Jenny Smit – Duiken op Raja Ampat (1/7)
Locatie Raja Ampat – Indonesie
Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen: Raja Ampat staat al een paar jaar op mijn bucketlijst. Zou het echt zo mooi zijn als iedereen beweert?
Na een lange reisdag vanaf het Indonesische eiland Bali ben ik gisteren aangekomen bij Raja Ampat Dive resort in Raja Ampat en zoals gezegd: Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen.
Mioskon
De zon laat op zich wachten, en de golven slaan tegen de boeg van de boot waarmee ik duik. Naja, tegen, eigenlijk slaan ze er overheen. Al snel ben ik kletsnat. De temperatuur is echter hoog genoeg om het niet koud te krijgen. De boot wiebelt echter behoorlijk, en stiekem ben ik blij dat de briefing op het resort is gegeven en niet op de wiebelende boot.
Vanwege de wind duiken we niet al te ver van het resort. Juli en augustus zijn de maanden met de meeste wind en zijn eigenlijk de slechtste maanden om Raja Ampat te bezoeken. Vanwege mijn werk heb ik echter weinig keus.
Voor Indonesische begrippen is het zicht niet zo heel goed, misschien een meter of 15. Dit is echter voldoende om te genieten van het onderwaterlandschap en de grote school groupers en lipvissen die zich ophouden op diepte. Ook zie ik tijdens deze duik voor het eerst een wobbegong (twee zelfs). Wat een apart beest!
Na de duik is er thee op een klein onbewoond eiland. Naja, onbewoond is relatief. In de bomen huizen honderden vleermuizen, die soms van boom naar boom vliegen. Daarnaast wonen op het eiland drie honden, welke aangewezen zijn op regenwater en eten wat ze van duikers krijgen. Omdat het al een tijdje niet geregend heeft, geven we de honden maar wat water. En aardbeien koekjes – welke zo synthetisch ruiken dat zelfs een uitgemergelde hond ze niet eet. De banenkoekjes lust de hond echter wel.
Sardines
De tweede duik is bij Sardines. Geen idee waarom de site zo heet, want er wonen geen sardientjes in deze regio. Wel vele andere kleine vissen. Het stroomt behoorlijk.
Ook deze duik zie ik weer een wobbegong verstopt liggen, en daarnaast steekt een firedart goby zijn kopje uit een holletje in het koraal. Ook zijn er veel marble groupers en verschillende papegaaivissen.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Batu Lima
Na lunch op het resort is de derde duik van de dag bij Batu Lima, oftewel de vijf stenen. Omdat hier geen stroming staat, is het mogelijk om een langzame macroduik te maken en te scharrelen naar kleine dingen.
Ik zie mijn eerste pygmeezeepaardje van deze reis. Mijn hart maakt even een sprongetje, wat is het toch bijzonder om deze kleine goed gecamoufleerde beestjes te mogen bewonderen!
Verder vind ik verschillende krabbetjes en garnaaltjes (onder meer in de verschillende anemonen) en natuurlijk een aantal kleurrijke slakken. Uit een holletje gluurt het oog van een octopus, deze schijn je hier niet al te vaak te zien tijdens de duik.
Volgens gids Marion zijn we de meest langzaamste duikers ooit. Maar wat hebben we veel gezien 😉
