Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Een duikje samen met mijn vrouw Cindy!

Een paar uur voor het begin van de astronomische zomer stapten mijn vrouw Cindy en ik in het water van de Oosterschelde bij duikstek Zoetersbout voor een relaxt duikje samen.


Datum: 20 juni 2012
Duiklocatie: Zoetersbout

duikreport-call-to-action-350x85

Duik 370

In principe had ik een paar dagen eerder al geregeld dat ik zou gaan duiken met mijn vaste buddy Frank, maar die sms-te 2 dagen eerder dat hij helaas moest afzeggen. Even heb ik geprobeerd om via Facebook een buddy te vinden, maar ik had ineens zoiets van…ja maar…Cindy wil misschien wel mee! Ze zal het zelf niet zo snel vragen, ik ben nu eenmaal de meest fanatieke van ons 2, maar toch. Er was gelukkig niet veel nodig om “ja” te horen, dus dat was geregeld. Ook de oppas voor de kinderen vond ik snel in de vorm van mijn nichtje en haar vriend, dus dat liep lekker vlot.

Ook deze avond stond de kentering helaas niet goed om een kentering duik te maken, dus viel de keuze dit keer al snel op Zoetersbout. Deze stek heeft Cindy nog maar een paar keer gedaan en bovendien is dit voor ons de snelst te bereiken duikstek van Zeeland, wat ook wel handig was aangezien we dan de oppas niet te lang hoeven laten wachten. Gemiddeld genomen ben je toch al snel rond de 4-4,5uur van huis.

Op de parkeerplaats stond slechts 1 auto, terwijl ik hier toch iets meer drukte had verwacht op een woensdagavond. Niet dat ik hierover klaag natuurlijk, want dat is meer dan prima! Ik ben even over de dijk gaan kijken en zag dat op de kop van de nol een visser stond te vissen. Aangezien ik geen zin heb in vishaken in mijn lijf of materiaal, ben ik even vriendelijk gaan vragen of hij diep of ondiep aan het vissen was. Het bleek ondiep, want op het moment dat ik aan kwam lopen haalde hij een mooi formaat Geep uit het water. Het dier was ongeveer 25cm lang en ik mocht het even van dichtbij bekijken. Mooie beesten hoor, jammer dat je die als duiker nooit ziet. Terwijl ze dus weldegelijk aanwezig zijn! Fijn is dat als je wederom als duiker een goede verhouding kunt hebben met een visser, dit is al de 2e positieve ervaring in 1 week.Hierna zijn we snel gaan omkleden en is Cindy alvast vooruit gelopen om haar vinnen aan te doen in het water en alsvast een beetje af te koelen. De buitentemperatuur was nog steeds 22gr.C. dus dan is het al snel warm in je droogpak. Ook ik moet voor de zomer toch echt eens een dunner onderpak gaan kopen. Ik duik al met 3mm handschoenen, maar nog steeds met een 400 grams onderpak. Dus dan kom je na de duik uit het water met een vochtig onderpak, maar dat is dan geen Oosterscheldewater!!!

Ik besloot om deze duik (die max 1 uur zou gaan duren, zo was de afspraak) vanaf de trap naar rechts te maken. Dat is gewoon lekker makkelijk en aangezien Cindy nog een restje verkoudheid had, zou het kunnen zijn dat ze wat moeite heeft met klaren.

Eenmaal onder water bleek het zicht wel redelijk te zijn en zijn we meteen op ons gemak gaan speuren tussen de begroeiing. In het water zat wel wat stof en af en toe vroeg ik me af waar dat vandaan kwam, aangezien we de enige duikers waren aan die kant.

Tussen de oesters zaten veel botervisjes, krabben en af en toe een kreeft. In het water zag je met enige regelmaat een meloenkwalletje voorbij drijven. Op een zakpijp vond ik uiteindelijk nog een paartje bruine plooislakken met eitjes. Helaas wat lastig te fotograferen door hun positie. Cindy keek er maar met vragende ogen naar en dus heb ik voor het eerst gebruik gemaakt van mijn schrijfleitje, door er in het groot “ bruine plooislak” op te schrijven. Ze knikte bevestigend en we gingen weer verder.

Her en der vonden we nog wel meer eistrengen, maar meer bruine plooislakken kon ik niet vinden. Cindy vond echter wel nog een paar kleine vlokslakken, maar ook deze slakken zaten in bijna onmogelijke posities voor fotografie.

Na een half uur zijn we weer omgekeerd en speurden we nog rustig verder. Ik vond nog wat resten van oude sepiatenten, maar er was geen spoor van sepia eitjes te vinden. Waarschijnlijk hebben ze er dit jaar ook niet op gezeten.

Na een uur kwamen we weer netjes bij de trap boven en was het nog steeds heel erg licht, het is immers de op 1 na langste dag van het jaar….

Het was weer een lekker relaxt duikje zo saampjes….! Goed om met enige regelmaat te herhalen.

Maximale diepte 7m, temp. 17gr.C., zicht 2-3m, duikduur 60min.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief