Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Jenny Smit – Live-aboard Komodo 3/4

Op de derde dag van de live-aboard van Komodo Dive Centre, verlaat Jenny Smit langzaam het zuidelijke deel van het nationale park. Waarom ze dat jammer vindt? Dat lees en zie je hier!


Datum:  1 augustus 2016
Duiklocatie: Komodo, Indonesië

duikreport-call-to-action-350x85

jenny-smit-komodo-3-haai-39914
Duik 643 – Batu Payung

Batu Payung is een duikstek met een typische topologie. Grote stenen, soms een kloof of overhang, sponzen en langgerekte harde koralen. Maar ook een divesite met stroming en surf. Met de golven mee zwem ik een druk naar voren, om vervolgens weer een paar meter terug te drijven.

De gids wijst een prachtig gekleurde naaktslak aan en een bijzondere citter op een zweepkoraal. Leuke combinatie met stroming zonder macrolens 🙂 Toch weet ik er een paar aardige plaatjes uit te persen.

Duik 644 – Batu Balong

Batu Balong, rots met een gat erin. Volgens de gids één van de mooiste duikstekken ter wereld. Ik was hier eerder, maar de stek maakte toen geen onuitwisbare indruk (wat absoluut een gevolg kan zijn van mijn gebrek aan ervaring toentertijd).

Wanneer ik het water in spring, waan ik me in een aquarium. Grote scholen vis, van grote grijze vissen in het blauw tot kleurrijke oranje vissen op het rif. Wanneer ik het hersenkoraal zorgvuldig bekijk zie ik gobi’s wegvluchten en even later weer landen.

jenny-smit-komodo-3-kreeft-39914
We zwemmen zigzaggend in de luwte van de stroming naar boven. Hallo schildpad. Hallo stone fish. Af en toe moeten we een andere groep duikers ontwijken, deze stek is erg populair.

Onder een steen vind ik een aantal nursing sharks.

Duik 645 – Golden Passage

Met wordt een driftduik, volgens de briefing. Onder water voel ik geen stroming.

De topologie van de duikstek is vreemd. Er is geen duidelijk rif en geen duidelijk berglandschap wat we volgen. Mijn kompas ligt thuis, mijn gevoel zegt dat we rondjes draaien. Ik zie steengruis, velden met zee-egels en een grote school barracuda’s. Tussen de stenen leeft van alles. Ik vind een goed verstopte schorpioen vis. In een grote anemoon schuilt de familie van Nemo. De kleine visjes zijn nog geen centimeter groot.

Wanneer we na een uur onze hoofden boven water steken, is onze standby boot verder weg dan normaal. Een andere bootje pikt ons echter direct op en brengt ons naar het schip. Onderweg spotten we de vinnen van een aantal dolfijnen.

De andere groepjes met duikers hadden de stroming wel gevonden, zij kwamen vlakbij de grote boot boven.

Duik 646 – nachtduik bij Scrap Yard

We zijn niet de enige boot die aangemeerd ligt bij Pink Beach. Om drukte onderwater te voorkomen stelt Dom voor om aan de overkant van het smalle kanaal te duiken op het rif. Buddy en ik besluiten echter de drukte voor lief te nemen en springen met onze gids vanaf de catamaran het water in. (Zo fijn wanneer je met zijn tweetjes een eigen gids hebt!)

jenny-smit-komodo-3-mantis-39914
Scrap Yard doet zijn naam eer aan. Tussen de dode koralen zwerft wat afval, inclusief blikjes, touwen en vislijnen. Jammer dat mensen niet beter op de zee letten. Helaas maak ik me ook schuldig aan vervuiling van de oceaan: tijdens de nachtduik raak ik mijn Subsee +10 diopter kwijt. Zo jammer, want die kan ik niet even vervangen in Indonesië. (Inmiddels is hij vast gevonden en ingepikt door iemand anders…)

Mijn verloren diopter vind ik dus niet, wel zie ik een aantal inktvissen, sepia’s, verschillende slakken, grappige heremietkreeften en veel krabbetjes in de zachte koralen.

Ondanks het verlies een geslaagde duikdag.

jenny-smit-komodo-3-nudi-39914

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief