Joie de Plongée

Ruige kustlijnen, steile rotskliffen, helder groen water, glooiende heuvels met rustieke dorpen en prachtige middeleeuws plaatsen, stokbrood, menhirs, getijdenverschillen van wel 10 meter. Bienvenu en Bretagne. En je kan er nog mooi duiken ook!

Met een groep vrienden willen we ook dit jaar een week op vakantie. Al snel hebben wij het over Egypte. En hoe mooi het ook is, het wordt wel een beetje afgezaagd. Of beter gezegd, we zijn er al vaak geweest en eigenlijk willen we eens wat anders. Lekker met de auto zodat we buiten het duiken ook wat van het land kunnen zien. ‘En waarom gaan we niet eens koud water duiken?’ oppert iemand. Ja goed idee, als we dan toch niet naar het warme Egypte willen. ‘Maar boven water moet het wel aangenaam zijn hoor, ik wil de BBQ wel aan kunnen steken in mijn t-shirt’. ‘Bretagne!’ roept iemand. Een vriend van ons is er al een eerder geweest en kwam altijd laaiend enthousiast terug. We zijn er snel uit. De week prikken, huisje boeken en gaan!

Na negen uur in de auto rijden we eindelijk Bretagne binnen. Het Bretonse landschap ziet er prachtig uit. Glooiende heuvels, holle wegen en veel houtwallen als erfscheiding; het landschap doet een beetje Brits aan. En op meerdere vlakken, want de Bretons zijn een heel klein beetje Brits. In de zesde eeuw staken veel Britten het Kanaal over om zich te vestigen in ‘Klein-Brittannië’ ofwel Bretagne. En dat zie je aan de taal. Het Bretons, een Keltische taal, wordt door een deel van de bevolking nog gesproken.

Wij arriveren in Saint Renan, een klein plaatsje ten noordwesten van Brest. Hier hebben wij een prachtig vrijstaand huisje gehuurd. Met BBQ! Voor de duikschool moeten we ruim 70 kilometer rijden, naar Crozon. Een mooi havenplaatsje aan de baai van Douarnenez. Bij Centre de Plongée Isa worden we verwelkomd door Patrick, de beheerder van Isa. Deze vriendelijke Fransman heeft zijn zaken goed geregeld. Een mooi duikcentrum in de haven, met omkleedruimten, ruimte om je spullen op te bergen en natuurlijk het standaard vulstation en te huren materialen. Op nog geen minuut lopen ligt de boot van Isa te wachten aan de steiger. Een mooie ruime boot, met voldoende ruimte om je spullen kwijt te kunnen en je in je droogpak te kunnen wurmen.

Vanuit Isa wordt er gedoken in de baai van Douarnenez. Ondanks de enorme getijdenverschillen is de stroming in de baai gering en kan je er elk moment van de dag duiken. Diep is de baai ook niet, de meeste duikplaatsen hebben een maximale diepte die ligt tussen 20 en 30 meter. In de baai van Douarnenez liggen verschillende rotsmassiefjes die al dan niet boven water uitsteken. Patrick start de motor en in een heerlijk rustig tempo tuffen we de baai van Douarnenez op. Het weer is prachtig; half bewolkt met een zonnetje, twintig graden. Het droogpak blijft nog even uit en we genieten van de warme zonnestralen op het voordek. Langzaam aan zien we de kleine rotspunt in de verte groter worden. Patrick ziet dat we staan de popelen om er in te mogen; ‘bienvenue a Le Virren’ roept Patrick vanuit zijn stuurhut. ‘Briefing!’.

Een kwartier later springen we het groene water in en snorkelen we richting Le Virren. Op een meter of 5 onder ons zien we de rotswand opdoemen. Tijd om af te dalen. Deze duik is typisch voor wat we de rest van de week zien in de baai. De eerste 10 meter zijn begroeid met kelp, waartussen allerlei vissen en andere zeedieren zich schuil houden. Onder de 10 meter verdwijnt de kelp en is de rotswand begroeid met dodemansduim. En dan niet van die kleine klompjes die je in Zeeland vind. Nee, dit zijn duimen van een reus!

Naast dodemansduim zijn de wanden begroeid met fel gekleurde juweelanemonen. We dalen langzaam af naar de bodem op 15 meter en we zien volop Zeedahlia’s in de overgang van rots naar zand. Als naaktslakken fanaat heb ik de onbedwingbare tic om meteen de wand af te zoeken naar deze dieren. Zo halverwege de duik zie ik welbekende witte strengels. Dit keer hoef ik niet lang te zoeken naar de maker van deze witte brei; de slakjes zitten er aan vastgeplakt. Ook mijn duikmaatjes spotten de nodige naaktslakjes, zodat bij mij de nodige ‘ooh’s’ en ‘aaa’s’ door de automaat heen te horen zijn. Tussen de duiken door komen we terug in Crozon, waar we lunchen aan de haven in een van de vele restaurants. Daar valt ons het enorme getij verschil op. Stond ’s ochtend het water nog tegen de kade te klotsen, nu zien we een grote lege zandvlakte.

Ook boven water is Bretagne prachtig. Wij hebben besloten een ritme aan te houden van om de dag duiken en om de dag Bretagne boven water bekijken. De rotskusten zijn prachtig. De vele baaien met helder water, de rustieke dorpen tegen het heuvellandschap vinden wij meer dan de moeite waard om door heen te wandelen. Naast de prachtige kustlijn beschikt Bretagne over een aantal mooie steden. Quimper wordt ons aangeraden door de lokale bevolking. Het is een middeleeuws stadje dat gekenmerkt wordt door zijn vele vakwerkhuizen.

Last but not least geldt voor de laatste duik die wijk maken op Basse Creiz. Alles wat wij de afgelopen week hebben gezien presenteert hier zich nogmaals in een duik. Diverse soorten naaktslakken, gorgonians, steenslijmvissen, scholen steenbolken en lipvissen, zeenaalden en natuurlijk de dodemansduimen. Als ik de ladder van de boot opklim hoor ik een luid gejuich aan het wateroppervlak. Twee van onze duikvrienden hebben een hondshaai gezien!

Moe maar voldoen zitten wederom op het voordek in de namiddagzon. Duiken in Bretagne, we gaan het zeker nog eens doen!

Hoe kom je er? Vanuit Nederland rij je richting Gent en Parijs. Een flink eind voor Parijs sla je af richting Normandie en rij je via Le Havre en Caen naar Bretagne. Let op. Bretagne lijkt dichtbij, maar ligt ver westelijk in Frankrijk. De westpunt van Bretagne ligt bijna op dezelfde hoogte als Cornwall Engeland. Houdt rekening met circa 10 uur reistijd (auto).

Overnachting – Bretagne heeft tal van overnachtingsmogelijkheden; hotels, camping, pensions. Wij hebben een huis geboekt via www.belvilla.nl

Zicht, temperatuur en stroming  – Het zicht in Bretagne is niet tropisch, maar net een paar slagen beter dan in Zeeland. De week dat wij er doken, was het zicht meestal 15 meter. Na een periode van harde wind kan het water troebeler zijn, en doken wij een paar keer met zicht van tussen de 5 a 10 meter. Het water is fris. Wij doken er in juni, de watertemperatuur bedroeg toen 14 graden. Een droogpak is aan te raden, en anders een dik 7 millimeter wetsuit met overcoat en cap. In de baai van Douarnenez is altijd een lichte stroming aanwezig, maar dusdanig licht dat er je elk moment van de dag kan duiken.

Duikcentrum – Wij hebben gedoken bij Centre de Plongée ISA dat ligt in Morgat-Crozon. Een uitstekend duikcentrum, met goede service. Patrick, de beheerder, spreekt ook redelijk engels. Zie www.centrisa.fr/indexie.htm voor meer informatie (website is in het Frans).

Foto’s boven water: Erik Leisink

Foto’s onderwater: Erik Leisink (foto dodemansduim) en Edwin van der Sande (alle overige onderwaterfoto’s)