Second time around – Filippijnen op herhaling

Geheel tegen zijn gewoonte in ging Edwin van der Sande terug naar een duikbestemming. Is de tweede keer Magic Island zo goed bevallen dat hij vaker met deze gewoonte zal breken?

Alweer de laatste dag, morgen vliegen we terug en zit de vakantie er weer op. Ik lig wat voor mij uit te dromen met op mijn iPod Shalamar die vrolijk “Second time around, even better then the first time” zingen. Grappig, altijd heb ik  geroepen elke bestemming maar één keer te bezoeken. Dit was mijn tweede keer, “second time around”. Maar was het ook beter dan de eerste keer?

Het hele jaar door duiken we in dezelfde zoetwatermeren of op de vaste locaties in Zeeland. Op vakantie willen we absoluut niet twee keer kopje onder op dezelfde duikstek. Het is opvallend hoeveel duikers deze mening zijn toegedaan. Wat op zich logisch is, want de wereld heeft zo veel mooie bestemmingen te bieden. Toch ervaar je elke duik anders en kom je iedere keer weer wat nieuws tegen. Zeker op een fraaie Aziatische bestemming als deze. Wij zijn overstag gegaan en kozen voor die “second time”.

Walvishaai

Terwijl ik heerlijk voor mij uit lig te staren en uitkijk over het strak blauwe water van het huisrif, vraag ik mij af wat nu de belangrijkste verschillen tussen onze eerste en tweede keer zijn. Beide reizen waren ongeveer in dezelfde periode, maar toch hebben we opmerkelijke verschillen gezien in het onderwaterleven. Ik graaf in mijn herinnering. Hoe waren de duiken nu vergeleken met onze eerste vakantie? De grote waaier- en tafelkoralen op de meest noordelijke duikstekken als Copton Point en Sanctuary zijn nu nog exact hetzelfde als in mijn herinnering. Een geweldige locatie om mooie groothoekfoto’s met model te maken. De grote waaiers staan er nog even sierlijk bij. De schildpadden die ons de eerste keer tijdens de verschillende duiken kwamen verblijden, zwemmen gelukkig nog steeds rond op de diverse duikstekken. Op onze eerste vakantie hebben we ons op het huisrif ook al prima kunnen vermaken, al hebben we de blauwgeringde octopus toen niet gezien. Wat een fraai beestje, veel kleiner dan ik had verwacht en wat jammer dat ik juist dit fotomoment heb verprutst.

Het duiken bij het eiland Pescador is in mijn beleving ook niet veel anders dan op onze eerste trip. Rond om het eiland waren nog steeds verschillende hengelaarsvissen, schorpioenvissen en koraalduivels te vinden. Ik moest nog steeds even diep duiken voor de witpunt-rifhaaien en ook ‘The Cathedral’, een fraaie grot met een mooi uitzicht, zat nog op dezelfde plek. Wat betreft de walvishaai hebben we op beide trips even veel geluk gehad – ze worden regelmatig gezien maar wij zijn beide keren niet in de prijzen gevallen.  Als ik die toch nog eens op de foto vast zou kunnen leggen… Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht, mijn gedachten dwalen naar de pauzes die tussen de duiken door op het witte strand wordt doorgebracht. De karaoketalenten van de duikgidsen, bootjongens en duikende zangers en zangeressen onder de reisgenoten zijn hilarisch. Ik kan mij niet herinneren dat wij deze ervaring tijdens onze eerste reis hadden. Een vermakelijke extraatje.

Naaktslakken en pygmee-zeepaardjes
De grootste verschillen tijdens het duiken zitten ‘m toch vooral in het macroleven. Het is opvallend dat we tijdens onze eerste reis zo veel meer soorten naaktslakken hebben gezien. Niet dat we nu geen naaktslakken zijn tegengekomen, maar wel duidelijk minder. We hebben er overigens genoeg ander macroleven voor terug gekregen.

Op verschillende duikstekken hebben we nu pygmee-zeepaardjes gezien; op het huisrif bracht de gids ons zelfs naar een zwanger zeepaardmannetje. Ik kan mij ook niet herinneren dat we tijdens onze eerste reis zo veel soorten spookfluitvissen hebben gezien. We hebben zeker het gevoel dat de gidsen beter zijn geworden in het vinden van het kleine en bijzondere spul en duidelijk gewend zijn aan het duiken met fotografen. Nog beter mogen we wel zeggen.

Wat nog net zo goed is, is de duik met de mandarijnvissen, een fantastisch spannende ervaring op maximaal 5 meter diepte. Spannend omdat je van tevoren niet weet of je de paringsdans van deze kleine en kleurrijke vissen gaat zien, laat staan op de foto kunt vastleggen. Op het ondiepe Goby Point hebben we een nieuw duurrecord kunnen vestigen. Na een duik van 135 minuten kregen we wel zin in een versnapering en zijn we naar de boot gezwommen. Niet dat we uitgekeken waren overigens!

Het resort
Als ik verder droom en terugdenk aan ons eerste bezoek, valt op dat het Magic Island Dive Resort er zelfs nog beter uitziet dan toen. Het resort bevindt zich in het plaatsje Moalboal op het Filipijnse eiland Cebu. Eén van de ruim zevenduizend eilanden die de Filippijnen rijk is. Gelukkig heeft het resort zijn kleinschaligheid en sfeer behouden. De afwerking en goed onderhoud zorgen ervoor dat het allemaal weer net even beter oogt dan tijdens ons eerste bezoek. De bungalows waren toen al opvallend netjes afgewerkt, en dat geldt eigenlijk nog steeds voor het hele resort. Aan de kwaliteit van de  keuken is de afgelopen jaren niets veranderd.

Als je op je gewicht wilt letten en aan de lijn doet, is dit misschien niet de juiste bestemming. De culinaire verwennerijen zijn om je vingers bij af te likken, het enige verschil is wellicht dat de menukaart uitgebreider is geworden. De cocktailbar heeft er in ieder geval aardig wat cocktails bij gekregen, heerlijk!

Sportieve excursie
Ik realiseer mij ineens dat we tijdens deze vakantie veel minder van de omgeving hebben gezien dan tijdens onze eerste reis toen we op een gehuurde scooter een flink deel van Cebu hebben verkend. We hebben ditmaal helemaal niets gezien van die groene rijstvelden, we hebben niets meegepakt van de traditionele manier van landbouw. Aan een bezoek aan de orchideeënkwekerij zijn wij ook niet toegekomen. Natuurlijk zijn we wel weer lekker mee geweest naar de Kawasan watervallen, dat blijft een gezellige en sportieve trip waarbij de afsluitende barbecue als beloning voor alle beweging er nog steeds prima in gaat. Je kunt de directe omgeving van het resort nog steeds prima wandelend verkennen, iets wat ongetwijfeld voor veel meer locaties in de Filippijnen geldt. De lokale bevolking is super vriendelijk. Een bezoek aan de lokale markt is nog even leuk en een echte aanrader. Als je tussen de kleurige verzameling van vis, groenten en tropisch fruit door loopt, kun je hier heerlijk en in alle rust cultuur opsnuiven.

“Let’s do it one more time”
De zon schijnt heerlijk. Ik wil die laatste momenten nog zo veel mogelijk meepakken. Shalamar zingt vrolijk verder “I know you came a long way”… ja klopt helemaal, Moalboal ligt voor ons niet helemaal naast de deur, toch vond ik het de reis weer helemaal waard.  Terwijl ik aan mijn verse cocktail nip, hoor ik “The second time is over… Second time around, let’s do it one more time”. Ik droom verder en denk bij mijzelf… “one more time”, waarom ook niet? Een super plek op een geweldige locatie, voor deze vakantiebestemming wil ik nog wel een keer van mijn geloof afstappen!

Foto’s: Edwin van der Sande
Meer info over de reis vind je op de website van Dive & Travel