Review: Gamma X-treme duikpak
Camaro heeft een nieuw duikpak – de Gamma X-treme is een nieuw concept semidroogpak met buitengewone kenmerken. Rob van der Kuyl dook ermee onder in een Oostenrijks bergmeer.
De Gamma X-Treme, een nieuw semidroogpak van Camaro en niet zomaar één! Een semidroogpak waarmee men de recreatieduiker een alternatief wil bieden voor een gewoon droogpak. Dus niet als het water koud wordt wisselen van pak, maar gewoon doorduiken met het comfort en de eigenschappen die je kent. Het comfort van het natpakduiken dus het hele jaar door, geen extra slangen, geen andere hoeveelheid lood, geen onderpak, geen latex maar neopreen (nek en pols) seals, dus dezelfde beweeglijkheid en technieken die je kent. En dat alles met het comfort, lees de warmte, van een droogpak.
Een pak dat het warmste is wat ze ooit hebben gemaakt (claimt Camaro!), dus isolerend wat een trilaminaat droogpak niet is. En dat alles in minimaal 45 maten met daarbij de mogelijkheid tot aanpassingen voor de individuele duiker. Aanpassingen zouden ongeveer een week kosten.
En dat alles mogen we testen op een testlocatie waar warmte belangrijk is, namelijk een Oostenrijks bergmeer.
Het pak ziet eruit als een redelijk standaardpak, maar voelt licht aan. Als we wat nauwkeuriger gaan kijken, zien we lange seals (smoothskin) bij de polsen en de benen, gelijmd, zonder stiksels om aantrekken makkelijker te maken, en een wollige zachte ’titanium’ binnenzijde en een heel aparte rits. Een rits zonder tanden, gemaakt van kunststof. Het is een railzipper, een ‘gamma railzipper’ een zelfhelende en 100% waterdichte rits. Een Amerikaans ontwerp waar men 4,5 jaar aan heeft gewerkt. De rits wordt in één keer in zijn geheel gemaakt en dan aan één kant opengesneden om de runner erop te krijgen. Vuil zou er geen vat op hebben omdat hij werkt met een vacuüm, maar mocht je het toch voor elkaar krijgen om hem open te krijgen op een plek waar dat niet hoort, is het een kwestie van de runner heen en weer halen en het geheel is weer in orde. Dat klinkt als een uitdaging!
Onze testpakken hebben een 6mm brede rits, maar de productiepakken gaan een 8mm brede rits krijgen, nog steviger dus, maar nog steeds heel buigzaam.
De rits loopt recht over de buik en niet schuin naar de schouder zoals bij veel trilaminaatdroogpakken. De reden is dat de werking en het comfort bij een rechte rits het beste zijn en dat het pak zo makkelijk aan- en uit te trekken is.
— De Gamma X-treme heeft een heel aparte rits. Een rits zonder tanden. —
Wat verder opvalt, is de kap, die in totaal uit 10 à 11 onderdelen bestaat. Deze zijn verwerkt tot vier verschillende flappen, die je weer je over elkaar heen vouwt om te voorkomen dat er al te veel water in het pak loopt. De kap sluit middels een zachte comfortabele laag aan op de huid. Een laag die als geheel werkt zoals de seal van een droogpak. Deze constructie zou ten opzichte van een normaal natpak maar 10-12% van het water dat daar naar binnenkomt, toelaten. Dit zou de spoeling aanzienlijk tegengaan en precies die hoeveelheid water toelaten dat je nodig hebt voor de isolatie.
De kap met al zijn onderdelen zorgt er wel voor dat je of een handige buddy of een spiegel nodig hebt voor het goed plaatsen en sluiten van de flappen. Het advies is dan ook om dit een paar keer voor een spiegel te oefenen. Men is helemaal voor simplicity, maar in mijn ogen is het ontwerp van de kap en het gebruik alles behalve simpel en ik ben benieuwd of het werkt.
Verder zit op de linkermouw een bevestigingspunt voor een computer en men zou dit ook rechts gaan maken, maar als gezegd, als het er niet is, maatwerk is altijd mogelijk.
Een andere optie is het laten monteren van sokken aan de benen. Wellicht nog warmer, maar persoonlijk weet ik niet of dat zo’n goed idee is. Het pak sluit goed af, maar als er toch lucht rond zou gaan, kan je een bel krijgen bij je voeten. Daarbij komt er water in en als je dan na een duik het pak uit wil laten lekken moet dat met sokken op zijn kop – hoe doe je dat? Maar het is een optie en zoveel duikers, zoveel meningen en wensen.
Tijd om eens te kijken hoe mijn verwachtingen en meningen uitpakken.
De duik en erna
Het aantrekken van het pak gaat makkelijk. De rits geeft je een goede instapmogelijkheid en glijdt heel makkelijk dicht. Wel voel ik geen ‘klik’ aan het eind, dus ik moet mijn buddy vragen of hij inderdaad goed dicht zit. Dat zit-ie. Het pak voelt totaal niet aan als een 7mm pak, het is zeer flexibel en zeer licht en op de kant al best warm. De kap is een ander verhaal – voor een goede werking is het van belang dat de flappen goed op hun plek en over elkaar zitten. Ik heb ze niet ver genoeg richting mijn oren getrokken en dus moet -wegens gebrek aan een spiegel – mijn buddy me te hulp schieten. Als ik met een scheve kap was gaan duiken, zou de waterinname vast meer dan 10-12% zijn.
Na een korte buddycheck zijn we gereed voor de duik. Voordeel is nu al dat ik precies weet hoeveel lood ik nodig heb met een stalen 12 liter, zoet water en een 7 mm pak – die hoeveelheid kan ik dromen. En dat klopt, het eerste punt qua niet hoeven aanpassen klopt dus.
Tijdens het duiken haal ik allerlei toeren uit om de beweeglijkheid van het pak te testen. Wederom valt me op hoe flexibel alles is, zelfs de rits voel ik niet. Men wilde een pak dat ‘easy to dive’ is, nou daar lijkt het wel op. Ook als ik stil moet liggen (ik fungeer als model voor mijn fotograferende buddy), isoleert het pak mij goed, ik voel geen kou. Wel vermoed ik dat de kap niet helemaal goed zit, want ik heb het gevoel dat er toch water in loopt. Overigens kan dat ook aan het feit liggen dat ik aan het begin van elke duik mijn kap opentrek om water bij mijn oren te krijgen om makkelijker te kunnen klaren.
— Tijdens het duiken haal ik allerlei toeren uit om de beweeglijkheid van het pak te testen. Opvallend hoe flexibel het pak is! —
Nadat we ruim een uur in het water hebben gelegen, vinden we het tijd om te lunchen en ervaringen uit te wisselen – eruit dus. Geen kou gevoeld en dat is mooi, want op de kant blijk ik best wel wat water in mijn pak te hebben. De kap zat dus toch niet goed. Voor de tweede duik ga ik daar eens goed opletten. Ik probeer na de duik het pak zelf uit te doen, want het zou ook ‘easy to coming in and out’ moeten zijn, maar dat ‘out’ lukt me dus niet zelfstandig. Met moeite worstel ik één schouder een beetje eruit, maar zonder de hulp van mijn buddy was ik niet verder dan dat gekomen.
De tweede duik
Bij duik 2 is het pak nat, maar desondanks trekt het soepel aan. Ook valt de koude rilling van een nat pak, die je normaalgesproken voelt, erg mee dankzij de wollige binnenkant. Het voelt weer snel warm. Als je een echte koukleum bent, kan je altijd nog een los neopreen vestje of zelfs neopreen sokken erbij of eronder aandoen. Qua kap nemen we nu goed de tijd om alles extreem goed op zijn plek te zetten en daarna gaan we pas weer te water.
Ondanks een nat semidroogpak en fris water liggen we weer bijna een uur erin zonder het koud te krijgen. Na de duik blijkt er inderdaad een stuk minder water in het pak te zijn gekomen dan bij duik 1. Waarschijnlijk zal het als je de kap echt goed onder de knie hebt, nog minder zijn. Wederom krijg ik het pak niet zelfstandig uit, toch wel een dingetje. Na het uittrekken zit er overal zand op het pak en ook op de rits, maar die blijft het doen, zelfs met vuil erop. 4,5 jaar ontwikkeling blijkt zich uit te betalen, maar natuurlijk heb ik geen idee hoe de rits het blijft doen na een paar jaar of een paar honderd duiken.
Oefening baart kunst?
Na uitleg van Thomas over het pak uittrekken en de toezegging dat ik alles mag doen om eruit te komen, gaan we de volgende dag weer te water. Het verhaal blijft hetzelfde, makkelijk aan, flexibel, de kap gaat steeds beter en geen kou. Maar na de duik, wat ik ook doe, krachtig trekken aan de mouw, aan de kap, aan neopreen bij de schouder, worstelen, ik krijg het pak niet zelfstandig uit. Wel kom ik verder dan de vorige keren, maar zonder hulp eruit, nee. Er is vast een techniek voor net als bij de kap – misschien moet men bij de introductie van het pak er maar een filmpje van maken.
Komen we bij de plus-en minpunten!
+ Goed isolerend/warm
+ Zeer flexibel
+ Innovatieve rits
+ Seals bij armen en benen en op de kap houden water goed buiten
+ Bevestigingsplek voor je computer
+/- Vastmaken kap
+/- Zelfstandig uittrekken van het pak
? Duurzaamheid rits (maar met de 3 jaar reparatieservice een +)
7 reacties
Pauline Hulspas
In de sokken die aan het pak vast zitten, zijn uitlaatventieltjes geplaatst zodat het water er wel uit maar niet in kan.
De pasvorm en het gemak van de kap zijn ook aangepast.
Cesar Reyes
Ik gebruik de scubapro proear 2000 kan ik die met deze pak ook gebruiken?
Jimmy
Ik lees niets over de temperatuur van het water waarin jullie hebben getest met dit pak.
Harro Cats
Deze testduiken zijn gemaakt in de Attersee in Oostenrijk. Oppervlakte temperatuur was circa 11 graden. De temperatuur spong laag lag rond de 8 meter en ging naar 6 graden. Op diepte van 30 meter was het 3 graden.
Fons Herbrink
Begrijp ik het goed dat de nekseal ontbreekt en dat de kap voor de afsluiting zorgt?
Mark Lantrok
Wat zijn de kosten van het semi droogpak
Redactie DuikeninBeeld
Beste Mark,
Voor prijzen kun je terecht bij de dealers van het merk. De lijst met adressen vind je op https://sealifebenelux.nl/dealerlijst/