Leendert Smit – Zomerduiken in september
| Locatie | Tholen – Zeeland |
Een wolk steenbolken, opvallend veel zeenaalden en een groot aantal hooiwagenkrabben. Twee vrijdagduiken van Leendert in woord en beeld.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik tijd had om op een vrijdag te duiken maar vandaag is het zover. Het is lekker rustig weer al is het nog een beetje mistig maar vol goede moed ga ik op weg. Ik heb besloten nu eens NIET naat de Zeelandbrug te gaan maar naar St-Annaland (Stalland) met aansluitend een duik bij de Bergse Diepsluis. Mijn doelen zijn hooiwagenkrabben en groene wierslakken. Aangekomen bij Stalland zie ik tot mijn verbazing dat er al een aardig groepje duikers staat, Dat zie je niet veel op een vrijdag. De duikers hebben een oostelijke tongval en ze zijn hier voor een duikweekend. Dan zie ik Lia die aanwijzingen staat te geven aan de groep en wordt alles duidelijk. Zij heeft naturlijk Stalland aangeraden voor deze prachtige vrijdagmiddag.
Even later zweef ik over de begroeiing van oesters, zakpijpen en geweisponzen. Aan hooiwagenkrabben geen gebrek zie ik al snel maar wat meer opvalt zijn de grote aantallen zeenaalden. ze zitten echt overal op en in. Ik zie er soms 3-4 op een stukje van 1 m2. Er zijn tijden geweest dat het tegenkomen van een zeenaald iets speciaals was maar nu? Een goede derde zijn de sepia’s. Inmiddels zijn dat pubers geworden en ze zijn razendsnel. Scharellend langs de rand van de begroeiing en het zand zie ik op een gegeven moment een sepia, een zeenaald en een pitvisje vlak bij elkaar. Ik besluit achter de sepia aan te gaan maar raak daardor wel helaas het pitvisje kwijt. Met een flike reeks Hooiwagenkrab plaatjes kom ik weer boven maar een groene wierslak heb ik niet gezien.
Op naar de Bergse Diepsluis. Drie al wat oudere mannen staan zich om te kleden maar ik schiet snel mijn spullen aan en ben ze voor. Eerst maar eens naar het platform. dat heb ik al snel gevonden en door wat op afstand te zwemmen scaht ik het zicht in. Dat moet toch zeker 3-4 meter zijn. ik kan het hele platform overzien in ieder geval. Aan de linkerzijde zwemt een flinke school steenbolkjes en hier en daar laat een kreeft zich zien. Ik blijf de gehele duik bij het platform. Het is hier zo mooi. De drie andere duikers komen ook even kijken maar die zijn snel weer verdwenen. Onherroepelijk komt toch weer het moment om terug te keren naar de trap. Onderweg scan ik de wieren nog op groene wierslakjes maar vind weer niets. Terug bij de trap is het wel wat drukker aan het worden dus ik had het allemaal precies goed getimed.
