Vincent Dorresteijn – Moai dûke mei Jesse!
Een jaar of 4 geleden kwam Jesse van der Weide stage lopen bij het bedrijf uit Heerenveen waar duikreporter Vincent Dorresteijn destijds voor werkte. Tegenwoordig duikt Jesse ook en dus moet er gedoken worden met zijn oude stagebegeleider! De heren moeten een stukje rijden, maar voor duiken in Zeeland hebben ze dat graag over!
Datum: 10 juni 2017
Duiklocatie: Oosterschelde
Een groot gedeelte van zijn stage sprak Jesse met mij af bij de carpool van McDonald’s in Hoorn om mij te helpen met diverse bodemonderzoeken in Noord Holland. Ik had meteen een goede klik met Jesse en in die tijd is hij een maatje geworden.
Inmiddels werkt Jesse bij een ander bedrijf in Friesland en doet hij zelf bodemonderzoeken.
Onlangs is Jesse begonnen met duiken omdat hij aankomende juli op vakantie gaat naar Bali. Hij heeft vrij snel achter elkaar zijn open water en advanced open water gehaald. Uiteraard kon een duik in het mooie Zeeland niet uitblijven!
Vroeg in de ochtend van 10 juni ontmoette ik Jesse weer als vanouds bij de carpool in Hoorn. Even de duikspullen overgooien in zijn auto en daarna doken we de snelweg op. Het was meteen gezellig en na wat herinneringen opgehaald te hebben kwamen we al snel aan in Bruinisse. Het plan was om te gaan duiken bij Zoetersbout. Aangezien er hier een zeepaardje is waargenomen was het daar erg druk.
We besloten uit te wijken naar Zuidweg de Broezel, een klein stukje verderop. Er is hier geen stroming en dat leek me wel een goed plan voor de eerste duik.
Eenmaal omgekleed klommen we de dijk over. Het was laag water dus we moesten een eind lopen voor we te water konden. Vlak voordat we kopje onder wilde gaan zagen we een man op de fiets naar ons roepen. We konden hem slecht verstaan maar volgens mij had hij een sleutel gevonden. We waren niet van plan om helemaal terug te lopen dus Jesse en ik doken onder.
Op deze stek is het niet de moeite waard om erg diep te duiken. Al snel kom je op de kale zandbodem. Jesse vond het allemaal prachtig en ik probeerde van alles aan te wijzen. In de tussentijd zaten we lekker te klieren en af en toe hoorde ik Jesse hard lachen. We hebben verschillende zeenaalden gezien en een aantal mooie harlekijnslakjes. Na 49 minuten kwamen we weer boven water en we hebben gedoken tot 10,7 meter.
Na de duik gingen we de flessen vullen bij waterworld. Kennelijk kan je hier gratis je fles vullen en er waren meer duikers die dat wisten. We sloten aan in een lange rij met duikers. René Weterings was net aan de beurt geweest en zei tegen me : “tja we blijven toch Nederlanders!”
Na een lekkere lunch reden Jesse en ik naar de Zeelandbrug. We gingen mooi een half uur voor de kentering te water. De stroming zat er nog aardig in en aangezien het Jesse zijn eerste getijdeduik was bleven we nog even wachten. Toen de stroming na een minuut of 10 minder werd gingen we kopje onder en lieten ons met de stroming mee voeren naar het oosten richting de rekjes. Er waren hier geen sepia’s te bekennen. Jammer want dat zou voor Jesse wel erg leuk geweest zijn!
Het duiken ging Jesse erg goed af en ik ben geen moment ongerust geweest. Na een poosje zwommen we terug richting de pijlers en we stegen daar iets op. Verschillende zeebaarzen zwommen weer rond en steeds wees ik ze aan. Jesse keek me aan alsof hij water zag branden. We zwommen verder richting het westen. Kreeften, Noordzeekrabben, dodemansduimen en al het gebruikelijke zagen we. We eindigden de duik ondiep en ook daar zag ik verschillende zeebaarzen zwemmen. Steeds wees ik ze weer aan en steeds keek Jesse me vreemd aan. Na het opstijgen vroeg ik of hij die grote vissen niet zag.
Niets gezien zei hij maar wel prachtig gedoken. We hebben 51 minuten gedoken met een maximale diepte van 12,6 meter.
Na het omkleden hebben we de spullen meteen even gespoeld bij de spoelbak en zijn we richting huis gereden. Jesse had die avond nog een feestje en ik ben als oude man lekker vroeg naar bed gegaan.
Ik hoop snel nog eens naar Zeeland te gaan met deze buddy want het was moai dûke mei Jesse!
