Jolanda Vos-Kors – Van zoet naar zout

De duikers van Duikteam Marlijn duiken vooral in zoet water. Om aan het ‘zoute’ te proeven duikt Jolanda Vos-Kors met haar teamgenoten een weekend onder in Zeeland.

Onze duikvereniging Duikteam Marlijn uit Appingedam organiseert jaarlijks een Zeeland-weekend. In het hoge noorden zijn we voornamelijk aangewezen op duiken in zoetwaterplassen en zandafgravingen. Op een gegeven moment lonkt dan het zilte water van Zeeland weer. Een totaal andere onderwaterwereld dan we gewend zijn.

Van 16 t/m 19 mei 2025 stond het Zeeland-weekend op de duikagenda. Met Wemeldinge aan de Oosterschelde als uitvalbasis, zijn zowel de Oosterschelde, de Grevelingen alsook het Veerse Meer gemakkelijk te bereiken. 16 Marlijners (duikers en partners) hadden zich voor dit weekend aangemeld. We doen dit als vereniging al vele jaren. Als je dan na een rit van bijna vier uur het Zeeuwse landschap ziet opdoemen, met z’n dijken, schorren en kreken en de geur van zout en de zilte wind voelt, is het bijna een beetje als “thuiskomen”.

Duiken in zout water vraagt om een andere voorbereiding. Het drijfvermogen is anders, het zicht kan variëren, en de stroming is onvoorspelbaarder dan in de stille plassen van Groningen. Maar het grootste verschil zit onder water.

Op vrijdagochtend hadden we de eerste duik gepland bij de Zeelandbrug. Omdat we weten dat dit een geliefde duikstek is, dachten we op vrijdag wellicht nog een relatief “lege” parkeerplaats aan te treffen. Maar ook nu stonden bij aankomst al heel wat auto’s en busjes geparkeerd. Maar onder water zoekt ieder zijn eigen weg en zijn wij weinig andere duikers tegengekomen. Het zicht was redelijk goed. Het is altijd even weer wennen in zo’n andere omgeving. De oester-formaties, kokerwormen en we zagen een aantal mooie satijnslakken, terwijl een ander buddypaar gelijk al deze 1e duik een sepia heeft gespot. En wat is die eerste pijler mooi begroeid. Genieten! Enthousiast kwam iedereen dan ook weer uit het water.

De middagduik bij het Frans Kok rif bij Dreischor gemaakt. Door de wind was er een redelijke golfslag bij de steiger, maar zodra je onderwater bent is die deining voorbij. De reefballs zijn mooi begroeid en vol leven. Vervolgens een stukje over het zand waar je je van blokje naar blokje begeeft. Via de dijkwand terug die mooi begroeid is met rode en groene wieren, oesters, zakpijpen. Teveel om op te noemen.

Op zaterdag het Veerse Meer opgezocht met Geersdijk en Wolphaartsdijk. Op zondag de Oosterschelde met Bergse Diepsluis en St. Annaland.
We weten dat BDS een favoriete plek is en helemaal deze tijd van het jaar. Maar bij het zien van zoveel auto’s op de parkeerplaats en als er een file op duiktrap ontstaat met in- en uitstappende duikers, dan slaan wij wel over. Een aantal anderen van ons team gingen de uitdaging wel aan. In verhouding was iedereen ook relatief snel het water weer uit, dat zegt genoeg. Toch heeft één buddypaar ook hier weer het geluk, een ontmoeting met een sepia. Sint Annaland daarentegen was voor ons een leuke, nieuwe ontdekking!
Ondanks dat ik het eerst niet van plan was, op het laatste moment toch nog besloten om de camera mee te nemen. Ik heb hem niet bij iedere duik meegenomen, maar toch nog een paar leuke plaatjes kunnen maken. Ik blijf me elke keer weer verwonderen over het onderwaterlandschap vol leven en kleur. Zoveel diversiteit, met krabben die zich verschuilen of in de aanval gaan staan, kleine garnalen tussen wieren, diverse anemonen, zeesterren, kokerwormen en de leuke hooiwagenkrab. Ook de oesterformaties die zijn begroeid met sponzen en zakpijpen zijn erg mooi om te zien.

Een aantal Marlijners ging op zondag na de laatste duik weer naar huis. Voor enkele leden was dit een eerste kennismaking met Zeeland en ze waren positief verrast. Wij pakten op maandagmorgen onze spullen weer in. Het was voor ons zelfs 2 jaar geleden dat we hier waren geweest, maar de Oosterschelde heeft weer indruk gemaakt. Nu voorlopig weer terug naar Zoet, maar wel met Zout in het hart.