John Landa – Een onbekende duikstek.

Na een weekend met duikschip de Panda op de Grevelingen heb ik er nog niet genoeg van. Er staat deze dag een flinke wind en de kentering is op een verkeerde tijd, dus besluiten we de Grevelingen nog een keer aan te doen. We hebben hier aflandige wind, dus hebben we geen last van de golfslag.

We proberen vandaag een nieuwe duik/snorkel plek. Ik ben er al vele malen voorbij gereden als ik van Dreischor vandaan kwam en ik had al een keer over de dijk gekeken. Het was er nog nooit van gekomen om daar eens een duik te maken, maar vandaag ga ik het proberen om samen met Lia de duikstek te verkennen.

We hadden natuurlijk wat informatie gewonnen op internet en het werd aangegeven als een ondiepe snorkel/duik plek. Wanneer je verder uitzwemt zou het zelfs tot 7 meter diep gaan.

We komen aan op het kleine parkeerplaatsje en als iedereen redelijk parkeert zouden er misschien wel 6 auto’s op passen. Wij zijn de enige dus ruimte genoeg. We gaan nog even samen over de dijk kijken hoe de situatie is aan de waterkant. Er ligt er een mooi steigertje maar de water diepte bij het steigertje is maar een kleine meter, dus een commando sprong word dan ook ten zeerste afgeraden.

We lopen terug naar de auto en kleden ons om en tuigen de spullen op en gaan naar de andere kant van de dijk naar het steigertje. Als we daar zijn staat er een Duitse man die daar net had gezwommen. Als hij ziet dat we gaan duiken,dan zegt hij dat het heel ondiep is en als je wat dieper wil heel ver moet uitzwemmen. Zelfs zover dat je in de vaargeul ligt maar ik zeg dat we het toch willen proberen. Ik denk dat we na een 20 minuten uit zwemmen wel in het diepere gedeelte liggen.

Je kunt netjes naast het steigertje te water en je kunt je spullen dan mooi op het steigertje leggen we doen de bril op en vinnen aan en we gaan onder en het duurt heel lang voordat de computer aangaat en begint met registreren met de duik, het blijft in het begin een beetje rond de 1 meter diep hangen hij gaat dan aan en dan weer uit.

Onderwater is het een grote zandvlakte met af en toe een een oester die dan weer helemaal bedekt is met kolonievormende zakpijpen anemoontjes viltwier en op die kleine eilandjes zit het leven zoals garnaaltjes, krabben, zeenaaldjes enz.

We zwemmen verder uit maar echt dieper word het niet we zwemmen van het ene onderwater eilandje naar het andere onderwater eilandje en elk eilandje word minuscuul onderzocht op leven soms zijn er prachtige eilandjes die heel mooi op de foto te zetten zijn.

We zijn een half uur onderwater en ik zie Lia ineens niet meer, ik ga staan en ik kom met mijn hoofd boven water zo ondiep is het als ik naar de dijk kijk zijn we toch een heel eind uit de kant maar ik zie de bellen van Lia weer dus ga ik er weer naast liggen en zoeken we weer verder.

Op die kale zandvlakte begint er toch iets in mijn gedachten te spelen namelijk 2 dingen zandvlakte en hondshaai, in duiken stond een artikel over een hondshaai die gevonden was in de grevelingen het was een exemplaar van maar 25 centimeter maar als ik er hier een vind van maar 5 centimeter zou ik zo het water uitspringen van geluk en dat uit het water springen en dat had hier makkelijk gekund.

Ik zwem en ik zie dat de bodem naar beneden gaat en ik zie een ketting van een boei nu denk ik dat het dieper gaat worden maar het is gewoon een kuil die veroorzaakt is door de ketting van de boei ik ga nog even kijken welke boei het is maar het is niet de boei van de vaargeul maar een kleine rood witte en als ik nu naar de kant kijk zijn we echt een heel eind uit de kant.

Ik was op dat moment Lia weer kwijt geraakt en ik wacht aan de oppervlakte tot Lia ook boven komt en als Lia boven komt en ook naar de kant kijkt vind ze ook dat we wel heel ver uit de kant liggen we besluiten om om te keren en zwemmen op ons gemak terug naar de kant.

Onderweg komen we weer van die eilandjes tegen en Lia vind een slanke rolsprietslak in het wier, een leuke vondst het moeilijke van deze kleine slakjes is dat je bijna niet kunt zien wat de voor of achterkant is je moet gewoon foto’s op de gok maken en thuis kijken of de foto’s gelukt zijn.

Na een tijdje komen we uit bij de kant maar we moeten nog een stukje terug naar het steigertje zwemmen en als we daar aankomen is een vrouw helemaal enthousiast als we er uitkomen wat blijkt elke keer als wij boven kwamen dachten ze op de kant dat we zeehonden waren en toen we dichterbij kwamen bleken wij het te zijn gewoon duikers en geen zeehonden.

Een heel andere duik dan anders op een totaal nieuwe plek, zou ik er nog een keer gaan duiken ik denk het wel zomaar om een beetje te gaan neuzen je weet nooit wat je tegen komt onderwater, Lia bedankt voor deze snorkelduik het was weer top.

Duik 612, Maandag 29-07-2013, Ankerplaats, Nederland.

Ik ben ongeveer een kleine 2 uur onderwater geweest waarvan 70 minuten geregistreerd door mijn computer, ik ben rond 10:15 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 20 graden, het zicht was redelijk goed, ik ben maximaal 1,9 meter diep geweest.