René Weterings – Krabben vangen!

Alles relaxt. Op La Palma is er geen plaats voor haasten. Terwijl papa en mama een mooie duik maken, zijn de kinderen echter keihard aan het werk. Er moeten krabben gevangen worden!

Duik 635
La Bombilla is zo’n heerlijke plaats om te duiken, de condities zijn er bijna altijd goed en het is gewoon een prachtig plek op het eiland La Palma. Vandaag maken we hier weer een duik en ik neem dit keer de groothoeklens mee…We doen vandaag maar één duik, zodat we de middag vrij hebben voor andere activiteiten of gewoon lekker luieren en spelen rond het zwembad van het hotel. La Bombilla ligt lekker dicht bij ons hotel, dus we hoeven vandaag niet veel kilometers te rijden. De kids hebben er ook weer zin in, bij La Bombilla kunnen ze namelijk gaan vissen naar krabben die ze daar altijd zien. Het schepnetje is speciaal uit Nederland meegenomen, de steel is door papa op maat gezaagd zodat die in de koffer pastte! Met twee enthousiaste krabbenvissers stappen we in de auto en gaan we richting het idyllische kustplaatsje.
Isis en Rowan blijven vandaag bij oppas Mees en Leslie, dus Cindy en ik kunnen lekker samen een duik maken. Dat betekent in dit geval het maken van mooie groothoekfoto’s en modelfoto’s. Althans, dat was het plan. Als we bij de duikstek aan komen zien we een flinke deining en zien we ook dat het zicht niet zo glashelder zal zijn als de vorige keer toen we hier waren. Helaas had ik toen de macrolens bij me, het zit me niet echt mee met de juiste keuze van lenzen!
Zoals altijd is iedereen heerlijk relaxt, er is geen plaats voor haasten hier op La Palma. Je ziet het aan iedereen en met dit prachtige weer erbij wil je ook niets anders. Het is allemaal heel anders dan in ons eigen land natuurlijk, want anders had ik al lang in het water gelegen. Maar dat is bij duikvakanties toch altijd weer even anders. Ik help Cindy met het opbouwen van haar spullen en zorg dat de camera’s ook klaarliggen voor gebruik. Op de achtergrond horen we het geruis van de Atlantische oceaan en het vrolijke geklets van de kids. Die hebben ondertussen gezelschap gekregen van een jonge Palmero, die eigenlijk ook heel graag dat schepnetje eens wil gebruiken. In mijn ooghoeken zie ik dat het goed gaat en dat broer en zus wel zorgen dat dit jongetje er niet met hun schepnetje vandoor gaat. Grappig om te zien. Ook dat is vakantie, die kids spreken niet dezelfde taal maar begrijpen elkaar maar al te goed.
We zijn ondertussen klaar voor de duik en gaan we via de steiger te water. Dat is vandaag even oppassen, want we moeten het wel goed timen. Je wilt immers niet met je gezicht tegen de betonnen steiger gesmeten worden door deze golven. Maar het gaat gewoon weer goed en we duiken snel onder, Cindy en ik gaan onze eigen weg, we hoeven niet op de anderen te wachten. Heerlijk, gewoon ons eigen ding doen onder water!
Ik navigeer de duik, dus zet ik koers over het zwarte zand richting de rotsen waar het voornamelijk te doen is. We bezoeken even het vijlvisje bij de touwen en steken over richting de rotsen. Het zicht is hier vandaag maar matig, er is veel sediment en wier opgeschud door de golfslag en dat maakt het vandaag op sommige plaatsen een rijkelijk gevulde groentesoep. Ik zorg er voor dat we zo snel mogelijk aan de andere kant van de rotsen komen, daar wordt het zicht een stuk beter.
Met mijn lamp schijn ik op een stel garnalen, zodat Cindy met haar camera setjes ook aan de slag kan. Het water deint hier ook nog erg sterk, dus ik zie haar worstelen om een goede positie te behouden. Uiteindelijk seint ze OK, de foto’s zullen dus gelukt zijn neem ik maar aan. We duiken verder en ik had gedacht bij de boogjes uit te komen, maar dat is me niet gelukt. Ergens ben ik dus een afslag voorbij gedoken, maar ach…dit is ook wel weer leuk! De wanden zijn kleurrijk en overal zijn vissen te vinden. We zien in de verte een school vissen zwemmen, die zich helaas maar lastig laten benaderen. Toch gaan we een poging doen om dichterbij te komen en uiteindelijk lukt het met wat geduld. Helaas is een fisheyelens niet de ideale lens, dus het wil niet echt lukken met de foto’s van deze vissen.
We duiken naast een mooie wand, die we niet eerder gezien hebben. Hier overheersen de rode en roze kleuren als we ze met onze duiklampen beschijnen, ook dit vraagt om een foto. Cindy hangt mooi vrij naast de wand om te zoeken naar onderwerpen voor haar foto’s. Perfect moment voor mij om af te drukken, het hoeft niet altijd geposeerd te zijn vind ik.
De tijd vliegt, we hebben het echt naar onze zin, maar we moeten nu echt weer terug. We zijn namelijk een flink stuk verwijderd van de steiger, dus moeten we nog een stukje zwemmen. Mijn lucht raakt echter sneller op dan ik had gehoopt, dus we maken nog één modelfoto en stijgen dan op. Helaas moeten we nog een flink stuk terug zwemmen naar de steiger, gratis fitness zullen we maar zeggen. We zijn de laatsten die weer boven water zijn gekomen, we hebben optimaal gebruik gemaakt van deze duik en mogen daarom tevreden zijn!
Gedurende de duik zijn de kids bezig geweest om de krabben te vangen, dat is echter niet gelukt. Maar ze doen net alsof ze een hele prestatie geleverd hebben met hun pogingen. Ze hebben het blijkbaar weer erg leuk gehad. We bouwen de duikspullen af en trakteren onszelf daarna op een heerlijke lunch bij “Beach Bar Puerto Naos” en gaan daarna nog even op het strand nagenieten. Wat is het weer een heerlijke dag!

Max. diepte 12m, temp. 24gr.C., zicht 15-20m, duiktijd 75min.