Seaspiracy – wat vinden zij?
Zo eens in de zoveel tijd verschijnt er een filmdocu die heel veel emotie oproept – positief en negatief. Zo’n docu is Seaspiracy die nu op Netflix is te zien. Hoe kijken de experts er tegenaan?
Meestal moet ik niet-duikende en niet-oceanmindende vrienden attenderen op interessante documentaires rond het thema oceaan, maar met Seaspiracy die nu op Netflix is te zien, is het precies andersom. De docu was nog geen week te zien en WhatsApp liep vol met berichten van ‘dit moet je zien’ tot ‘ik eet nooit meer vis’. En dat gold niet alleen voor mij – de headlines van de kranten stonden er bol van, praatprogramma’s besteedden er aandacht aan.
Voor het geval dat je het gemist hebt, de docu gaat erover hoe wij (lees: de mens) de oceaan compleet verwoesten. Overbevissing, piraterij, plastic en ga maar door. En dat is beangstigend…. precies wat de makers willen bereiken.
Wij vroegen aan Pascal van Erp van Ghost Diving, en Irene Kingma, specialist op het gebied van oceaanbescherming en bekend van Save Our Sharks NL, hoe zij tegen deze documentaire aankijken.
2 reacties
Jantien
Een stuk bewustwording is goed. Duikers weten wel dat vis uit de oceaan komt, maar het grote publiek dat ook denkt dat melk in de fabriek wordt gemaakt, weten die het ook?
Eerlijk is eerlijk, ik eet vis. Maar dan het liefst wel vis die met een lijntje uit het water wordt gehaald, en zeker geen vis die de hele wereld over vliegt om op mijn bord te komen.
Ik denk dat er om te beginnen een verbod moet komen op de visfabrieken (ook van Europese vissers!) die de zee ver van huis letterlijk leeg roven.
Patrick Verschueren
Ik heb de film gezien en ik neem aan dat er veel waarheid in zit, ik ben echter altijd nogal sceptisch in zulke dingen. Net zoals men in de documentaire bepaalde instanties aanhaalt die, naar de buitenwereld toe, ecologie en een gecontroleerde visserij hoog in het vaandel voeren, maar aan de andere kant zich verkopen aan de hoogste bieder. Zo bekijkt men deze documentaire (die trouwens goed gemaakt is) dan weer door de bril van soms zeer fanatieke milieuorganisaties.
Pas op ik heb veel respect voor bv SEA SHEPHERD, en andere milieuorganisaties, maar net zoals die aangehaalde controleorganen in de docu, zo ijveren de milieuorganisaties ook voor hun eigen winkel. Dat er iets moet gebeuren is een feit maar het mag niet zwart/wit worden. Trouwens op NETFLIX is ook de docu PLASTIC OCEAN te vinden, en dat heeft mij eerlijk gezegd meer de ogen geopend ivm plastiek in de oceanen.