Malediven – ‘Strong’ current
Afwisselend is de Malediven-trip van onderwaterfotograaf Peter de Maagt aan boord van de Nautilus II zeker. Walvishaaien, manta’s, haaien en koralen… én lichte, matige en echt sterke stroming. Het laatste deel van de drieluik.
Walvishaai!!! Walvishaai!!! Het is inmiddels al ruim bedtijd en velen stonden op het punt naar bed te gaan of waren al naar bed. Het is een ‘baby’tje’ van 3 à 4 meter. Hij komt in het licht van de boot een gratis maaltijd halen. Als je niet beter weet, zou je denken dat hij af en toe zijn kop uit het water wil steken om de lamp op te zuigen. We staan met zijn allen op het dek foto’s en filmpjes te maken. Omdat het dier superrelaxed is, gaan de eerste mensen te water om te snorkelen. We pakken onze camera’s en zodra het onze beurt is, gaan ook wij snorkelen. Ongestoord blijft de walvishaai zijn gratis maaltje opzuigen. Af en toe gaat hij even een rondje zwemmen maar al snel komt hij weer terug.
Dolfijnen zwemmen op de achtergrond en schieten vlak onder je langs. Leuk voor de mensen die nog aan boord staan, maar als je in het water ligt, zie je alleen maar een schicht. Als je al iets ziet. Een vliegende vis wordt getransformeerd in een maaltje voor de dolfijn. Maar de walvishaai blijft toch het hoofdprogramma. Het aantal remora’s die zich aan het arme dier vastgezogen hebben, is bijna niet te tellen. Ze zijn niet kieskeurig en proberen zich ook aan de snorkelaars vast te zuigen. Hoe vaak kun je zeggen dat je een middernachtsnorkelduik met een walvishaai hebt gemaakt? We zijn moe maar voldaan als het licht bij iedereen langzaam uitgaat.
Onverstoorbaar
De volgende ochtend worden we netjes op onze knieën bij een paar saai uitziende rotsblokken in het zand neergezet. Links en rechts tussen het rif en het koraalblok leven kolonies zandaaltjes. Is dit waar we voor gekomen zijn? Maar dan gebeurt het! Een treintje manta’s schiet over het koraalblok. Eén, twee,….vijf! In elk geval vijf die binnen ons gezichtsveld zijn. Gelukkig blijft iedereen redelijk netjes op zijn plek en jaagt niemand de manta’s weg.
Gracieus vliegen ze over ons heen. Het water is troebel en er drijft van alles in het water. De manta’s volgen onverstoorbaar hun weg. Boven het koraalblok blijven ze even hangen en laten ze zich verzorgen door de poetsvisjes. Af en toe lijkt het of er eentje te hard aan het poetsen is en de manta gebeten wordt. Eén dier neemt een verticale positie in en blijft als een vlieger boven het koraal hangen. Een andere manta maakt een volledige looping. Ze blijven gaan en terugkomen. Soms alleen, soms met zijn tweeën en soms in een groepje. Het zicht verslechtert door de vinnen van de duikers. Maar we hebben onze vliegende vrienden gezien! Met een grote glimlach klimmen we aan boord van onze Dhoni.
Als een razende
Ondertussen weten we ook wat ‘strong current’ betekent. Vinnen als een gek om zo snel mogelijk beneden te komen. Klaren doe je maar op diepte. En dan nog is het lastig om een goede positie in het kanaal te vinden. Gewoon inhaken waar je kan. En daarna zorgen dat je ademautomaat blijft zitten en hopen dat je af en toe je masker kunt klaren. De haaien lijken wederom nergens last van te hebben. Zodra we ons loskoppelen, schieten we als een razende naar boven. Overal om ons heen horen we computers piepen. In de briefing was de ‘wasmachine’ al uitgelegd en sommige duikers kunnen het geleerde meteen in de praktijk brengen. Iets verder in het kanaal zwemt een klein schooltje marbled rays onder de duikers door. Uiteindelijk worden de decoboeien opgelaten en mag iedereen iets langer dan normaal blijven hangen voor de safety stop.
Mooie riffen en afwisselende duiken
De riffen worden gaandeweg fraaier. Is in het zuiden het rif vaak beschadigd en kaal, nu laten ze hun volle pracht en praal zien. De duiken worden afwisselender en iedereen komt aan zijn trekken. Het weer is intussen ook meer dan perfect en de kleine eilandjes laten hun mooie palmbomen en hagelwitte stranden zien. Een avond gaan we zelfs picknicken op een verlaten eiland. De crew zorgt voor een sublieme strandbarbecue, maar het klapstuk is toch de ’tafel’ die ze in het zand maken. In het zand is een walvishaai gebouwd die op het zandsculptuurfestival van Scheveningen niet zou misstaan. De bovenkant is gemaakt van donkere aarde die de crew uit de bebossing gehaald heeft. Zelfs de stippen zijn niet vergeten. Bijna jammer om dit kunstwerk als tafel te gebruiken.
Twaalf dagen en iets meer dan 30 duiken, een klein beetje relaxen en heel veel lekkere maaltijden later is het tijd om de koffers in te pakken. We kijken terug op een hele geslaagde vakantie.
Foto’s: Peter de Maagt en Theresa Guise
Peter de Maagt maakte de trip met de Nautilus II via duikreisspecialist EWDR.
Reistip van Tessa Castelijns, productmanager bij EWDR
Laten we eens eigenwijs zijn. Wijk af van de standaard Male – Ari Atol route op de Malediven. Het zuiden is puur en volledig ingericht op liefhebbers van stroming, into the blue, adelaarsroggen, prachtige harde koralen en allerlei soorten haaien die je in de bekende kanalen in het zuiden tegenkomt. De ruime en betaalbare Nautilus I en II bieden de beste liveaboards op de Malediven, te reserveren bij EWDR.
Klik hier voor meer informatie over de trip met de Nautilus.
3 reacties
Lilian de Boer
zoveel stroming? is het dan wel iets voor duikers met minder ervaring?
Marloes Otten
Wow, dat is echt bijzonder. Een walvishaai als slaapmutsje.
Die tafel!!!! Ik moest echt even lezen hoe het zat, want alleen de foto zag er echt raar uit, net echt! Gaaf dat ze die moeite doen, dat zijn echt de extras!
Peter de Maagt
Hoi Marloes, dan werkt de foto dus samen met de text :-)))))