Nusa Impressions
Duiken rond Nusa Lembongan. Peter Boots laat je zijn film zien én vertelt hoe deze tot stand kwam.
Het is al weer even geleden dat ik acht dagen op Nusa Lembongan (Bali) mocht verblijven. Een (duik)vakantie waarin ik mij vooral heb toegelegd op onderwaterfotografie. Een vakantie waarin ik alle eerder geleerde technieken in het tropische water lekker verder kon ontwikkelen. Toch kon ik het niet laten om regelmatig te filmen met de Go-Pro, zowel onder als boven water. Een zogenoemd storybord had ik niet, maar ik heb inmiddels genoeg ervaring om te weten dat het verstandig is om veel “tussenshots” te maken. Dit soort beelden helpt je in een later stadium enorm bij de montage.
Inspiratie en een verhaallijn
Dan kom je thuis en na een vakantie waarin de focus lag op fotografie, start je natuurlijk met het uitzoeken en bewerken van de foto’s. Die vele foto’s kregen voorrang op de eventueel te maken film. Het ruwe materiaal bleef onaangetast op de harde schijf staan. Om van de willekeurige clips een kort en boeiend verhaal te kunnen maken heb ik überhaupt eerst inspiratie nodig.
Het voorwerk en de symbiose
Als die inspiratie er is, start ik met het doornemen van alle losse clips . Ik breng markeringen aan bij materiaal dat ik zou kunnen gebruiken voor de montage. Daarna catalogiseer en sorteer ik al het bruikbare materiaal en stop ik dit in begrijpelijke mapjes. In mijn hoofd heb ik dan inmiddels al combinaties van clips kunnen maken. Ik bekijk alle clips al met een denkbeeldige “schaar” in mijn hand. Nadat dit voorwerk met het beeldmateriaal is uitgevoerd, is het wachten op een bruikbare underscore – de muziek voor onder de film. Die muziekselectie kan best lang duren want beeld en geluid moeten echt met elkaar kloppen. Ze moeten elkaar versterken, als een soort van symbiose.
Muziekselectie
Nadat ik veel muziek had beluisterd, “viel mijn oor” op een track van een instrumentaal deel uit een nummer van Barry White. In mijn hoofd combineerde ik de uitgekozen beelden en de eventuele underscore. Een geweldig gevoel, want die symbiose klopte naar mijn idee. Persoonlijk houd ik niet van gesproken teksten, ik laat het liefst de beelden en het geluid het verhaal vertellen. Daarbij wil ik zo min mogelijk gebruikmaken van ondertitels.
Alles bij elkaar liegen
De geselecteerde clips en het geluid moeten krachtig genoeg zijn om mijn verhaal te vertellen… ze blijven mij boeien. Dit was het moment waarop de inspiratie spontaan naar boven kwam drijven, de montage kon beginnen. Voor mijn verhaal hoeft de chronologie van de geschoten beelden niet te kloppen, ik “lieg” alles bij elkaar om de film die ik in mijn hoofd heb te kunnen maken. De montage is één grote legpuzzel van beelden en geluid, waarbij ik verschillende technieken probeer en combineer. Ik heb nauwelijks origineel filmgeluid gebruikt. Ik heb veel geluidjes ingedubbed van stocksounds en dit gemonteerd boven op de underscore van Barry White.
Na vele uurtjes monteren en knippen is het resultaat naar tevredenheid – een 7½ minuut durend filmpje van deze duikvakantie ‘Nusa Impessions’. Veel kijkplezier!
