René Weterings – De Zeelandbrug in de herkansing…

Woensdagavond…dus weer tijd voor de wekelijkse duik met buddy Frank. Het plan was een duik bij de Zeelandbrug, want het werd weer eens tijd voor wat naaktslakken! Duik 403

Het was de afgelopen dagen niet bepaald windstil geweest, dus een beetje twijfel hadden we wel om te gaan duiken bij de Zeelandbrug. Het was vandaag echter een stuk minder, dus we durfden het wel aan. Af en toe moet je toch een gokje nemen. Het was onderweg gelukkig droog, dus daarmee kregen we toch wel zin.

Op de parkeerplaats waren Peter en Merel al aanwezig, zij zijn zo’n beetje onze vaste collegaduikers op de woensdagavonden. Ze waren nog bezig met de voorbereidingen. Wij hebben even een blik geworpen over de dijk en zagen dat het een beetje golfde, maar gelukkig niet zo sterk als bij de duik met Gijs vorige week zondag. Het blijft toch altijd een gok bij de Zeelandbrug, je kunt bijna nergens vanuit gaan. Het is altijd een verrassing.

Ik heb eigenlijk bijna iedere duik wel een “missie”, want er is altijd wel iets wat ik graag wil zien en fotograferen. Dit keer was dat een van de vele zeenaaktslakken, het “Wrattig tipje, ofwel Janolus hyalinus”. Dit zeenaaktslakje lijkt me zeer lastig te vinden, maar toch had ik goede hoop dat het nog zou gaan lukken. In de auto hadden we via mijn smartphone nog eens goed gekeken waar we naar moesten zoeken, dus dat helpt dan wel extra.

We kleedden ons aan en gingen net iets eerder te water dan Peter en Merel. Wij kozen ervoor om gewoon rechtsaf te gaan vanaf de trap en gewoon lekker wat gaan speuren. Al meteen zagen we wat Groene wierslakken en de nodige kreeften rondlopen. Ook de vele hooiwagenkrabben kon je vandaag niet missen. Ook dat zijn erg mooie dieren, die door hun ranke lichaam en lange poten erg sierlijk, maar stoer naar je kunnen kijken met een blik van “pas op hoor”!

Ik speurde iedere steen af en vond opeens een wollig pluisje op een van de stenen. Meteen herkende ik dit als een Wrattig tipje en begon natuurlijk meteen te fotograferen. Ik zag ook dat zijn eistrengen er achter lagen, dus had ik deze mooi in 1 klap op de foto. Helaas kun je bij deze zeenaaktslakken amper zien wat de voor- of achterkant is, want de papillen zitten echt helemaal rond het lichaam. Ik seinde Frank dat hij moest komen kijken, zodat hij ook even op zijn gemak kon kijken.

Het gekke is met het vinden van een nieuwe diertje, dat je ze dan ineens veel meer gaat zien. Je hersenen moeten blijkbaar dat zoekbeeld opgeslagen hebben om het een volgende keer wel heel gemakkelijk te kunnen vinden. Dus op een paar andere stenen vond ik er nog een paar meer, tot ik er uiteindelijk een stuk of 6 gevonden had in de hele duik.

Tussen de stenen vond ik een jonge Kabeljauw die vrij rustig bleef, totdat ook Frank met zijn lamp erbij kwam en de vis er vandoor ging. Het is altijd leuk om zulke vissoorten te zien, want dat gebeurd niet iedere duik! Uiteraard vonden we ook nog wat Harlekijnslakken en Blauwtipjes, ook zag ik een paar jonge Bruine plooislakken en een jonge Vlokkige zeenaaktslak.

Het zicht was overigens niet heel goed, maar ook niet heel slecht te noemen. Voor de Zeelandbrug konden we het wel “redelijk” noemen dus. Stroming stond er ook nauwelijks, dus al met al was de duik toch een vrij relaxte duik.

Wel kreeg ik ontzettend zere duimen, wat bij nader inzien veroorzaakt werd doordat ik de duimlussen van mijn onderpak rond mijn duimen had gedaan bij het aantrekken van mijn pak en die had ik niet meer los gemaakt. De toevoer van bloed werd dus wat afgekneld en daardoor deden mijn handen best pijn!!

Na zo’n 70min waren we er dan ook “gelukkig” klaar mee, want ik trok het niet veel langer!
Op de parkeerplaats hebben we nog even nagepraat met zijn 4-en en na een bakkie koffie zijn we weer huiswaarts gekeerd.
Maximale diepte 8m, temp. 10gr.C., zicht 1,5m, duikduur 70min