Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Marloes Otten – De flamingo-drill op Stalland

Springtij zorgt voor hoger en lager water dan gebruikelijk. Marloes Otten kwam er achter wat dat inhoudt voor een duik op Sint Annaland.


Datum: 12 maart 2016
Duiklocatie: Sint Annaland, Zeeland

duikreport-call-to-action-350x85

Kort geleden moest ik voor een kinderspreekbeurt opzoeken waarom flamingo’s zo vaak op één been staan. Even googelen leerde dat dit te maken had met het reguleren van de temperatuur. Met twee benen in het (relatief) koude water, zou de lichaamstemperatuur sneller dalen. Als tweede reden wordt opgegeven dat dit van belang is in de modderige omgeving waar deze vogels leven. Vaak zakken ze met deze poot weg in de zachte bodem en hebben ze de andere poot nodig om zich weer op te duwen en zich uit de sliblaag te trekken.
Wie zich afvraagt wat dit met een duik op Sint Annaland te maken heeft, heeft hier duidelijk nog nooit met springtij gedoken…

Hoewel de oorspronkelijke duikplannen voor vandaag bij de Zeelandbrug lagen, werd dit vanwege de hoge afstap bij het te water gaan bij laag water, toch afgekeurd. Het water zou nu nog lager zijn dan normaal en dan zouden we moeten hoogspringen om de trap weer op te komen.
Dus werd er gekozen voor Sint Annaland. Te water gaan is daar eenvoudiger, gewoon van het strandje aflopen….
Het voorspelde verschil in waterhoogte is 330 cm, wat betekent dat het water vandaag een stukje lager zal zijn dan gebruikelijk. We hebben aanwijzingen voor de locatie van een snotolf, dus besluiten we een stukje langs het strandje te lopen voor werkelijk het water in te gaan.
Het stevige zand eindigt direct bij de waterlijn. Onder water bestaat de bodem uit een dikke laag slib. Voor twee kouwelijke duikers met een flinke laag onderkleding en het bijbehorende gewicht in lood, voorzien van een flinke camera, is dit even een obstakel. Je kunt wel één been vooruit zetten, maar dan? Na flink wat gestuntel en de creatie van een aantal flinke stofwolken, staan we eindelijk diep genoeg in het water om te kunnen gaan drijven. We besluiten direct onze duik maar wat langer te plannen. Hopelijk stijgt het water ondertussen en hoeven we deze acrobatische toeren niet opnieuw uit te halen als we het water weer uit moeten.

Regelmatig komen in duikverslagen technische termen als ‘valve drill’ en allerlei andere drills voor. Eenmaal onderwater is me duidelijk waarom ik nog nooit van een flamingo-drill gehoord heb. Er is duidelijk nog niemand geweest die een fatsoenlijke manier voor te water gaan heeft uitgevonden.
Misschien moet ik dan toch weer eens op reis om die technieken van de flamingo’s te bestuderen?

Ach, zo heb je wat om over na te denken op zoek naar een snotolf bij een watertemperatuur van 5 graden Celcius. De snotolf hebben we niet gevonden, maar we zagen wel schitterend grote sponzen, kreeften, hooiwagenkrabben en een dieseltreinworm met eieren.
Gelukkig stijgt het water snel en kunnen we fatsoenlijk het water uit. Pas over een paar weken is het weer springtij. We hebben dus nog even tijd om een flamingo-drill te ontwikkelen….
Bijdragen aan de ontwikkeling van deze nieuwe drill zijn welkom! Uiteraard wel gebaseerd op uitgebreid onderzoek en testen. Voorbeelden van hoe het niet werkt zijn nog meer welkom (graag met foto- of filmmateriaal!!!!).

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

1 reactie

  1. De volgende keer met een filmpje van je capriolen, Marloes? 🙂

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief