Slakkenparadijs
De wind blijft waaien in Schotland. Maar gelukkig zijn er ook nog beschutte duikplaatsen te vinden.
Zoals de meteo reeds aankondigde, is het vandaag de beloofde orkaan. Niet gewoon, windkracht 8 beaufort en aanzwellend. Gelukkig komt hij over het land en dat maakt dat we nog kunnen duiken onder de bescherming van de kustlijn.
Een normale mens denkt niet eens meer aan duiken, maar we hebben blind vertrouwen in Ian, onze schipper. Zijn vrees om een geschikte duikplaats te vinden is echter gegrond, maar toch slaagt hij erin om eentje te vinden.
We duiken voorbij St Abbs in een beschutte baai, Skelly. Een baai die mooi uit wind ligt en beschutting biedt tegen de huilende wind. Sommige duikstekken liggen niet in de wind, maar blijken onderhevig aan stroming en brengen andere problemen met zich mee voor het droppen van de duikers.
Wat mogen we verwachten….. Hoopvol kijken we richting Ian en onmiddellijk is er verdeeldheid binnen de groep. Een aantal macrolenzen en een aantal groothoeken – blijkbaar is er een doorsteek waar ook de groothoekliefhebbers hun hart kunnen ophalen. Mijn keuze is reeds gemaakt op de kamer: macro 105 mm Nikkor met een combinatie 10 X magnifiër.
Ik ga dan ook resoluut voor slakkenjacht…. Op een moment kom je woorden tekort voor het beschrijven van de slakkenpracht. Verder de klassieke dodemansduim, het kelp en vooral kleine donderpadjes. Mijn duikgezellen ontdekken ook een zeewolf en snotolf. Ook op de rotsen kun je de verschillende anemonen en dahlia’s ontdekken.
Het duiken is prachtig, de boot ligt op de juiste plaats en na een uurtje komen we behouden aan boord terug. Een klein deel van de groep maakt terug klaar om te duiken na de lenzen aan te passen voor een volgende macro-ontdekkingstocht.
Morgen meer macroleven, of toch zeehonden, en dan de beloofde Kathedraal ……van St Abbs (als het weer meewil natuurlijk).
