MIMA 2013: Tips van Jan Azier
De data zijn bekend, fotografen en filmers kunnen zich voorbereiden op dit Spaanse festival. Een mooi moment om eens te praten met Jan Azier, die in 2012 meedeed.
In het Spaanse Estartit wordt jaarlijks het MIMA, het International Underwater Image Festival georganiseerd. Een festival waarbij het niet alleen om onderwaterfotografie en –video gaat, maar een festival waar in de programmering ook uitgebreid wordt stilgestaan bij natuurbescherming van de gebieden in en om de Medes Eilanden. Nu de inschrijving voor het MIMA 2013 is geopend, is het een mooi moment om met Jan Azier terug te kijken op zijn deelname.
Hoe is de deelname aan het MIMA in 2012 je bevallen, Jan?
Het MIMA is een uitstekend en strak georganiseerd evenement. Je merkt gewoon dat deze mensen een enorme ervaring hebben met de organisatie van zo’n grote wedstrijd. Ik moet wel zeggen dat het bij de deelnemers een beetje een Spaans/Italiaans onderonsje is en als niet Spaans sprekende deelnemer moet je wel proactief zijn om aan je informatie te komen. De briefings werden uitsluitend in het Spaans gegeven en na afloop moest ik dan iemand van de organisatie aan zijn jasje trekken om te vragen wat er in hoofdlijnen aan belangrijke info was gegeven. Alle mensen van de organisatie zijn echter erg vriendelijk en behulpzaam. Ook heb ik er een leuke contacten aan overgehouden, onder andere met de wereldkampioen uit Portugal waarmee ik heel prettig heb kunnen praten over fotografie in het algemeen.
Wat heb je als leuk ervaren in deze wedstrijd?
Ik heb erg genoten van de duikomgeving van de Medas eilanden waar deze wedstrijd wordt gehouden. Er zijn erg veel mooie dingen te zien en ook de begroeiing met gele en rode gorgonen is op sommige plekken heel uitbundig. Tijdens de wedstrijd zelf is het wel hectisch. De 60 fotografen zijn verdeeld over twee boten – met de modellen mee per boot dus 60 personen. Dit betekent ook 60x duikuitrusting en dertig maal foto-uitrusting. De relatief kleine boot verandert dan eigenlijk in een grote berg spullen. Ik ben zelf altijd erg geconcentreerd tijdens zo’n wedstrijd en dat voelt voor mij altijd als een drukke werkdag. Als het leukste ervaar je dan het gebeuren rondom de wedstrijd zoals de relaxte oefenduiken, de heerlijke Spaanse zon op een van de leuke terrasjes die het dorpje rijk is, de contacten die je gedurende de week hebt en het slotfeest op de uitslagavond.
Had je al vaker gedoken in Estartit en hoe is het duiken je hier bevallen?
Ja één keer, al lang geleden in 1994. We (noot van de redactie: Jan en zijn vrouw Inge) waren toen net met duiken begonnen. Ik vond het ook toen al erg indrukwekkend en ook nu weer heb ik het als een erg mooi duikgebied ervaren.
Welke apparatuur heb je gebruikt tijdens deze wedstrijd?
Tijdens de wedstrijd heb ik voor de groothoeken een 12-24mm zoomobjectief gebruikt en voor de macro’s de 105mm. Mijn camera is een Nikon D300 en het onderwaterhuis en de flitsers zijn van het merk Seacam. In de wedstrijd zie je overigens verschillende camera’s, ik heb ook deelnemers met compactcamera’s gezien.
In welke categorieën moest je foto’s maken?
De categorieën zijn gelijk aan die van het officiële WK dus groothoek met en zonder model, visportret, macro en thema. Het thema was een foto die zo goed mogelijk de sfeer van de Medas eilanden weer geeft en er was nog een categorie vrije keuze aan toegevoegd, in totaal moesten dus zes opnamen worden ingeleverd..
Hoe heb je deze verschillende categorieën ervaren? Welke vond je het eenvoudigst, welke het lastigst?
Ik vond de groothoek met model het lastigst. Voor de groothoek vaart de boot meestal naar Dolfi Sud, de plek met de grot waar het dolfijntje voor staat. Als je dan op een boot zit met 30 deelnemers en 30 modellen die allemaal gelijktijdig richting de grot gaan om daar de groothoek te maken dan wordt het wel erg moeilijk om een moment te vinden waarop iedereen even uit beeld is. Het visportret en de macro zijn het eenvoudigst omdat daar veel te zien is. Heel fraaie blennys en slakken bijvoorbeeld die je dan op je gemak kunt fotograferen.
Kan je iets vertellen over jé strategie en hoe je te werk bent gegaan in deze shoot-out?
Wij waren een paar dagen eerder al in l’Estartit. We hebben toen zes duiken op zoveel mogelijk verschillende plekken gemaakt. We wisten vooraf niet op welke plekken de wedstrijd zou plaatsvinden. We konden in ieder geval een beetje wennen aan het toch nog wel kille water, de gang van zaken op de boten en de duikplekken. Tijdens de oefenduiken kijk ik en noteer ik voor mezelf welke plekken zich het beste lenen voor de groothoek en welke meer voor de macrolens. Ik concentreer me op deze oefenduiken voornamelijk op de groothoeken. Waar ik dan vooral op let. is wat doet het zonlicht op een bepaalde duiklocatie op dat moment van de dag. Welke mogelijkheden zijn er voor een leuk decor in een groothoekopname en ik probeer een idee te ontwikkelen voor de themafoto. Voor de macro en het visportret zie ik maar gewoon wat er op de wedstrijddagen op mijn pad komt.
Wat vind je van de organisatie van deze wedstrijd?
Zoals gezegd, van mij krijgen ze sowieso een heel hoog cijfer, verbeterpuntjes zijn iets meer ook in het Engels communiceren. Een extra boot inzetten tijdens de wedstrijd zou ook geen overbodige luxe zijn, maar verder prima. Ik kan het iedereen van harte aanraden, een leuke ervaring.
Welke tips heb je voor je medefotografen als ze deel willen nemen aan deze competitie?
Ik ben zelf begonnen met onderwaterfotografie in het diarolletjestijdperk. Veel fotografen die in het digitale tijdperk zijn gestart, hebben nooit de ervaring opgedaan om zuinig te zijn op het aantal opnamen dat je maakt. Op zo’n wedstrijd wordt dit ineens weer van belang. Bij MIMA mag je zelfs niets deleten onder water (dus op dit punt nog wat strenger dan tijdens het officiële WK waar dit wel mag). Je mag per duikdag met maximaal 100 opnamen terug aan boord komen en daar vallen dan nog 4 opnamen af die je voor en na elke duik van de wedstrijdcommissaris moet maken. Je verhoogt natuurlijk je kansen als er in die 96 opnamen zoveel mogelijk goede opnamen zitten. Dat betekent een andere manier van werken. Voordat je afdrukt je instellingen en flitserstand goed controleren en alleen afdrukken als het onderwerp naar je eigen idee qua compositie goed in beeld is. Omdat je geen enkele bewerking aan je foto’s mag doen en je moet inleveren in het jpeg-formaat, is het ook goed om van te voren te oefenen met de instellingen van je camera of je daar nog iets mee kunt. Op de camera zitten ook vaak functies zoals meer verzadiging, verscherpen enz., die je normaal genomen niet gebruikt als je in raw schiet en deze achteraf doet in Photoshop. Bij mijn Nikon D300 vond ik de effecten bij het instellen van deze functies wel minimaal, maar mogelijk kan dit per camera verschillen.
Hoe kijk je terug op het niveau van de fotografen in de competitie?
Het niveau ligt hoog, het zijn zonder uitzondering allemaal goede tot zeer goede fotografen. Wat het extra lastig maakt, is het feit dat sommigen al jaren en jaren meedoen aan deze wedstrijd. Deze mensen hebben daarmee een aantal voordelen. Ze kennen de smaak van de jury die ook al heel lang uit dezelfde mensen bestaat, en ook het gebied rond de Medes eilanden kennen sommigen als hun broekzak. Ze weten daarbij precies waar bijzondere onderwerpen te vinden zijn. Dit geeft hun dan weer een tijdsvoordeel omdat je zelf gewoon op zoek moet in de hoop wat te vinden.
Ben je van mening dat de wijze van fotografie en onze smaak overeenkomen met de stijl en smaak in Spanje?
Ik heb het idee dat ze met name bij de modelfoto’s nogal de voorkeur geven aan een model dat met de lamp richting fotograaf schijnt en mooi gestrekt in het water hangt, liefst uitgedost met lange vinnen en een masker met zo’n groot glas waarachter ze heel uitbundige make-up op hebben. Bij ons op de boot had iemand een schommel bij zich die onder de boot werd bevestigd. Vervolgens werd het model op de schommel met een jurk aan gefotografeerd. Ze houden dus volgens mij wel van meer glitter en glamour.
Zou je vaker mee willen doen aan deze wedstrijd?
Ja hoor, als ik weer gevraagd zou worden zou ik het zo weer doen. Nederland was dit jaar gastland maar elk jaar kiezen ze een ander land, dus dat zal wel enige tijd duren voordat Nederland weer aan de beurt is. Als ik er op eigen gelegenheid heen zou gaan, ga ik liever lekker zelf duiken en fotograferen zonder aan de wedstrijd mee te doen. Ja, ondanks de goede wedstrijd-ervaringen.
Had je al meer ervaring met internationale shoot-out wedstrijden?
Ik heb meegedaan in een grote wedstrijd in Marseille, daar moest je op één diarolletje 36 opnamen minus één voor je deelnemersnummer ook al de genoemde categorieën schieten. En dan maar hopen dat je na het ontwikkelen niet voor onaangename verrassingen komt te staan. Het officiële WK heb ik helaas nog niet meegemaakt. Toen ik Nederlands Kampioen werd, mocht ik naar Mauritius waar het WK toen werd georganiseerd. Dit was net in de tijd dat iedereen overging naar digitaal. Op het laatste moment besloot de wedstrijdleiding daar toen dat alleen nog digitale fotografen werden toegelaten. Ik had op dat moment de omschakeling nog niet gemaakt. De tweede kans kwam toen ik later naar Korea kon. We hadden echter toen al een verre reis gepland en een tweede ook heel dure Korea-reis kwam niet zo goed uit op dat moment. En dan nu de MIMA ervaring waar ik van de 60 fotografen mooi in het midden eindigde. De meeste ervaring met shoot-out wedstrijden heb ik echter opgedaan tijdens ons eigen NK in Zeeland. Weer dezelfde categorieën maar hier was beperkt bewerken achteraf toegestaan. Binnen Aquashot gaan we ons nog beraden of we voor de komende wedstrijden ook hier het bewerken achteraf gaan schrappen om zo helemaal gelijk te lopen met de WK normen.
Foto’s: De onderwaterfoto’s zijn de wedstrijdfoto’s waarmee Jan Azier heeft deelgenomen. De bovenwaterfoto’s zijn door Edwin van der Sande gemaakt.
Als fotograaf of filmer kun je op verschillende manieren deelnemen aan dit festival. Het International Underwater Image Festival bestaat uit drie wedstrijden die tegelijkertijd worden gehouden. Je kunt deelnemen aan de inzendwedstrijden voor fotografen en filmers en aan een shootout-wedstrijd voor fotografen. Op de website van het MIMA vind je actuele informatie en inschrijfformulieren.
Wij zijn nu natuurlijk benieuwd. Doe jij mee met het open kampioenschap, of stuur je foto’s of films in? Van 5 tot 9 juni 2013 verwelkomt Estartit de deelnemers aan het MIMA 2013. Zoals je in dit interview hebt kunnen lezen een goede wedstrijd die de moeite waard is.