Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Mooi Sint Annaland!

René sluit het weekend af met een duik bij St. Annaland. Maakt hij zijn doel waar? Vindt hij één babysepia en één zeedahlia?

Datum 18-8-2013
Locatie Sint Annaland

Afgelopen week moest ik een verkoudheidje uitzieken, wat ik waarschijnlijk heb opgelopen tijdens een rondvaart over de Oosterschelde in onze vakantie. Helaas kon ik daardoor niet duiken op de woensdagavond. Maar ik voelde me tegen het weekend weer OK genoeg om te duiken en dus peilde ik bij Lia van der Laan of ze zin en tijd had om met mij te gaan duiken bij Sint Annaland. Gelukkig was het antwoord ja….
De laagwaterkentering stond voor deze avond op een mooie tijd, namelijk 19.55u. We spraken daarom af om elkaar tegen 19.00u te treffen op de parkeerplaats. We hadden thuis lekker op tijd gegeten, want de kinderen moesten vandaag maar op tijd naar bed. Je kon merken dat ze het nodig hadden, dus probeerde we ze uiterlijk 19.00u op bed te hebben. Dat klusje was voor mijn vrouw Cindy, want ik ben na het eten meteen vertrokken. Mijn duikfles was niet helemaal vol en als je met Lia gaat duiken, dan is dat wel nodig….die duikt ook altijd lang en ik ben daar ook liefhebber van!

 

Mijn eerste stop onderweg, was dus het vulstation De Schakel, wat een genot dat dit vulstation erbij is gekomen zeg. Ik vind het heerlijk om niet meer steeds naar een duikwinkel in Breda te hoeven voor de flesvullingen, want dat kostte me altijd te veel tijd dan me lief was op de zaterdag. Die tijd besteed ik liever aan mijn gezin. Ik vulde dus snel mijn bijna volle fles en de 2e fles, die wel helemaal leeg was, vulde ik ook meteen bijna helemaal af. Op de terugweg zou ik die fles dan nog even helemaal afvullen.

In Sint Annaland aangekomen, moest ik even goed kijken. Want het verbouwen van de dijk en de wandelboulevard gaf een heel ander beeld dan ik in mijn herinnering had. De laatste keer dat ik hier dook, in maart van dit jaar, waren de werkzaamheden nog in volle gang. Meteen werd ik er aan herinnerd dat het eigenlijk veel te lang geleden was dat ik hier gedoken had, terwijl het zo’n mooie duikstek is. Daar moet ik verbetering in gaan brengen!

 

Lia was er al en ik parkeerde de auto achter haar auto, zodat de achterkleppen naar elkaar toe gericht waren. We wandelden even naar de duikstek om een kijkje te nemen en meteen konden we daar even zoeken naar een verloren mobieltje. Dat had ik gelezen als reactie op mijn aankondiging dat ik hier ging duiken, dus als ik daar iemand mee kan helpen is dat mooi meegenomen. Helaas vonden we het verloren mobieltje niet en moesten we met lege handen terug naar de auto. Daar aangekomen kleedden we ons om voor de duik. Op de achtergrond reed iemand op de parkeerplaats nog zijn hele zijkant in puin tegen een andere geparkeerde auto…..!

Via het strandje liepen we naar het water, wat inmiddels al heel laag geworden was. De boeilijn om het zwemgedeelte af te zetten kwam zo al heel dichtbij vanaf de kant. We moesten er even onder door om onze vinnen aan te kunnen trekken. Toen we alles op en aan hadden, seinden we OK en gingen we onder. Ondanks het goede zicht verloor ik onverwacht Lia meteen uit het oog, mede door de stofwolk die we hadden veroorzaakt en mijn richting op kwam. Ik zocht nog even, maar besloot al snel terug naar boven te gaan om te wachten op Lia. Dat duurde even, maar nadat we elkaar weer hadden gevonden, begonnen we dan echt aan de duik.
Ik had mezelf (en Lia) als doel gesteld om vandaag minimaal 1 zeedahlia te vinden en 1 baby sepia. Beiden wilde ik graag weer eens fotograferen en vooral de baby sepia, want dat is toch wel een hoogtepunt in een duik als dit. We koersten direct af op de overgang van de begroeiing en zand, want daar vind je nu eenmaal de zeedahlia’s. Ook is het zand de meest voor de hand liggende locatie om baby sepia’s te vinden, dus voor deze duik het beste plan.

Al scharrelend bekeken we de begroeiing en het leven op en rond de oesters. Op het zand vond Lia al snel wat platvissen en toen ik zelf ook goed keek, kon ik al vrij snel een klein exemplaar op de foto zetten met de macrolens. Erg leuk portretje weer, deze vissen lenen zich daar uitermate goed voor. Al vrij snel seinde Lia dat ik moest komen en toonde mij een zeedahlia, die volledig in elkaar was gekropen. Je zag daarom alleen een bolletje uit het zand steken, waarbij de tentakel volledig verdwenen waren. Zonde….maar toch maakte ik ook hiervan even een foto. Zo zie je ook niet vaak natuurlijk.
Een stukje verderop vond Lia een 2e exemplaar, een beetje grijs van kleur, die wel open stond. Het kostte me wat moeite om deze goed te belichten, want hij zit wat knel tussen het zand en een oesterbankje. Uiteindelijk kreeg ik niet het gewenste resultaat en gaf ik het op. Volgende keer beter.

Lia en ik waren door het zeer goede zicht niet altijd even dicht bij elkaar en scharrelde ieder voor zich wat in de rondte. Ik vond hierdoor een mooie kleine baby sepia en kon er net een paar foto’s van maken, voor hij zich “uit de voeten maakte”. Gelukkig stond hij er mooi op! Missie geslaagd wat mij betreft.
Toen het water weer aan het opkomen was, werd het zich ietsje minder en werd het tijd om terug te keren. Lia had het 100bar teken gegeven, dus ik seinde OK. Op de terugweg bekeken we meer de oesterbegroeiing en daar zaten vele krabben, grondels, kreeften en veel kleurrijke zakpijpjes. Ik zag dat Lia ergens foto’s van aan het nemen was en ging daarom eens kijken. Toen ze klaar was, toonde ze met haar lamp wat ze had gefotografeerd. Het bleek een Bruine plooislak te zijn met eitjes in de buurt. Een mooi onderwerp dus en ik probeerde er ook wat goede close up foto’s van te maken.

 

 

De manometer kwam in de buurt van de 70 bar en bij Lia zal hij ook zoiets hebben aangegeven. Inmiddels waren we ook weer bij het strandje gekomen en hebben we de duik beëindigd. Het was een mooi, rustig en ondiep scharrelduikje met zeer weinig tot geen stroming. Precies waar ik zin in had. Perfect dus!

Op de parkeerplaats praatten we nog even bij onder het genot van een bakje koffie en een koek. Helaas werden we aangevallen door een flinke zwerm muggen en had ik spijt dat ik geen lange broek aan had. Mijn onderbenen werden flink belaagd in ieder geval. Op de terugweg vulde ik de duikflessen weer af en kon met tevredenheid huiswaarts. Wat een mooie afsluiting van het weekend weer!

Maximale diepte 7m, temp. 20gr.C., zicht 2-4m, duikduur 75min.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief