Inge Onderwater- Bergsche Diepsluis

Een dag sepia’s. Een verslag in woord en beeld!

Datum: 14-5-2012
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

We dachten slim te zijn, laten we op maandag naar Bergsche Diepsluis gaan… Toen we om half 11 aan kwamen rijden was het er toch behoorlijk druk! Meer mensen wilden slim zijn 🙂
Het werd langzaamaan nog wat drukker, en met een flinke wind en lager wal hadden we het vermoeden dat het zicht niet al te best zou zijn.
Ooit in NL wel gefotografeerd en gefilmd met een compact camera, nu hadden we groter bij ons: Rian met zijn Nikon D700 en ik met mijn Sony HD camera. Dit zou onze eerste duik in NL worden met deze configuraties, maar we twijfelden ivm het te verwachten zicht. Nou ja, we zijn er nu toch, laten we het dan in ieder geval 1 duik proberen.

Zo gezegd, zo gedaan. Eerst naar het platform, daar camera’s uitgeprobeerd en vandaar “rechts af” op zoek naar sepia’s. Wat oude afgebroken stokken kwamen we tegen maar niet veel later was het bingo! 5 sepia’s bij een langgerekte oude tentjes opstelling. Het merendeel was zwaar begroeid met zakpijpen, weinig ruimte voor de eitjes van de sepia’s. Het leek er op dat 1 mannetje 2 vrouwtjes had. Hij beschermde beide dames terwijl ze eitjes aan het afzetten waren. Dat tafereel is zo bijzonder, als je even de tijd neemt zie je wanneer mevrouw er klaar voor is. Ze verandert iets van kleur, gaat op zoek naar een geschikte stok waar al eitjes hangen, ze wappert even om het stof weg te “blazen” en daar gaat ze. Ze omarmt de stok met de eitjes en tussen haar armen wordt een nieuw eitje geknoopt. Even later laat ze weer los en wappert nog even met haar armen. Zo, die is ze ook weer kwijt. Wat is het toch jammer dat deze prachtige dames het leven laten na deze zware taak van vele eitjes afzetten waarbij ze niet meer eet.

Het zicht was inderdaad niet al te best maar we waren de enigen. Net voordat wij aankwamen, vertrok er een ander duikkoppel. We hadden alle tijd om dit prachtige schouwspel te bewonderen. Het viel mee dat er niet nog meer duikers langskwamen in die tijd.

Na de duik werd het langzaam aan rustiger op de parkeerplaats, het zonnetje scheen heerlijk, de wind werd minder. Tijd voor duik 2 waarbij de instap lastiger was met camera’s ivm het lage water.
Het zicht was een stuk slechter maar de sepia’s zaten er nog en een stukje verderop nog 2.