-duikers. Zo kan ik ze lekker maken voor snorkelen.

    REAGEREN
  2. Mooi hoor!
    Zowel de plek als je fantastiche foto’s!!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief