René Weterings – Grootste en kleinste snoek!

Duik 371 – Een zoetwaterduik in de Put van Raamsdonksveer mét snoeken!

Datum: 4 juli 2012
Duiklocatie: Nionplas

Vanmiddag had ik even wat extra vrije tijd, aangezien onze dochter een kinderfeestje had en ik haar moest brengen en uiteraard ook weer moest ophalen aan het eind van de middag.

Op de weg terug naar huis ben ik even langs de Put van Raamsdonksveer gereden om te kijken hoe het daar was. Het was immers prachtig weer en belachelijk warm. Vanaf de steiger leek het water heel helder, meer dan normaal. Ik kreeg meteen zin in een duik en ben snel naar huis op en neer gereden om mijn spullen te halen, zodat ik een lekker soloduikje kon gaan maken. Helaas had ik vandaag geen cameraset tot mijn beschikking, dus geen bewijsmateriaal van eventuele leuke ontmoetingen.

Snel ben ik mezelf gaan aankleden in de schaduw van de kofferbakdeur, want wat was het verzengend heet in de zon zeg! Ik besloot dat ik vandaag wel af kon met enkel mijn thermo ondergoed en een fleecetrui onder mijn droogpak. Zo koud kon het immers niet meer zijn dacht ik.

Ik ben vanaf de steiger te water gegaan, waarbij mijn oog viel op een boei even verder op richting het westen. Dit moest wel een nieuwe boei zijn die het platform markeert, die eind 2010 is geplaatst door duikclub de Aalscholvers. Hier ben ik via het Duikerslog.nl achter gekomen, toen ik een duiklog zag van iemand anders die daar had gedoken en er iets over postte. Omdat dit platform niet in de richting van de gebruikelijke route ligt, was ik er tot op heden gewoon niet bij uit gekomen, terwijl het op slechts 7m diepte zou moeten liggen. Aangezien er tussen mij en die boei een paar vissers op de kant bezig waren, besloot ik toch maar weer de gebruikelijke route te doen.

Het zicht was inderdaad best goed en de zon drong ver door. Wel merkte ik weer een paar thermoclines op, waar het stof op bleef liggen. Dit gaf met het zonlicht erg vreemde situaties, maar wel leuk! Het is weer eens wat anders. Ik ben op een diepte van 6m richting de overkant gegaan en hierbij viel het mij op dat op die route een aantal palen/oude bomen staan, verticaal in de bodem. Ik heb geen idee hoe die daar zo komen en wat het doel er van is. Op 1 van de palen hing een plastic “emmer”, eigenlijk meer een grof vergiet met een hengsel eraan. Ik irriteer me altijd mateloos aan alle vuilnis onder water, dus ik besloot dit ding maar aan mijn clip te hangen, waarmee mijn droogpak onder mijn kruis vast zit. Het hangt toch niet in de weg en zo kon ik mijn steentje weer bijdragen voor een nettere duikstek.

Onderweg trof ik af en toe een flinke school aan van hele kleine jonge visjes. Ik denk baarsjes, aangezien je heel lichtjes de strepen al kan zien. Deze visjes zijn eigenlijk helemaal niet zo schuw, jammer dat ik nu geen camera bij me had.

Aan de overkant van de steiger, kwam ik uit bij de veenblokken die uit de bodem omhoog steken en het landschap hier plaatselijk wat anders maken dan op de rest van de duikstek. Omdat ik al zo’n 35min onderweg was, besloot ik maar weer om te keren en nu lekker ondiep terug te scharrelen.

Toen ik mijn hoofd door een stoflaag stak op ongeveer 2m diepte, ging er een wereld voor me open. Het zicht was hier echt heel erg goed en ik kon van een flinke afstand de kant zien.

Hierbij viel mijn oog ineens op een paar meerkoetjes die om beurten naar de bodem doken om daar iets te eten te zoeken. Erg leuk gezicht en ik kon ze vrij dicht naderen, ook nu weer….balen dat ik geen camera bij me had.

In de waterpest zag ik ineens een heel klein snoekje, van het formaat wijsvinger. Ook dit diertje bleef mooi hangen, waardoor ik zijn formaat goed kon inschatten. Dit was voor mij tot nu toe het kleinste exemplaar van een snoek die ik ooit gezien had, erg leuke vondst dus.

De omgevallen boom was ook helemaal te overzien toen ik deze op een diepte van 3m benaderde, dat komt niet heel vaak voor is mijn ervaring. Erg mooie sfeer geeft dit, met die draadwieren op de takken. Het mooie van deze boom is dat het overgrote deel ook nog gewoon in leven is. Ik kon helaas geen snoek tussen de takken ontdekken.

Hierna heb ik wat vaart gemaakt richting de instap en stak daarbij af en toe mijn hoofd boven water om te kijken waar ik precies was. Ik had immers nog we even zin om naar het platform te gaan.

De vissers waren inmiddels vertrokken, dus heb ik het emmertje en een vuilniszak die ik onderweg nog had gevonden, op de steiger weg gelegd en ben aan het oppervlak naar de boei gezwommen en daarbij snorkelend naar de bodem kijkend. Ik kon zien dat ook hier het zicht zeer goed was, want ik kon flink diep kijken. Eenmaal bij de boei aangekomen, heb ik mijn vest iets ontlucht en ben ik via het touw van de boei naar het platform afgedaald. Al op 2m diepte zag ik de reling van het platform en aangezien die op 7m diepte ligt, was het zicht verticaal dus zeker 5m.

Toen ik op het platform landde, zag ik onder het platform een flinke staart uitkomen. Wauw, die staart was groot! Dat moest dus een flinke snoek zijn! Heel voorzichtig heb ik onder het platform gekeken en de snoek keek me aan alsof hij/zij wilde zeggen….”oprotten, dit is mijn stek”. Gelukkig bleef de snoek mooi liggen en kon ik dus aandachtig naar kijken. Dit is met recht de grootste snoek die ik ooit gezien heb. Het lichaam was echt heel massief en zijn kop was ongeveer net zo groot als mijn hand. Dit heb ik mooi kunnen opmeten, omdat hij op een gegeven moment alleen zijn hoofd onder het platform liet zien en ik er boven hing.

Na deze ontmoeting ben ik richting kant gegaan en kon zo mijn duikje eindigen met 60 minuten op de teller. Dat was voor mij ook de max, aangezien ik niet in tijdnood moest komen.

Heerlijk relaxte soloduik!! Helaas geen foto’s als bewijsmateriaal.

Maximale diepte 8,3m, temp 17-20gr.C., zicht 2-6m, duikduur 60min.