Nunukan N.O.-Borneo

Het eilandje Nunukan is een paradijs – aldus Eliane Van Heupen. Lees haar verhaal dat ze inzond voor de Reportagewedstrijd 2011.

Toen we in februari bij Travel & Joy onze reis boekten, waren we heel benieuwd naar dit spotje op de wereldbol.  Op 10 juni was het zover, van Schiphol naar Balikpapan en een lokale vlucht  naar  Berau. Na een tocht met de speedboat, van ongeveer 3 uur,  arriveerden we op het  paradijselijk eilandje Nunukan, gelegen in de Maratua Atoll in Indonesië.

We werden hartelijk ontvangen met een  verfrissende handdoek en een lekkere fruitcocktail door Evelien, maar eigenlijk waren we vooral aan een douche en wat slaap toe.

Dus wandelden we via  kunstig aangelegde  houten paden naar onze aan het  strand gelegen bungalow, een prachtige bungalow mooi ingericht met alle nodige comfort, en op het bijhorend terras stond eveneens een bed voorzien van een muskietennet om lekker buiten te relaxen.

De eerste dag was het vooral uitrusten en het kleine eilandje verkennen, er stonden  slechts twintig bungalows. Bovenop het  oude koraal stond het restaurant en de duikbasis op houten palen.   Uiteraard werd het duikmateriaal en de camera in orde gebracht om de volgende dag  te duiken op het huisrif.

Duiken op het huisrif is wel ietsje  anders, je wordt gedropt met de tuk tuk boot en na de duik  terug opgepikt.
  
De  duiken op het huisrif waren  een echte openbaring, prachtige koralen en elke duik zagen we  verschillende schildpadden. Er was een grote variatie aan naaktslakken bladvissen  en anemoonvisjes,  regelmatig kwamen we en geringde zeeslang tegen, ook  was er  grote verpleegsterhaai thuis op het huisrif.

Op één van onze duiken kwamen  we een school  van negen zeekatten tegen met prachtige wisselende kleuren, onze duikgids zocht regelmatig op de oranje gorgonen naar pygmeezeepaardjes, die waren echt wel heel klein bijna niet te onderscheiden dus ook heel  moeilijk te fotograferen.

De meeste duiken hebben we gemaakt op het huisrif,  het  is 1,5 km lang en wat mij betreft het mooiste huisrif dat ik ooit gezien heb.

Er waren nog drie andere duikers op het eiland die graag een daguitstap maakten, uiteraard waren wij hier  ook voor te vinden.  Toen de weeromstandigheden ideaal waren vertrokken we voor een hele dag  naar eiland Kakaban. The wall, een prachtige rechte wand met grote gorgonen  en bekersponzen en daarna barracuda point een plaats waar het stevig stroomde en waar we uiteraard naast barracudas ook haaien hebben gezien. Toen we om de hoek van het rif kwamen, viel de stroming weg en kwamen we op een plek met
mooie zachte koralen en  grote tafelkoralen. Na de tweede duik gingen we naar het eilandje om te lunchen en is te gaan kijken naar  het kwallenmeer waar je kon snorkelen tussen de kwallen. Na de lunch en een verfrissing op weg naar Sangalaki ( Mantapoint), dit hoeft uiteraard geen commentaar. De ontmoeting met deze dieren bezorgd ons keer op keer een aangenaam gevoel.

Enkele dagen later stond Big Fish Street op het programma, we vertrokken s’ morgens  en deden eerst duik op Leo  point, daarna ging het richting Nabucco  het zustereiland van Nunukan waar we eerst gingen lunchen, om twee uur stond de stroming goed voor onze duik op Big Fish Street, toen we ons lieten vallen voelden we weinig stroming  en konden we een goed plekje opzoeken om  onze stromingshaak te bevestigen  en  te kijken naar een grote school  barracuda’s en grote tonijnen. Toen het tijd werd om hogerop te gaan maakten we ons los en vlogen als vogels het kanaal in .E en speciale ervaring   die zeker niet gemist mag worden, hier kan helaas alleen met opkomende tij gedoken worden vanwege de soms sterke stroming.  Bij een kort verblijf kan dit soms uit de boot vallen.

Nunukan is een juweeltje,  puur natuur ,  de lunchroom is in Indonasian style. Het eten is verzorgd en eenvoudig, maar altijd lekker vers bereid. Heb je persoonlijke wensen, dan komt men daar  graag aan tegemoet. De beste saté ajam heb ik dan ook  als lunch gegeten op Nunukan. Ben je met een groep of met z’n tweetjes, steeds kun je lekker rustig  genieten ver weg van alle werelddrukte, het kan hier allemaal. We komen graag nog eens terug naar dit ongelooflijk duikparadijs. En als ik nu het woordje naaktslak hoor dan denk ik onvermijdelijk terug  aan Nunukan.

Tekst en foto’s: Eliane Van Heupen

De Reportagewedstrijd 2011 is een initiatief van DuikeninBeeld.tv samen met het Bonaire Toeristenbureau, Bonaire Fun Travel en La Pura Vista. Met je inzending maak je kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, waar je een reportage over het eiland gaat maken.