Relaxed duiken in de woestijn

Red Sea Diving Safari is voor veel duikers een begrip! Niet in het minst vanwege het prachtige huisrif. Onderwaterfotograaf Ron Offermans leeft zich uit op het rif en op de duikstekken in de omgeving. 

Relaxed duiken in de woestijn – als we eind juni in Marsa Alam aankomen is het laagseizoen. En los van de temperaturen tussen de 35 en 40 graden overdag en de zon die voortdurend recht boven je staat,  heeft dat ook zo zijn voordelen. Op het duikresort Red Sea Diving Safari is het erg rustig. Nergens rijen bij het buffet en het huisrif hebben we ook min of meer voor onszelf.

Green resort

We zijn hier om te duiken en dat kan bij Red Sea Diving Safari. Het kamp ie er honderd procent op toegerust. Het is ook een zogenoemd green resort – er wordt alles aan gedaan om het kamp zo milieuvriendelijk te runnen. Overal staan bijvoorbeeld rijen met afvalbakjes waar je het afval gescheiden kunt achterlaten.

Bij het resort wordt een groot oppervlak in beslag genomen door zonnepanelen, die voor het grootste gedeelte van de dag het kamp van energie voorzien. En voor mij het meest in het oog springend zijn de overal in het kamp aanwezige watertappunten. Bij aankomst krijg je een drinkfles die je overal kunt bijvullen. Zo hoef je niet telkens een nieuwe volle petfles met drinkwater te gebruiken. Petflessen zijn er al genoeg. Het is treurig om te zien hoeveel daarvan er in de woestijn rondslingeren.

Al met al een prettige gedachte. Duikers zijn over het algemeen natuurliefhebbers en dankzij deze groene initiatieven zal onze ecologische footprint, of beter gezegd onze nadelige zwemvliesafdruk in het hete woestijnzand, weer iets kleiner zijn.

Huisrif

Red Sea Diving Safari is een bewuste keuze – het huisrif staat bekend als een van de mooiste van Marsa Alam. Overigens ben je niet aan het huisrif gebonden. Dagelijks worden er vanuit het duikcentrum tripjes per boot of per auto naar andere duiklocaties georganiseerd.

Via een smalle doorgang van het strand naar het rif kom je bij het rif – marsa in het Arabisch. Je hebt dan de keuze om het rif in noordelijke of zuidelijke richting te volgen. Direct na de marsa loopt het al steil af. De bodem bevindt zich afwisselend op 12 tot 20 meter. Dan kom je bij een plateau met her en der losse koraalblokken.

Al tijdens de eerste duik, die we zelfstandig als buddypaar in zuidelijke richting maken, worden we blij verrast door meerdere schildpadden. We komen ook op een plek die we later Blue-Spotted  Stingray City gaan noemen omdat er altijd meerdere roggen op het zand liggen. Het zicht is die eerste duik niet super, maar hoe verder we van het instappunt weg zwemmen, des te beter het wordt.

Overal waar ik kijk, zijn harde koralen. Ook zit er veel vuurkoraal, dat strikt genomen geen koraal is maar een kolonie hydroidpoliepen. Ertussen verschuilen zich duizenden kleine vlaggenbaarsjes die zo typisch zijn voor de Rode Zee. Er is überhaupt geen gebrek aan vis.  Ook grote rifbaarzen, trekkers, lip en doktersvissen zijn in groten getale aanwezig. Voor een eerste duik absoluut niet slecht en we weten meteen dat we ons hier absoluut niet gaan vervelen.

Nachtduik

Meteen besluiten we ook een nachtduik te maken. Dat wordt een hele vroege want als we anderhalf uur willen duiken, moeten we om half zeven het water in.  We moeten om 20 uur terug zijn. Het is namelijk de taak van de duikschool om in de gaten houden wie wanneer en hoe lang onder water is. Op het bord noteer je je naam, de geplande duikroute (huisrif noord of huisrif zuid) en het tijdstip waarop je volgens plan weer terug bent.  Maar de toezichthouders moeten af en toe ook naar huis en dus mag je niet later dan acht uur ’s avonds bovenkomen.

Als we om half zeven het water in gaan, is het nog niet geheel donker, maar op zich is het wel een leuk moment. Er is onder water dan een soort wisseling van de wacht gaande. De dagvissen zijn op zoek naar een geschikt slaapplaatsje en de nachtvissen komen nog wat slaperig uit hun schuilplaats.

Aan het einde van duik krijgen we toch echt het typische nachtleven waar heel veel duikers zo van zijn gecharmeerd. Een paar nachtduiken zijn wij hierdoor zo gebiologeerd dat we de tijd vergeten en pas tegen negenen het water uitkomen. Gelukkig wordt er niet moeilijk over gedaan.

Veel dieren, vooral krabbetjes en garnalen, komen ’s nachts tevoorschijn. Zelden gaan ze boven op een koraaltak zitten, liever er tussenin. Ik fotografeer deze trip met compactcamera’s in plaats van met mijn grote set, en daarmee kan ik er toch net iets beter bij. Maar laten we het koraal zelf ook niet vergeten. Dat leeft ’s nachts helemaal op. Alles lijkt bedekt met graaierige grijphandjes. En dan zijn er die irritante koraalduivels. Zeker bij een drukbezocht huisrif zijn deze helemaal geconditioneerd in het jagen in het lamplicht van duikers. Het is zelfs oppassen geblazen, want voordat je het weet, gebruiken ze de nauwe ruimte tussen duiker en bodem als vluchthaven voor hun aanvallen. En dan zijn die giftige stekels toch wel heel erg dichtbij.

Bootduiken

Red Sea Diving Safari organiseert ook boottrips. Het is er zelfs zo goed geregeld dat je gebruik kunt maken van een constant beschikbare rubberboot die je iets verder op het huisrif afzet. Je kunt dan na een afgesproken tijd weer opgehaald worden of je zwemt zelf terug naar het resort. Deze faciliteiten vallen binnen het duikpakket dat je aan het begin van je verblijf afneemt. Een tripje verder weg moet apart afgerekend worden, maar de prijzen daarvan zijn heel schappelijk.

We schrijven ons dan ook in voor een trip naar Elphinstone en Long Canyon. Elphinstone staat bekend als een van de mooiste riffen van de Rode Zee. Vanaf het Red Sea Diving Safari Resort ben je er in ongeveer 35 minuten. Door de altijd aanwezige wind kan het een ruig tripje zijn, maar daar krijg je dan ook wat voor terug. Het langgerekte rif rijst steil van de bodem op tot zo’n tien meter onder de oppervlakte. De stroming heeft hier vrij spel en is afwisselend sterk tot vrij sterk. Met de stroming wordt enorm veel voedsel aangevoerd, waardoor het een grote aantrekkingskracht op een groot aantal dieren heeft. Vaak worden er scholen met hamerhaaien waargenomen. Alleen zitten deze  door de hoge temperaturen van het water -als wij er zijn- te diep om goed gefotografeerd te kunnen worden. Wij ‘moeten’ het doen met de uitbundige begroeiing van prachtig gekleurde zachte koralen en hun rondzwemmende bewoners.

De middagduik maken we op Long Canyon. In vergelijking met Elphinstone een veel relaxtere duikstek. De boot brengt je naar het midden van een soort atol. Daar laat  je je zakken naar de zandbodem op een meter of 15. Een van de attracties is een zeldzame rode anemoon. Normaliter is deze soort beige. Deze rode wordt bewoond door een paar anemoonvisjes.

De gids neemt ons mee naar de ingang van de canyon. Het is een nauwe kloof van een paar honderd meter lang die zich een weg door het koraal kronkelt. Op de meeste plaatsen is hij van boven open, maar het is geen optie om daar je duik te beëindigen. Het is een soort  labyrint met zijgangen, dus is het verstandig om de duikgids niet uit het oog te verliezen. De gang verandert telkens van richting en daardoor is de lichtinval steeds anders.

Soms schijnt de zon door openingen in het rifdak in de canyon. Dit kan spectaculaire plaatjes opleveren. Als je aan het einde de canyon weer verlaat, word je nog verrast door een mooi wrakje. Het ligt er kennelijk al vrij lang want het is behoorlijk uit elkaar gevallen. Op sommige punten staan alleen de spanten nog omhoog.

Al met al een heel afwisselende duik. Samen met Elphinstone en een afsluitende nachtduik is het een heel afwisselende duikdag.

Zeekoe

We doen ook een poging om de dugong of zeekoe te zien. Rond Marsa Alam zijn een paar baaien waar zeegras groeit, het voedsel van de zeekoe. De duikbasis is er eerlijk in, een garantie dat je daadwerkelijk een zeekoe ziet, is er niet. Maar een zeegrasveld biedt meer. Ook schildpadden lusten wel een paar malse zeegrassprietjes. De kans daarop is veel groter en soms zwemt er een school barracuda’s de baai binnen. Bovendien vind je aan de zijkanten van de baai, waar we onze duik afronden, nog mooi hard koraal.

Het is opnieuw een bumpy ride naar de baai. Halverwege onderbroken omdat we al een zeekoe zien die even lucht komt happen. Het is nog niet de beoogde baai, maar we maken ons toch . Komt hij nog een keer boven, dan kunnen we die kans niet aan ons voorbij laten gaan. Helaas denkt de zeekoe daar anders over – hij laat zich niet meer zien. Na een kwartiertje varen we door.

In de baai maken we een prachtige duik met meerdere schildpadden, een barracuda en op het einde nog een krokodilvis, maar de zeekoe geeft niet thuis.

Meer trips

Zelf hebben we gedurende onze duikweek niet meer trips gemaakt, hoewel er nog prachtige uitstapjes op het program.ma stonden, zoals naar het wrak van de SS Hamada bij Abu Ghusun. We zijn tenslotte gekomen voor het huisrif. Door ons met de boot verder op het huisrif te laten droppen is elke duik weer verrassend.

En ook de nachtduiken hebben altijd verrassingen in petto. De ene keer ontdek je jagende gepen net onder het wateroppervlak. De andere keer kun je een kwartier lang een octopus bewonderen die alle schutkleuren probeert aan te nemen die hij kan bedenken. Kortom, bij Red Sea Diving Safari kun je letterlijk alle kanten op en relaxed duiken in de woestijn.

Meer informatie over Marsa Shagra vind je op de website van Diving World.

Wil je de foto’s ‘groot’ zien, klik hier voor de volledige serie.

Reis met een doel

Ron Offermans maakte van deze trip gebruik om voor zijn nieuwe handboek over onderwaterfotografie – speciaal voor beginners-verschillende onderwatercamera’s te proberen. Een huisrif – zeker als het zo mooi is als dat van Marsa Shagra- is dan handig want hij wilde vaak wisselen van camera. De foto’s zijn gemaakt met diverse compactcamera’s.
Het nieuwe boek zal naar verwachting eind 2018 verschijnen.