De riffen en wrakken van Ras Mohammed

Een mini-safari naar Ras Mohammed vanuit Sharm-el-Sheikh. René Weterings trekt erop uit en duikt op enkele van de mooiste en bekendste riffen en wrakken van de Rode Zee.

Vanavond schepen we bij Sharks Bay Umbi Diving Village in voor een mini-safari. Drie nachten en drie dagen zullen we op de boot ‘Freedom III’ verblijven en gaan we duiken op de mooiste riffen die het nationaal park Ras Mohammed rijk is. De spullen liggen al op de boot en we hebben onze eerste briefing gehad, sommige gasten zijn inmiddels al naar bed gegaan. Dan komt opeens het bericht dat we toch nog even een nachtje op het resort moeten blijven slapen. Deze verrassende wending heeft te maken met de aanwezigheid van de Egyptische president in Sharm-el-Sheikh, waardoor extra veiligheidsmaatregelen genomen worden. Nou ja, een lekker hotelbed is nooit verkeerd. We vertrekken wel gewoon in de ochtend, alleen de checkdive komt te vervallen. Dus eigenlijk hoor je verder niemand klagen.

Ras Mohammed
De volgende ochtend stapt iedereen goed uitgeslapen op de Freedom III en vertrekken we richting het zuiden van de Sinaï, naar nationaal park Ras Mohammed. De Rode Zee ligt er kalm bij, ik geniet van de ochtendzon en de heerlijke luchttemperatuur boven het water. Die is toch net wat aangenamer dan aan wal vind ik. Onderweg krijgen we van duikopperhoofd Karim een goede briefing voor onze eerste duik en maken we onze sets gereed op het ruime achterdek. De losse spullen liggen in kratjes onder de banken, de fles met vest en ademautomaat staat rechtop, klaar voor gebruik. Ik heb er zin in en ben erg nieuwsgierig naar wat we gaan zien en meemaken.

Ras Gozlani
Onze eerste duik is op duikstek Ras Gozlani. De kapitein manoeuvreert de boot naar de juiste plek en een voor een springen we vanaf de achterkant van de boot het water in. Mijn camera wordt netjes met de hand aangereikt, daarna zakken we in het extreem heldere blauwe water. Oh wauw, wat is het prachtig! Onze gids Mustafa laat ons een klein grotje zien in de rifwand. We zakken verder af langs de rijkelijk met koraalsoorten begroeide wand en laten ons met de hele lichte stroming meevoeren op een diepte van circa twintig meter. De mooie waaierkoralen vallen op – ze zijn groot en verkeren in goede gezondheid. Na een klein uur keren we terug aan de oppervlakte waar de kleine RIB ons al opwacht. Het touw wordt ons toegegooid en we trekken onszelf naar de boot. Dat is even werken, maar uiteindelijk staat iedereen weer netjes op het achterdek na te genieten van een mooie duik.

Dunraven
Op de boot genieten we van een goed verzorgde lunch, gemaakt van verse vis die even daarvoor is gevangen door de crew. Aan een grote tafel vol met hongerige duikers eet ik mijn lunch en maak een praatje. Ondertussen worden onze duikflessen ter plaatse gevuld via een lange slang. Erg handig, zo hoeven we niet steeds onze duikflessen te wisselen! Ik geniet van het kalmerende uitzicht op het water en luister dan naar de volgende briefing. We gaan duiken op het wrak van de Dunraven, een tweeënzeventig meter lang stoomschip van Engelse makelij. Het zonk in 1876 – onderweg van Bombay naar Engeland. De scheepsromp ligt ondersteboven op een maximale diepte van negenentwintig meter.

We worden naar het wrak gebracht en gaan met een rol achterover te water. Er staat wat stroming, maar al vrij snel zien we de scheepsromp opdoemen. Een deel van de groep duikt door het wrak heen, de anderen kiezen ervoor buiten te blijven. Ik maak wat foto’s van de schroef. Het wrak heeft een mooie, kleurrijke begroeiing van hard en zacht koraal. Als iedereen van het wrak heeft kunnen genieten, maken we de duik af langs het eveneens mooi begroeide rif. Boven ons cirkelen barracuda’s en in een spleet spot ik een dikke murene.

Beacon Rock
In de vroege avond maken we nog een nachtduik op het naastgelegen rif Beacon Rock, een heel ander schouwspel dan overdag. Bewegende veersterren en foeragerende koraalduivels sieren het rif. Ik vind een pyjamaslak en zie talloze zee-egels. Mijn duiklamp snijdt door het heldere water – wat is nachtduiken toch gaaf. Na de nachtduik dineren we fris gedoucht met zijn allen en daarna gaat bij de meesten het lampje snel uit.

Thistlegorm
Om 6.30 uur wordt er op de deur geklopt, tijd voor de briefing. Nog voor het ontbijt maken we onze eerste duik op de Thistlegorm. Dit wereldberoemde uit de Tweede Wereldoorlog, nog vol met auto’s, motoren en ander materieel, heeft een grote aantrekkingskracht. Het zonk in 1941 en werd door niemand minder dan Jacques Cousteau ontdekt in de jaren zeventig. Onze boot wordt met een touw aan de boeg geknoopt, hierlangs dalen we af de diepte in. De gids leidt ons langs de grote takel van de ankers. Op weg naar het achtersteven, passeren we het grote gat in de romp. Hangend op twintig meter diepte realiseer ik me pas hoe groot en imposant dit wrak eigenlijk is. Om mij heen zwemmen grote scholen horsmakrelen, een paar barracuda’s en fuseliertjes. Op de wand van het wrak spot ik zelfs een anemoon met clownvissen.

Vrachtauto’s en motoren
Tijdens de tweede duik op dit wrak zwemmen we door de hut van de kapitein en door de ruimte in de boeg. Een groot deel van de groep doet daarna ook de volledige toer door de ruimen, maar dat gaat mij nog even te ver. Ik blijf ‘veilig’ in een van de grote vierkante open gaten hangen en laat mij tot bijna dertig meter diepte zakken. Ik zie de resten van de vrachtauto’s en motoren al liggen, dat maakt een diepe indruk. Wetende dat bijna tachtig jaar geleden deze materialen bedoeld waren om oorlog mee te voeren. Ik had nooit gedacht dat wrakken mij wat zouden doen, maar een wrak als dit maakt toch wat in mij los. Ik zou hier nog wel veel meer duiken op willen maken. Absoluut een goede reden om nog eens terug te gaan.

Alternatives
In de middag en avond maken we nog twee duiken bij duikstek ‘Alternatives’. Een ondergaande zon zorgt er voor dat ik mooie plaatjes van het koraal en de zon kan maken. Het koraal is hier prachtig, we zien in de verte een grote napoleonvis voorbij zwemmen en even later nog een. In kleine holletjes in het rif spotten we octopusjes en boven ons cirkelen weer wat barracuda’s en andere roofvissen. Ook de nachtduik die we hier maken, is fantastisch, de duikstek verandert bijna onherkenbaar in de duisternis.

In een grotje ligt een schildpad te slapen, papegaaivissen snurken in hun eigen gemaakt coconnetjes en een dikke murene kijkt me vervaarlijk toe als ik op gepaste afstand wat foto’s van hem maak. Als toetje laat een blauwgespikkdelde pijlstaartrog zich van zijn goede kant zien aan het einde van de duik. Moe maar voldaan beëindigen we zo de dag. Nog een nachtje slapen op de boot en dan komt onze mini-safari al weer tot een einde. Zo’n mini-safari is een goede manier om te kijken of het verblijf op een boot iets voor je is…nou ik weet het wel, voor mij absoluut voor herhaling vatbaar.

Tekst en foto’s: René Weterings