La Palma – Plaaggeest!

La Palma, één van de Canarische Eilanden, is een perfecte bestemming voor een gecombineerde duik- en familievakantie. René Weterings neemt samen met zijn gezin de proef op de som. Deel 1 van een serie van vier.

We zijn er! Tijdens de landing zie ik de Atlantische Oceaan al liggen. Ik heb zin om te duiken. Alleen die witte schuimkoppen… als het maar niet te ruw is.
Helaas… de eerste twee dagen kan er niet worden gedoken, vertelt Nanneke Boers, samen met haar man Joost Claassen, eigenaar van Casa de Buceo – Duikhuis La Palma, een Nederlandse duikschool. De sterke wind uit het oosten en de oceaangolven vanuit het westen maken het onmogelijk.

Het is begin mei en we zijn op La Palma, één van de Canarische Eilanden. Waarom La Palma? Ik heb in 2013 met mijn groothoekfoto met model een derde plaats behaald bij het ONK Onderwaterfotografie. Het duikpakket van Casa de Buceo – Duikhuis La Palma was één van de prijzen. Leuk, was mijn eerste reactie, maar wat moet ik ermee? Tot ik me erin ging verdiepen en zag dat het ook een mooie vakantiebestemming voor een gezin met kinderen is. Een uitkomst aangezien wij er twee hebben – 3 en 6 jaar oud.

Bananen
Vanaf ons hotel, dat midden tussen de bananenplantages ligt, gaan we er samen met Nanneke op uit om het eiland te verkennen en alvast enkele duiklocaties te bekijken. We hadden de velden vol bananenbomen al vanuit het vliegtuig zien liggen. Nu van dichtbij zien we dat de bomen worden beschermd door muren van lavasteen. We rijden tussen de plantages richting het zuiden van het eiland en stoppen op een mooie kruising met uitzicht op een kleine baai met een strandje. Het zwarte zand lonkt…

Even verder komen we uit bij een afgelegen duikstek met de naam Las Cabras. De golven vanuit het oosten beuken met veel geweld op de rotsen. Nu snap ik waarom duiken niet mogelijk is. De branding in deze smalle, natuurlijke baai is zo sterk dat je daar niet aan moet beginnen. We hebben echt pech, wordt ons verteld, de dagen dat je hier in een heel jaar niet kunt duiken, zijn op twee handen te tellen. In de wind klimmen en klauteren de kinderen erop los en ontdekken ze ook de veelvuldig aanwezige Canarische hagedis. We genieten van de rust en zien in dat je hier ook prima een dagdeel kunt vertoeven als je niet duikt.

Onze tweede stop is ook bij een duikstek. La Bajita is een mooi klein baaitje pal onder het begin (of einde) van de landingsbaan van de luchthaven van La Palma. Ook hier komen de golven met serieuze kracht de baai binnen en beuken ze met veel spektakel op de rotswanden. We zien grote krabben, die stoer doorwandelen als ze overspoeld worden door de golven. Ook dit ziet er goed uit als duikstek, maar we kunnen hier niet blijven. Nanneke heeft het beste voor het laatst bewaard.

Getijdenpoel
Het is niet ver meer rijden naar onze volgende en laatste stop van de dag. We rijden om de luchthaven heen naar Los Cancajos, een plaatsje dat iets toeristischer is, relatief gezien dan. Ook hier heerst rust. Het grote strand, dat nagenoeg leeg is, wordt door aangelegde golfbrekers beschermd tegen de oceaan, maar toch komen de golven hard aan op het strand. Prachtig om te zien! We installeren ons bij een klein, natuurlijk gevormd baaitje, dat door het getijdenverschil omgetoverd is in een prachtige zwempoel. Hier kunnen de kinderen veilig in het water en op de rotsen spelen. Het zwarte zand is even wennen, maar voelt heerlijk aan. Hier houden we het de rest van de dag wel uit!

Brutale vissen
Het water van de Atlantische Oceaan is begin mei nog relatief fris, zo’n 20 graden Celsius, maar er wordt volop gezwommen. De zon schijnt uitbundig en het is zo’n 23 graden Celsius. Uiteindelijk lig ook ik in het water om samen met mijn dochter te snorkelen. We genieten van de uitbundig aanwezige vissen en vergeten het toch wat frisse water. Er zwemmen brasems en op de bodem zien we grondels en slijmvissen, die brutaal komen kijken wat we aan het doen zijn. Dit belooft wat voor het duiken, want het zicht is zeer goed en met zoveel vissen in zo’n klein baaitje moet dat helemaal goed komen hier.

Afwisselend
Op de terugweg naar het hotel genieten we van het uitzicht en de verrassende natuur. Het uitzicht wisselt van kale lavarotsen naar naaldbossen en overal zien we prachtige planten groeien. Een ritje op La Palma is geen straf, dat is me al wel duidelijk. Geen spijt dus dat we een auto voor een week hebben gehuurd. Als we na 45 minuten terug bij het hotel zijn, maken de dag af met een duik in het zwembad. Ook hier komt de snorkelset niet van het gezicht van onze dochter. Ik maak alvast de eerste onderwaterfoto’s.

Ik had die foto’s het liefst gemaakt in de Atlantische Oceaan, maar deze plaaggeest laat ons nog een dagje extra wachten…. ook morgen hebben we noodgedwongen nog een dag boven water, maar dat is hier alles behalve een straf!