John Haverkate - Naar de haaien…

John doet verslag van een live-aboard van een week op de Rode Zee. Lees mee!

Datum 4 t/m 11 oktober 2011
Locatie LiveAboard Rode Zee

“Een week lang met 20 mensen op een relatief klein oppervlak!”. Deze gedachte deed mij vooraf regelmatig rillen van de zenuwen, maar het enthousiasme voor het duiken en het feit dat dit zonder twijfel een unieke ervaring zou gaan worden, heeft mij doen besluiten dit toch te gaan doen.

Een bijzondere ervaring is het absoluut geworden, de eerste haai (uiteindelijk 5 soorten haaien gezien), de eerste echte wrakduik, de diepste duik etc. etc. Het was hard werken, iedere dag om 5 uur ’s ochtends opstaan om de eerste duik te maken, vervolgens ontbijten. Iedere dag ca. 3 duiken gemaakt. Helaas was het een week met een erg onstuimige Rode Zee die het ons niet makkelijk maakte maar dat maakte de ervaring er absoluut niet minder bijzonder om. Allemaal fantastische ervaringen die je eigenlijk meteen met de buitenwereld wilt delen maar helaas, er is geen telefoon en internetverbinding mogelijk!
De eerste 2 duiken werden op een lokaal rif gedaan “Ras Torombi” bij Marsa Alam. Het was een aardige duikstek met natuurlijk veel leven. Het moet wel heel gek lopen wil je niet op vrijwel iedere duikstek in de Rode Zee minimaal de helft van je vis-identificatie-kaart zien. Deze stek was wel troebel voor Egyptische begrippen maar het zicht was altijd nog beter dan op de beste dag in de Vinkeveense plassen.

The Brothers
Na een onstuimige bootreis van ca. 5 uur kwamen we aan bij “Big Brother”, één van de Brother eilanden. De Brother eilanden zijn 2 eilanden (Grote Broer & Kleine Broer) in het midden van de Rode Zee. Deze eilanden worden gezien als één van de betere duikstekken in de Rode Zee, zelfs in de hele wereld. Steile muren met fantastische koraalgroei en een buitengewoon rijk onderwaterleven. Daarbij regelmatige waarnemingen van haaien en de aanwezigheid van twee mooie wrakken, de “Numidia” en de “Aida” maakt dit een fantastische duikstek.

De eerste poging om het wrak “Numidia” te bezoeken liep uit op een klein fiasco. Alhoewel het een hele mooie omgeving was, hebben we helaas toch, met het wrak in zicht, door de stroming om moeten draaien. We kwamen tussen 2 stromingen in te zitten waardoor het een gevecht tegen het water werd en we allemaal uitgeput naar de oppervlakte kwamen om door Zodiacs opgepikt te kunnen worden.
’s Middags hebben we de wrakduik, die vroeg in de ochtend “mislukt” was, op de juiste manier overgedaan. We werden meteen gedropt boven het wrak van de “Numidia” om vervolgens het bovenste deel (tussen 30-40 meter) ook aan de binnenkant te bekijken.

De ‘S.S. Numidia’ was een Brits vrachtschip, gebouwd in 1901 in Glasgow. 6399 ton and 140 meters lang. De eerste en enige succesvolle reis begon op 28 Februari 1901 naar Calcutta heen en terug. Op 6 juli 1901 vertrok het schip, met 7.000 Ton vracht en 97 man crew, voor een volgende reis vanuit Liverpool naar Calcutta. Na veilig het Suez kanaal te zijn gepasseerd op 19 juli liep het schip in de nacht van 20 juli, ten noorden van de vuurtoren, op de rotsen en bezweek na enkele uren in de golven, nadat alle bemanning veilig het schip had verlaten.

Mijn eerste haai heb ik ook bij Big Brother gezien, een voshaai die 2 maal kwam kijken. Erg blij met deze waarneming wilde ik hem op mijn Rode Zee identificatie-kaart “aanvinken”…. Bleek deze haaisoort er helemaal niet op te staan. Al snel werd het meer regel dan uitzondering dat we haaien zagen, zo hebben we bij de Brother eiland diverse grijze rifhaaien, oceanic white tips en een witpunt rifhaai gezien.

Daedalus reef
Na wederom een woelige vaart van ca. 10 uur kwamen we aan bij Daedalus reef, het meest afgelegen rif in de Rode Zee. Niets anders dan water om je heen met als enige onderbreking aan de horizon, een vuurtoren. Het koraalrif is buitengewoon mooi, omvangrijk en onaangetast. Dit gebied staat vooral bekend als een plek waar je veel haaien kunt spotten, vooral hamerhaaien.
Aangezien er erg veel LiveAboards lagen bij Daedalus werd onze verwachting al voor de eerste duik flink getemperd door de gids, de kans dat we in deze omstandigheden hamerhaaien zouden zien was niet al te groot. Dat hebben we geweten, meteen de eerste duik gingen we onmiddellijk naar een diepte van ca. 30 meter en ruim 25 meter van het rif af, “in het blauw”, zitten wachten op eventuele haaien. Al snel kwamen de eerste 2 hamerhaaien in zicht, vervolgens een paar schuin boven ons, een aantal onder ons etc. Uiteindelijk werden er in totaal 13 hamerhaaien om ons heen geteld. Erg karakteristieke en indrukwekkende dieren en een fantastische ervaring. Dit noem ik nog eens “op het juiste moment op de juiste plek”.
Tijdens de duiken daarna was het heel gebruikelijk dat we weer een aantal haaien zagen, we hebben er nog herhaaldelijk hamerhaaien gezien maar ook grijze rifhaaien en oceanic white tips. Onder de boot heb ik, aan het einde van een duik, een directe ontmoeting gehad met een oceanic white tip die me op tientallen centimeters afstand recht in de ogen keek en uiteindelijk rustig over me heen zwom.
Natuurlijk was er, naast haaien, veel meer leven te zien. Grote napoleons, steenvissen, snappers, barracuda’s, grote Napoleon’s, blauwvin tonijn, eenhoornvissen, trevally, trekkervissen, papagaaivissen, koraalduivel, bannervissen, puffervissen, anemoonvissen ,heel veel fluitvissen etc. Uiteindelijk heb ik toch wel driekwart van de Rode Zee identificatie-kaart kunnen “afvinken”.

De laatste bestemming zou eigenlijk “Elphinstone” zijn, echter werd hiervan afgezien in verband met de gigantische drukte met duikers die daar verwacht werd en daarom hebben we de de laatste duiken gedaan in Abu Dabab.
Abu Dabab heeft 6 riffen met een duikdiepte van ca. 15 meter op de meeste plekken. Het gebied tussen Abu Dabab II en III wordt het meest aangedaan door duikers (zowel LiveAboard als dagduiken). Hier vindt je op 15m diepte het wrak van een beroemde Rode Zee liveaboard “Heaven One”.
De “Heaven One” werd slachtoffer van een brand en zonk in 2004. Het verhaal gaat dat er een groep Duitse duikers aan het duiken waren en dat letterlijk tijdens de veiligheidsstop, voor afsluiting van de duik, de boot door brand naar de bodem zonk. Het is zeker een duikje waard, er liggen nog veel dingen die goed te herkennen zijn van de safariboot. Mooi begroeid en er heeft zich veel leven gevestigd.
Verder hebben we hier ook een heerlijke nachtduik gemaakt met erg veel nachtleven, waaronder ook een prachtige spaanse danseres. Hele leuke ervaring in dit heldere water met al die lampen om ons heen. Heel surealistisch…