John Landa – Duiken is geen straf

Maandag duikdag met Lia. Gisteren had ik al met Lia afgesproken dat we nog maar een keer aan de Bergse diepsluis zouden gaan duiken en dat is op het moment geen straf met al die sepia’s. Maar dan moet je wel als eerste in het water liggen, dus besluiten we redelijk vroeg aanwezig te zijn.

Ik kom tegelijkertijd met Lia aan op de parkeerplaats en het is nog lekker rustig. Er staan maar een paar auto’s en ik hoop dat het zo blijft, we lopen nog even richting het water om te kijken waar de duikers onderwater zijn zodat we kunnen beslissen of we links of naar rechts gaan. Het water is zo rustig dat we precies kunnen zien waar de duikers liggen – links bij onze rekjes ligt een duiker en rechts van het platform liggen duikers. Snel terug naar de auto omkleden en optuigen want voor je het weet staat de parkeerplaats vol met duikers.

Ik heb me omgekleed en de spullen opgetuigd en ik sta helemaal klaar. Ik heb mijn wing al aan het lood zit al in de pockets de camera hangt al aan mijn d-ring ik hoef alleen nog de achterklep van de auto dicht te gooien maar ik controleer altijd nog een keer of de autosleutels in het eitje zitten. Ik schroef de dop van het eitjes en er zitten geen autosleutels in en de deuren zitten al op slot. Na wat lelijke woorden binnensmonds leg ik al mijn spullen af en klim ik door de achterklep van mijn auto om de deuren voor te openen zodat ik de sleutels kan pakken. Gelukkig is het geen dertig graden anders was dit flink afzien.

We gaan richting het water. Als we in het water liggen spreken we af om eerst even langs het platform te gaan en even daar te gaan kijken of er iets bijzonders is te zien en vandaar gaan we dan naar links om te kijken hoe het met onze geplaatste sepia stokken is.

We gaan onder en het zicht valt een klein beetje tegen we zakken af richting het platform en we zwemmen er zo boven op we zwemmen een rondje langs het platform en ik zie een paar steenbolken over het platform zwemmen ik ga op het rooster van het platform liggen om proberen om de steenbolken op de foto te krijgen. Helaas zijn ze net iets te ver van me vandaan.

Ik zie een botervis die naar boven wil zwemmen en als ik daar een foto van wil maken komt er net een steenbolk voorbij zwemmen, dan heb ik toch nog een steenbolk op de foto staan, wel als bijvangst maar dat maakt niet uit. Na nog de dahlia en wat anjelieren te hebben gefotografeerd gaan we op ons gemak naar links we volgen de onderkant van de dijk en als we het eerste rekje tegen komen, zien we de eerste sepia al zwemmen. Het is er maar eentje die even bij het rekje komt kijken en dan er vandoor gaat.

We zwemmen daarna verder naar links. En na een tijdje komen we bij onze sepia stokken uit er liggen wat duikers bij en we besluiten wat verder door te zwemmen naar het rekje van Bas en Mirjam om te kijken of er daar nog sepia’s zitten. Als we daar aankomen zwemt er ook weer net eentje weg en daar blijft het bij. We zwemmen dan maar terug naar onze eigen stokken.

Als we daar aankomen zijn de duikers weg en hebben we de sepiastokken voor ons eigen helaas zijn de sepia’s weg maar als we de stokken volgen naar het einde zitten er twee paartjes met redelijk goed zicht. Hier hangen een groot deel van de duik, ik heb weer wat instellingen geprobeerd en ik kijk tijdens de duik ook even foto’s terug en als ik op het kleine schermpje van de camera kijk ziet het er allemaal goed uit. Ik ben benieuwd als ik thuis kom en op de computer kijk.

Na een tijdje daar lekker te hebben gehangen komt er nog een duiker bij en besluiten wij om ergens anders te gaan kijken en gaan we weer naar rechtse kant van het platform. Op ons gemak zwemmen naar rechts en als we wat ondieper blijven is het zicht heel goed en we komen weer leuke dingen tegen zoals veel kreeften, anjelieren veel drukke grondels, krabben en na een tijdje komen we ook nog een zeebaars tegen. Hij bleef zelfs nog even in de buurt en kwam best wel dichtbij maar elke keer als ik een foto wilde maken draaide hij weg en na de derde foto was hij echt weg. Jammer maar onze manometer geeft nu aan dat we weer terug richting de trap moeten. Maar dat geeft niks het was weer een prachtige duik.

Als ik weer bij de auto ben en mijn spullen aan het opruimen ben, komt er een duikster naar mij toe en vraag of ik de ligfietsende duiker ben en als ik dat bevestig, vertelt ze dat ze voor de eerste keer sepia’s heeft gezien door toedoen van mij omdat ze daarvoor nog nooit aan de Bergse diepsluis had gedoken. Ik ben weer blij dat ik iemand een mooie dag heb bezorgd.

Na de duik weer even gezellig een praatje maken onder het genot van een bakje koffie en een koek en daarna nog even praten met bekenden en de ochtend is weer voorbij. Het was weer een schitterende duik en een gezellige ochtend. Lia bedankt voor de duik en iedereen die erbij was bedankt voor de gezellige ochtend.

Ik ben 99 minuten onderwater geweest, ik ben rond 08:30 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 15 graden, het zicht was redelijk tot goed, ik ben maximaal 11,5 meter diep geweest.