Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

John Landa – Alweer een zeepaardje

Hij deed al eerder deze zomer verslag van de vondst van ‘zijn’ zeepaardje. Deze week had hij er weer één voor de camera.


Datum: 3-9-2012
Duiklocatie: Zeelandbrug

duikreport-call-to-action-350x85

Maandag duikdag en vandaag word het de Zeelandbrug, alles al helemaal klaar gemaakt, snoot op de flitser, Subsee 10+ macro voorzetlens erop gezet een flitser vervangen door een pilotlampje en ik ben helemaal klaar voor het kleine spul onderwater bij de Zeelandbrug.

2012-09-02_duik_525_140

Lia opgehaald en samen naar de Zeelandbrug gereden, aangekomen onder de brug was het redelijk rustig, ik meende een bekende te hebben gezien althans een bekende van Facebook, ik had hem daarvoor nog nooit eerder gezien maar hij heeft een heel opvallende bus.

Omkleden en het water in, en daar ligt Jack. Ik vraag of hij de desbetreffende persoon is van Facebook en inderdaad hij is het, even een handje schudden en nog even doorgeven wat er onder water op het moment te zien is.

2012-09-02_duik_525_163

Het zicht is redelijk goed te noemen in ieder geval goed genoeg voor de slakjes en we worden vanaf de eerste meter diepte gelijk getrakteerd op een harlekijnslakje en nog een, en nog een, en nog een, we hebben duizenden harlekijnslakjes deze duik gezien daar ga ik het dus niet meer over hebben tijdens dit verhaaltje.

Na een drie kwartier komen we in de buurt van de pijler en zoeken daar wat in de rondte, op een gegeven moment ligt daar een andere duiker te seinen naar mij, in eerste instantie negeerde ik het omdat ik dacht dat het voor iemand anders was maar hij bleef seinen met zijn lamp en wees ook wat aan, nu word ik wel erg nieuwsgierig ik kom bij hem in de buurt en hij wijst mij een zeepaardje aan, en weer kan ik niet uitleggen wat er dan door je heen gaat, het was niet zo heftig als het zeepaardje dat ik gevonden had op St. Annaland maar mijn hartje ging toch weer wat sneller slaan onder een luide YEEEEEESSSSS alweer een zeepaardje.

2012-09-02_duik_525_128

Rustig blijven, rustig blijven waren mijn gedachten, ik bedank de duiker die me het zeepaardje aanwees met honderd keer het OK teken, ik wilde hem ook nog wel zoenen maar dat was net iets te veel van het goede, ik bedank hem wel als ik weer aan de kant sta.

Ik fotografeer het zeepaardje van alle kanten en dan sein ik naar Lia om het zeepaardje te laten zien, een vet OK teken geeft aan dat ze dit ook kan waarderen, ze maakt ook diverse foto’s en als ze klaar is doe ik het nog een keer dunnetjes over maar dan van de andere kant, ik merk wel dat het zeepaardje niet gediend is van de pilotlamp, deze heb ik dus naar boven gezet zodat hij daar geen last van heeft, achteraf dacht ik nog, je heb toch ook geflitst, daar heeft dat kleine beestje toch ook last van.

2012-09-02_duik_525_185

De duik kan niet meer stuk, eigenlijk wilde ik er al weer uit maar we hebben de duik toch nog af gemaakt.

Net voorbij de pijler werden we getrakteerd op een mooi schouwspel van harders die net voor de pijler aan het zwemmen waren, ze kwam en nog vlak bij je in de buurt ook, een prachtig mooi schouwspel, dit zou ik nog wel een keer willen zien maar dan met super goed zicht zodat je zo’n hele school met vissen kunt overzien.

2012-09-02_duik_525_083

Op de terugweg naar de trap komen we nog ongeveer tienduizend harlekijnslakjes tegen, ik vind ze erg mooi maar ik wilde nu toch wel weer eens een ander soort slakje zien, mijn verzoek word verhoord en ik krijg nog een paar blauwtipjes te zien en wat plooislakjes maar ja na een zeepaardje is dit toch allemaal wat minder, na meer dan twee uur komen we het water uit, ik wil de duiker die me het zeepaardje had aangewezen bedanken maar als we over de dijk komen is er helemaal niemand meer, niet één duiker iedereen is al weg, dit hebben wij nu elke keer aan de Zeelandbrug als ik met Lia duik, na een duik van twee uur hebben we de hele parkeerplaats voor ons eigen.

We kleden om en Lia ziet dat er een kaartje tussen de ruitenwisser zit van Jack die mij het zeepaardje aanwees of ik een paar foto’s van het zeepaardje wilde doorsturen, dat is natuurlijk geen enkel probleem.

Nog even na kletsen over de duik en een bakje koffie nuttigen met een lekkere koek en dan word het weer tijd om naar huis te gaan, alweer een prachtig mooie duik samen met Lia.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief