René Weterings – De beste duik?

Het was maandagavond geworden in plaats van de gebruikelijke woensdagavond, omdat we het er op gokten dat het dan rustiger zou zijn. De woensdagavond was de afgelopen 2 keer bij de Bergse Diepsluis erg druk, waarschijnlijk is het de clubavond van meerdere clubs en doen ze om beurten de Bergse Diepsluis aan. Begrijpelijk natuurlijk, maar daar hoeven wij niet per se ook nog bij te liggen. Liever niet zelfs! Dus een keer een andere avond is in de “sepia-tijd” een betere keuze.

Het was prachtig weer en dus is het genieten op de weg er naar toe en ook op de parkeerplaats krijg je meteen een beetje vakantiegevoel. Heerlijk is dat, ik moet nog even niet denken aan onze winterse avondduiken in het pikkedonker bij steenkoud weer….brrrr. Nee, voorlopig warmt het water nog lekker op, hoewel dat niet zo snel gaat als het eigenlijk zou moeten doen. Maar goed, 13 graden is eigenlijk meer dan prima met onze droogpakken. Daarmee kun je makkelijk 1,5uur duiken en alleen de luchtvoorraad is nog de beperkende factor.

Het was iets drukker op de parkeerplaats dan op zondagavond, maar nog steeds relatief rustig. We kleedden ons om en we zijn weer richting de witte streep gelopen op de dijk. Frank en ik waren zo in gesprek, dat we zelfs veel te ver liepen! Maar natuurlijk zitten de sepia’s niet precies op 1 plaats, dus maakte het ook niet veel uit.

Het water stond iets lager en dus moesten we even goed uitkijken bij het instappen, maar ook nu weer ging dat prima. Na een paar minuutjes lagen we dan eindelijk in het water en doken we richting een diepte van rond de 7m. Vrij snel al stuitten we op een van de wat stevigere bouwwerken die met betonstalen frames gemaakt zijn en daar hing een mooi paartje Sepia’s bij, die ook heel duidelijk eitjes aan het afzetten waren. Het mannetje beschermd het vrouwtje heel teder bij deze actie. Vlug seinde ik Frank dat hij moest kijken en meteen installeerde ik mezelf zodanig dat Frank goed kon kijken en ik geen stof zou maken door onverwachte bewegingen.

Mijn lamp deed ik uit, want met het restlicht kon je het prima bekijken. Ik stelde mijn camera in, terwijl Frank van zijn eerste ontmoeting met sepia’s van dit jaar kon genieten. Heerlijk rustig hingen we te kijken, Frank aan de ene kant en ik aan de andere kant. Af en wisselden we van plaatsen en deden dat altijd door even wat dieper weg te zwemmen om absoluut geen stof te veroorzaken. Prima samenspel al zeg ik het zelf! Het maken van foto’s ging lekker en dit paartje was lekker actief.

Plotseling liet een 2e mannetje zich zien en meteen zag je de kop en de tentakels van de beide mannetjes verkleuren naar donkerrood en werd het zebra motief op hun lichaam nog sterker. Op een gegeven moment maakte het vrouwtje zich even uit de voeten en draaiden alleen de mannetjes nog stoer om elkaar heen. Op dat moment zat ik wat hoger en keek er wat van bovenaf op, waardoor de foto’s nog gaver werden. Prima jongens…knokken jullie nog maar wat verder! Gaaf zeg! Leuke foto momentjes! Deze duik kon meteen al niet stuk, toch fijn als je zo’n missie hebt.

Het zicht was wederom goed, dus ik heb toch een beetje medelijden met al die duikers die op zondag als een lasagna boven elkaar moeite doen om door hun eigen stof heen wat sepia’s te zien. Maar wij niet, wij hingen inmiddels al een dik half uur bij deze dieren, helemaal alleen. Zo heerlijk is dat! Na zo’n 35min werd het tijd om te gaan en doken we weer verder rond de 7-8m diepte. Onderweg zagen we nog een losse sepia wegschieten en was wellicht op zoek naar een partner.

Een heel stuk verder en zo’n 10min in tijd, vond ik ineens in het lamplicht een oud tentje met daarbij 6 sepia’s!! Wow…snel seinde ik Frank om ook te komen kijken, want hij zwom net wat ondieper aan de kant van de dijk, maar dit tentje bevond zich aan de diepere kant. Ook hier was het zicht meer dan prima en ik maakte snel wat foto’s, waarop 4 van de 6 sepia’s te zien waren. Die andere 2 lagen net iets te ver weg…helaas. Inmiddels was mijn lucht voorraad ver geslonken en seinde ik Frank dat we richting het einde van de duik waren aanbeland. Hij seinde OK en we doken richting de kant. Na zo’n 80 minuten kwamen we weer boven.

Op de trap kwam net een ander buddypaar uit het water en zij waren teleurgesteld, want ze hadden geen enkele sepia gezien. Met een beetje schaamte vertelde wij dat we in totaal 11 sepia’s hadden gezien. Je zag hun gezichten vertrekken en gaven meteen toen dat ze nu nog meer baalde. Bij de parkeerplaats liet ik nog even snel wat foto’s zien als bewijs. Niet dat ze ons niet geloofden, maar ze vonden het toch wel leuk om even mee te kijken.

Wat een gave duik was dit….best out of three! Drie sepiaduiken en alle drie erg gaaf, maar deze was de beste tot nu toe! En met de 2e dag ONK voor de boeg en een drukke werkweek, voorzie ik nog even geen andere sepia duiken. Maar ik heb weer voldoende genoten en voldoende foto’s om nog eens flink na te genieten.

Maximale diepte 9m, temp. 13gr.C., zicht 2-3m, duikduur 80min.