Leendert Smit – Laatste duik van 2014
| Locatie | Bergse Diepsluis – Zeeland |
Hoe Leendert zijn duikjaar afsluit? Met een handstandje op de duiktrap om vervolgens met een salto te water te gaan! In stijl toch?
Eigenlijk had ik het niet meer verwacht maar de zaterdag na Sint-Nicolaas blijkt een prima dag te zijn. Het is vrijwel windstil en het zonnetje schijnt. Waarom dus toch niet even naar Zeeland gereden voor een afscheidsduik van 2014. De Zeelandbrug zou mooi zijn geweest maar dat gaat niet lukken vanwege de ongunstige tijden van de kentering (al weer!). Vorige keer was ik al naar Strijenham geweest dus het wordt die goeie oude Bergse Diepsluis. Voor het eerst mag ik gebruik maken van de nieuwe A4 na daar jaren verlekkerd naast te hebben gereden over die smalle N-weg richting Bergen op Zoom. Ik klok een tijd die ruim beneden het uur ligt en ik ben super blij met deze nieuwe weg (al ben ik natuurlijk helemaal niet zo’n asfalt freak…).
Er staat zowaar een vijf-tal auto’s maar zo te zien zijn de meeste bezoekers vogelaars. De kijker van de vogelaars blijkt echter een televisie camera. Omroep Zeeland is bezig met het jaaroverzicht en ze zijn nu bezig met het item: Happie. Dan zijn jullie wel aan de late kant merk ik op maar ze willen alleen wat beelden van ‘zijn plek’ en van wat duik actie. Zo wordt ik gefilmd tijdens het omkleden en bij de trap. Best leuk om je even ene filmster te wanen. Ik probeer mij zo natuurlijk mogelijk te gedragen maar maak toch even een handstandje op de trap en ga met een salto te water.
Dat valt niet mee! watertemp: 6 graden. Het is duidelijk winter geworden. Ik besluit vooral niet te diep te gaan en scharrel voornamelijk langs de begroeide stenen, begroeid met roodwier. Op die wieren zitten overal groene wierslakken in alle soorten en maten. Om de een of andere reden hebben ze echter bijna allemaal hun kopjes in het wier verstopt. Op een zanderig stukje ontmoet ik een gewone garnaal. Het beest verschuilt zich achter een takje wier maar door hem een beetje af te leiden kan ik hem toch goed in beeld krijgen.
Ik ontdek vervolgens op het zand een grondeltje dat van een afgebroken sluiting van een vin zijn huis heeft gemaakt. afleiden help hier echter niet en hij wil niet te voorschijn komen dus een leuke foto zit er niet in. Inmiddels begin ik het echt koud te krijgen dus langer wachten bij het grondeltje lijkt me niet verstandig. Langs te zandhelling zwem ik langzaam weer omhoog en kom verder niet meer iets bijzonders tegen.
Ik ben niet ontevreden als ik boven kom. Veel gezien tijdens deze winterduik en 50+ minuten vind ik ook niet gek in een nat pak. Als ik boven aan de dijk sta besef ik wederom dat dit toch vrijwel zeker mijn laatste duik van 2014 is geweest.
