Leendert Smit – Wijze lessen

Geïnspireerd door een lezing, prachtig weer en uitzicht op rustig water. Genoeg redenen voor Leendert om de camera te pakken en op zoek te gaan…

Na een inspirerende lezing door Karin Brussaard en gelokt door het mooie weer besluit ik toch deze zaterdag een duikje te gaan maken. Het getij is niet zo gunstig ( HW rond 15:00) maar ik had gehoord dat het doodtij is dus 1 1/2 uur voor de kentering zou moeten kunnen bij Sint Annaland. In het achterhoofd speelt natuurlijk de eventuele ontmoeting met een snotolf maar ik weet uit ervaring dat je daar gewoon maar niet op moet rekenen.
Ik kijk eerst even snel of het nog erg stroomt maar dat lijkt mee te vallen dus omkleden maar. Oh wat is dat weer heerlijk: Omkleden in het zonnetje bij aangename temperaturen, vorig jaar vroor het nog rond deze tijd. Bij het strandje aangekomen zie ik dat er een behoorlijke tegenstroom staat. Ik wil eigenlijk richting een groene boei ( bedankt Lia!) maar dat valt niet mee. Dwars op de stroom zwemmend wordt ik snel naar het westen weggezet dus dat vergeet ik maar. Ik kom op de rand tussen oesters en zand terecht en speur nu naar dahlia’s maar ik zie er geen een.
Ik zie wel veel zeesterren en ik gebruik die dus maar om de wijze lessen van Karin in de praktijk te gaan brengen. Jammer alleen dat het heel stoffig is en de plukken wier je om de oren vliegen maar de ware onderwaterfotograaf laat zich niet afleiden.
Ik probeer zelfs die langsstromende plukken in mijn foto’s op te nemen als special effect maar dat blijkt achteraf geen goed idee. De plukken komen op de foto’s over als vage donkere vlekken. Na een tijdje begint de stroming af te nemen maar het blijft behoorlijk stoffig en ik vrees dat de foto’s niet optimaal gaan worden. Na ruim 50 minuten ben ik weer terug bij het strand. Er zitten zelfs al mensen op een handdoekje te zonnen. Het is 29 maart!
Thuis gekomen nog even het getij nagekeken: het blijkt eerder spring- dan doodtij. Zo zie je maar weer: je moet alles zelf controleren.