Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Saskia Uit den Bogaard – Safari boven én onder water in Kenia (4)

Datum 30 september t/m 14 oktober 2012
Locatie Kenia

Safari: Masai Mara, Navaisha, Amboseli, Tsavo East5/10 Safaridag 4
Vandaag naar Tsavo. Na het ontbijt eerst nog even een foto maken van ons met de Kilimanjaro op de achtergrond, die nu wel duidelijk zichtbaar is. Het gaat wel rap, de eerste wolken beginnen de top al aan het zicht te onttrekken. Onderweg trekt het Keniaanse landschap weer aan ons voorbij. Heel typisch is het dat als je een bij een dorp komt, die over het algemeen altijd aan de weg liggen, er drempels in de weg gemaakt zijn zodat je verplicht wordt om langzaam te gaan rijden. In de dorpen is het altijd druk, helaas ook vies omdat er geen vuilophaaldienst is. De gids legt uit dat vroeger alles in papieren zakken verpakt werd die vanzelf vergingen, maar tegenwoordig is alles plastic tasjes en die blijven gewoon liggen. Niemand die zich er om bekommert. Afgezien daarvan ziet het er niet uit alsof de mensen erg arm zijn. Iedereen is goed gekleed, ziet er goed uit en ze hebben allemaal, maar dan ook allemaal zonder enige uitzondering een mobiele telefoon waar dan ook de hele dag mee gebeld wordt. Alle dorpen zien er ook hetzelfde uit, een paar gebouwtjes met reclame voor mobiele telefonie of bier. Ook kom je overal dieren tegen, ezels als vervoer, geiten en koeien. De Masai zijn over het algemeen de mensen die het vee beheren. Dat klopt ook wel met hun geschiedenis waarin ze geloven dat “god” hun het vee gegeven heeft om er op te passen, en die taak nemen ze erg serieus. Qua godsdienst zijn de meeste Kenianen Christen, en slechts een enkel Moslim of Hindoestaan. Er zijn dan ook ontzettend veel kerken in Kenia en je komt ze in allerlei soorten en maten tegen, maar allemaal verwant aan het christendom. De kinderen dragen allemaal een net uniform voor school en zwaaien als we voorbij rijden. We zwaaien natuurlijk netjes terug. Verder proberen ze bij elke stop iets te verkopen, of het nu een houten masker, uien, tomaten of flessen water is. Ook staan er veel kraampjes langs de weg, voornamelijk uien en tomaten. Hoeveel uien of tomaten kan een mens eten? Kenianen rijden overigens links van de weg en er is veel vrachtverkeer. Er wordt dan ook totaal niet op verkeersregels gelet bij het inhalen, dus een doorgetrokken streep is geen reden voor onze gids om niet te kijken of hij er tóch voorbij kan. Omdat ik redelijk voorin zit en aan de rechterkant kan ik meekijken, wat ik soms maar liever niet doe als ik weer zo’n grote vrachtwagen op me af zie komen, maar het gaat altijd goed. Tenminste bij ons, want onderweg komen we ook nog wel eens een gecrashte wagen tegen waarbij de chauffeur het vermoedelijk niet overleefd heeft gezien de ravage.
Safari_Souldivers__16_of_31_Omdat we het niet redden voor de lunch maar gelijk het park in gaan vanmiddag hebben we een lunchbox meegekregen die we bij de ingang opeten. Broodje, stukje kip, appeltje, sapje en een flesje water. Het park ligt aan een spoorweg, maar de gids geeft aan dat deze nauwelijks gebruikt wordt en er weinig kans is dat er een trein voorbij komt. Ja, ja, moet je net ons hebben want wat komt er 15 minuten later voorbij rijden? Jawel, een trein en wel met containers van Maersk en MSCS. Dan om 14:00 naar binnen. Ook hier voor gebaande hoofdwegen die we moeten volgen. Wat dat betreft was Masai een luxe. Bij de ingang van het park zitten al een paar zebra’s en die hadden we nog niet van dichtbij op the picture. Dan hebben we een aardig stukje met weinig wild. We zijn nu al verwend. De gids rijdt ons naar een poel/rivier met een belofte van krokodillen. Dat zou wel leuk zijn.
Rond de rivier is het wel groener, maar we zien weinig bewegen in het water, behalve een verre Hippo. Dan rijden we weer door naar een plek waar we het busje uit mogen en de rivier van dichtbij mogen bekijken. Er soort van kleine watervalletjes ( meer snelle stromingen ) en prachtige rotsformaties. Het water ziet er wel groen uit, zeker door al die nijlpaarden die er in plassen of zo, ha, ha, ha. Dan even later weer in het busje en naar Crocodile Point, waar we er weer uit mogen omdat we toch boven aan een rots staan, en de rivier ver beneden ligt. En zowaar ligt er aan de overkant van de rivieroever een krokodil te slapen. Beetje inzoomen en hij is nog herkenbaar ook. Safari_Souldivers__17_of_31_
We gaan weer op pad en ineens trapt de gids op de rem. “Do you see the lion?” Vraagt hij. En er ligt inderdaad op relatief korte afstand een leeuwin naast een bosje te hijgen van de warmte. Ze ligt gelukkig wel rechtop dus we kunnen uitstekende foto’s maken. Wat een prachtdier is het toch. En wij weer gelukkig, want na twee keer een halve poes hebben we nu eindelijk haarscherpe goede leeuw foto’s. Wat ons betreft kunnen we dan ook op weg naar ons nieuwe huisje. We pikken nog wat olifanten mee voor onderweg en dan blijkt tot onze verbazing en aangename verassing dat de Lodge op het park zelf ligt en we er dus niet van af gaan. Ook nu weer niets dan lof voor de mooie locatie en huisjes. En ook hier is het eten weer prima. En niet geheel onbelangrijk, gratis internet voor het thuisfront. Morgen maar even status updaten 🙂

6/10 Safaridag 5
De laatste dag op safari alweer. Ik moet eerlijk zeggen, we hebben dan nog wel niet alles gezien, maar 5 dagen is eigenlijk ook wel weer genoeg. We vertrekken nog vóór het ontbijt zodat we geen last van de warmte hebben en de grootste kans om dieren te zien. Naast de gebruikelijke olifanten en giraffes, waarvan we het niet kunnen laten om tóch de duizend-en-één-ste foto te maken, en een keur aan gekleurde vogeltjes, inclusief de “Go away” bird (die écht zo heet omdat hij veel lawaai maakt als er dreiging in de buurt is, en het hertenvee daarmee gewaarschuwd wordt) , krijgen we bericht dat er twee leeuwinnen gesignaleerd zijn.
Dus we keren om en gaan naar de doorgegeven plaats. We zien de busjes al staan, inclusief het andere busje van onze groep. Als we aan komen rijden zien we gelijk de twee leeuwinnen, 1 liggend, de andere zit op haar hurken. Eindelijk ook wat actie, maar tegen de tijd dat we gepositioneerd zijn ligt ze alweer op de grond. Ja, zo is de natuur, je moet snel zijn. Gelukkig liggen ze rechtop dus mooie foto’s komen er toch wel. Even later loopt de andere toch ook twee passen dichter naar de boom, dus gelukkig niet alleen liggende foto’s. Het blijft indrukwekkend, vooral omdat de leeuwinnen zelf er zo rustig onder blijven en niet reageren op al die busjes, het gemompel of het geklik van de camera’s. Als volleerde sterren laten ze ons, de paparazzi, ons gang gaan. Safari_Souldivers__20_of_31_
Dan gaan we weer verder, maar veel meer bijzonders dan dit gaat het niet meer worden. Tot we terug in de Lodge zijn en na het ontbijt naar onze hutjes lopen. Achter is een waterpoel en omdat we nog op het park zitten lopen daar dus ook gewoon “wilde” dieren. Een troepje olifanten met hun jongen is daar lekker aan het badderen, en door de stroomdraden heen kunnen we van heel dichtbij nóg meer foto’s maken. We zijn onverzadigbaar, en ik hoop bijna dat ze zelf weggaan, want ik kan me niet losrukken van het tafereel terwijl ik voel hoe mijn scheenbenen in de bloedhete zon aan het verbranden zijn. Het kan me niet schelen, dit is zo prachtig. Dan geven ze gehoor aan mijn wens en langzaam trekt het grootste deel van de kudde weer over het vlakke landschap weg, de poel vrij latend voor nog een groepje zwijnen en impala’s. Tijd om bij het zwembad te liggen.
Eenmaal daar is het een overweldigende luxe om op je ligbedje bij het zwembad te zitten, met een drankje en een boekje, en op de achtergrond de vlakte met een kudde olifanten. Dit is geen safari meer, dit is de hemel. Nog vervelender wordt het als het alweer lunchtijd is. Het afzien van de Kilimanjaro is nog maar slechts een vage herinnering.
Na de lunch gaan we nog één keer rondrijden in het park. We kiezen voor de route rechts, maar helaas is het óf te warm, óf zitten de dieren toevallig allemaal aan de andere kant van het park, want meer dan een verdwaalde olifant, een zwijntje en een hele rare vogel komen we vanmiddag niet meer tegen. Ik heb er dan ook geen bezwaar tegen om terug te gaan naar de Lodge, en volgens mij ben ik niet de enige. Terug in de Lodge lekker douchen, relaxen, eten en dan slapen. De safari is voorbij, maar de vakantie nog lang niet!
Wordt vervolgd!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief