René Weterings – Prachtige zeeanjelieren!

Er staat taart klaar voor na de duik, maar de avond begint met ongelukjes en ongemakken. Duikreporter René Weterings duikt bij de Bergse Diepsluis en ontdekt opvallend veel krabben en schitterende zee anjelieren.

Duik 648
Het is de afgelopen week goed zicht geweest in Zeeland. De wind draait weer naar het zuidwesten, dus Goof en ik hopen dat we toch nog een beetje zicht hebben vanavond. Cornelis gaat ook mee vanavond en zijn vrouw heeft wat lekkers voor ons gemaakt, dat gaat helemaal goed komen! Ook Gijs is er vanavond, het wordt steeds gezelliger aan de waterkant in de avonden. Het waait een beetje en het is ook maar net droog. Op de parkeerplaats staan nog een paar auto’s, maar verder is het rustig. We praten even met Gijs en gaan dan maar snel aankleden want het is maar de vraag of het droog blijft. Opeens komt één van de duikers die net naar de waterkant liep al weer terug en meldt dat zijn buddy niet helemaal lekker is geworden onder aan de trap. We twijfelen geen moment, helpen hem om zijn spullen af te doen en vragen of we iemand moeten bellen. Ik blijf even bij de spullen en de anderen gaan snel even mee om te helpen. Niet veel later komt iedereen weer terug, inclusief de persoon die zich eerder niet lekker voelde. Hij en zijn buddy komen even tot rust, vanavond gaan zij niet meer duiken. Een verstandig besluit natuurlijk.
We kleden ons verder aan en gaan te water. Ik krijg meteen een klein beetje water in mijn linker handschoen, shit…ik had hem dus niet helemaal goed gemonteerd. Gelukkig is het water nog prima van temperatuur, ik monteer de handschoen opnieuw en we duiken onder. Iedereen kiest zijn eigen weg en ik ga het ondiepe deel eerst maar eens afstruinen naar wat leuks. Het is immers bijna hoog water, dus dat is ideaal. De krabben hebben elke steen veroverd die ze maar konden vinden lijkt het wel. Er zitten er tientallen vanavond. Heremietkreeftjes kruipen tussen de stenen rond op het zand en ik vind ook de paardenanemonen.

Vanavond heb ik noodgedwongen de standaard 14-42mm lens bij me en dat is niet echt mijn favoriete combinatie. Met de Nauticam CMC diopter ervoor kun je prima kleine dingen fotograferen, maar het is toch anders. Ik besluit om gewoon op mijn gemak eens wat verder te duiken en zak langzaam langs de zandhelling af richting de tien meter diepte. Onderweg vind ik diverse weduweroosjes, slibanemonen en af en toe een kleine zeeanjelier. Er lopen kreeften rond en in het water zweven veel kleine ribkwalletjes. Ook het aantal hooiwagenkrabben is weer opvallend hoog vandaag.

Ik heb naar mijn zin in dit goede zicht en besef me dat ik in de buurt van het platform moet zijn, dus ik besluit hier even naar te zoeken. Het duurt niet lang of ik heb hem gevonden en zie dat deze erg mooi begroeid is met zeeanjelieren! De anemonen zijn nog niet helemaal volgroeid, dus dat kan over een aantal weken een erg mooi plaatje opleveren. Door het goede zicht kan ik bij het fotograferen wat meer afstand tot mijn onderwerpen houden en dat komt nu goed uit. Ik probeer een mooi plaatje te schieten met deze schitterende anemonen op de voorgrond en natuurlijk een pikzwarte achtergrond.

Het hele platform duik ik rond en zie ook nog net drie steenbolken onder het platform verdwijnen. Jammer, ik had ze graag op de foto willen zetten. Enkele krabben wandelen ook rond op het platform en een kreeft heeft onder het platform een holletje gemaakt. Ik maak wat foto’s, maar al snel verdwijnt hij in een stofwolk onder het platform. In mijn ooghoek zie ik een paar lampen naderen en zie al snel dat het Gijs is, we geven elkaar het Ok sein met de lamp en ik duik weer een stukje verder. Die zeeanjelieren fotograferen verveelt me niet snel, toch weer een voordeel van zo’n standaardlens. De volgende keer moet ik toch eens de groothoeklens meenemen, ook al is dat tijdens een nachtduik. Als het zicht dan weer meewerkt, kan dat mooie plaatjes opleveren denk ik.

Mijn duikfles was niet helemaal vol aan het begin van de duik, dat begin ik wel te merken nu ik wat langer op twaalf meter diepte hang, dus ik houd het voor gezien en ga richting de kant. Onderweg probeer ik nog even een foto te maken met weinig scherptediepte, ook altijd leuk om te doen. Eenmaal terug bij de kant kom ik na een uur en tien minuten precies weer bij de trap boven. Vanaf de dijk zie ik dat de rest er nog in ligt, dus ik zal nog even moeten wachten voordat ik bij mijn spullen in de auto kan. Goof heeft immers de sleutels van mijn auto bij zich. Maar gelukkig is het rustig weer en geniet ik toch van de stilte en de sterren die zich tussen de wolken door laten zien. Het is nog steeds erg warm voor de tijd van het jaar, koud heb ik dus niet.

Na dik anderhalf uur verschijnt Cornelis en nog wat minuten later verschijnen ook Goof en Gijs. Het is tijd om snel de spullen af te bouwen, zodat we aan de koffie en kwarktaart kunnen beginnen! We genieten van het lekkers, zeggen Gijs gedag en vullen nog even onze flessen. Wederom was het een mooie duikavond op het eiland Tholen!

Max. diepte 12,2m, temp. 12 gr.C., zicht 3-5m, duiktijd 69 min.