Hop hop eilandhop

Eilandhoppen in de Filipijnen. Maarten Kleywegt deed het. Met zijn verhaal en foto’s doet hij mee met de Reportagewedstrijd 2011.

We gaan eilandhoppen, bezoeken het eiland Cebu op de Filipijnen en reizen daarna door naar Bohol, een van de grotere eilanden van de Filipijnen en tussendoor gaan we nog even naar Pescador eiland. Brengen een kort bezoek aan Apo eiland en duiken onder bij Siqijor eiland. Je kan met recht zeggen; hop hop eiland hop maar dat is natuurlijk niet zo gek als het land uit meer dan 7000 eilanden bestaat.  Het precieze aantal weet men niet. We gaan weer duiken in Zuid-Oost Azië en geloof me, dat is altijd opwindend. Laat in de middag komen we aan en dumpen onze spullen in een van de kamers van de Sumisid Lodge op Moalboal om gelijk een verfrissende duik te nemen in het zeewater, heerlijk daar knapt een mens van op na zo’n lange reis.

We worden wakker gemaakt door het gekraai van een haan en het geblaf van honden. Maar ook van de zon die via een spleet tussen de gordijnen door in onze kamer schijnt, deze hebben we gemist in Nederland. We duiken vandaag bij Pescador eiland, een klein eiland voor de kust van het kleine rommelige kustplaatsje Moalboal, hier heb je gave drop off’s, veel vis, hele scholen groot oog makrelen zwemmen hier rond en ze ontnemen je vaak het zicht. Als je deze school vanaf de bodem nadert en dan in het midden van de school omhoog zwemt, vormen ze een fishbowl om je heen en wie wil dat niet als duiker, omringd worden door duizenden vissen. Ik vermaak me als onderwaterfotograaf ook nog prima met een hengelaarsvisje dat dood stil blijft zitten als ik hem of haar fotografeer. Het is hier heerlijk duiken.

Vandaag gaan we na het ontbijt op pad naar Apo eiland, een vulkanisch eiland van slechts 0,75 km2 groot. We laden onze spullen aan boord van een grote banca, een soort kano met aan beide zijden drijvers. Een boot type die je hier heel veel tegenkomt en voor alles en nog wat wordt gebruikt. We nemen een zonnebad want de bootreis duurt 5 uur. Als we aankomen, gaan we gelijk duiken op een duikstek met de naam de wasmachine. We gaan met een rol achterwaarts te water en voelen direct de stroming welke heel erg sterk is, maar we hoeven er gelukkig niet tegen in te zwemmen – we laten ons gewoon meevoeren met de stroming en komen van alles tegen. Heel veel koraal in allerlei vormen en kleuren. Er schijnen hier 450 verschillenden soorten koraal te zijn. Het zicht is super maar onze gids zegt dat dit per duik kan verschillen, ze hebben hier ook wel eens zicht van nog geen meter. Ik kom een mooie grote schildpad tegen die niet bang is voor duikers. Dus dat komt mooi uit voor een onderwaterfotograaf. Ook zien we veel clownvisjes, een octopus die razendsnel van kleur veranderd als hij over het rif schiet. Koraalduivels van heel groot tot bijzonder klein, een murene die vrij over de bodem zwemt. De onderwaterwereld is hier adembenemend. Sinds 1982 is Apo eiland beschermd gebied en zijn de riffen rond het eiland een van de best beheerde riffen in de Filipijnen. Ze zeggen zelfs van heel de wereld. Tegen de avond brengen we een bezoek aan het kleine vissersdorpje op Apo eiland, hier worden we gelijk verwelkomd door de vrouwen van het dorp die ons T- shirts en andere kleine souvenirs proberen te verkopen, wat we natuurlijk ook doen – wie wil er nou niet een houten duikbril hebben die met de hand gemaakt is. We maken de komende dagen nog meer duiken rond Apo eiland die allemaal even spectaculair zijn.

We verkassen naar Siquijour eiland, ook wel hekseneiland genoemd omdat de bewoners aan voodoo doen, zegt men. Maar of dat waar is !  We schrikken ons rot , het regent en dat verwacht je toch niet op vakantie. Maar dit mag de pret niet drukken, we gaan duiken rond het aanlegsteiger van ons luxe resort. Overdag zitten we op de banca boot maar ‘s nachts slapen we in een resort – op Apo eiland was dit basic maar hier op Siquijor zitten we in een luxe 5* resort.

Mijn buddy staat al even op mij te wachten bij de waterkant maar ik ben nog op zoek naar mijn onderwatercamera. Waar had ik deze ook alweer neergelegd?! De spoelbak, natuurlijk. Gisteravond helemaal vergeten hem er uit te halen. Nou ik ben klaar om te water te gaan. We duiken meteen naar het einde van de steiger want daar schijnt een zeepaardje te zitten – hoe we ook zoeken, geen  zeepaardje te vinden. Dan maar op het gemakje terug naar het begin van de steiger. En genieten van al dat andere moois wat we tegen komen. Het  koraal is hier niet super maar daar staat tegenover dat het er werkelijk barst van de naaktslakjes in allerlei vormen en kleuren. Alleen jammer dat er een verkeerde lens op mijn camera zit . Ik zie iets aan komen, het is een rifhaai, hij zwemt rustig onze kant op, ik wil mijn camera instellen en zie tot mijn schrik dat de batterij leeg is, tja dat kan er ook nog wel bij. Komt er een gro
te haai je kant op, heb je dit. Een ogenblik later komt mijn buddy op mij af en wijst op de hoge drukslag van mijn duikcomputer er komen duizenden kleine luchtbelletjes uit. Deze is kapot, einde duik. Wat een pech zeg, of toch voodoo !

Het laatste gedeelte van onze reis verblijven we op het eiland Bohol waar we logeren in het Oasis resort in het levendige Aloha beach. Dit resort inclusief duikcentrum is in handen van een Nederlander die hier al jaren zit. Het is een zeer professionele duikschool waar zelfs opleidingen worden gegeven voor kinderen vanaf 8 jaar en mindervalide mensen, die hier een duikbrevet kunnen halen. Tegen de avond wordt het strand omgebouwd tot een groot openluchtrestaurant, waar je heerlijke verse vis kan eten,  lokale gerechten of gewoon vlees met rijst of patat, de keuze is aan jou. Er spelen overal lokale bandjes op hun zelf gemaakte muziek instrumenten om iets bij te verdienen. Liedjes van Lady Gaga zijn erg populair merken wij.

Vroeg in de ochtend stappen we al aan boord, we hebben een full day diving geboekt, wat inhoudt dat we naar de wat verder weg gelegen riffen gaan en drie duiken maken incl. strand-BBQ.  Hier is de kans groot dat je wat grotere vissen tegen komt. En dat is ook zo. We komen na enkele ogenblikken al een zeeschildpad tegen met een remora op zijn rug die vrolijk mee lift, er zwemmen haaien voorbij. De riffen zijn begroeid met sponzen en waaier koralen, een zwart wit gestreepte zeeslang zwemt naar de oppervlakte om een ademteug te nemen en daarna weer in de diepte te verdwijnen. We zien rotsen die bezaaid zijn met anemonen en hier leven duizenden clownvisjes  in. Op de bodem komen we krokodil vissen tegen die onder het zand verscholen liggen, te wachten tot er iets eetbaars voorbij komt. Ook ontdekken we een pygmeezeepaardje van nog geen centimeter groot, diep verscholen in een stuk koraal. Het zicht is ook vandaag goed, zeker 30 meter. Er is hier werkelijk voor elk wat wils.

Het duiken op de Filipijnen is een ware belevenis, er duiken dan ook steeds meer duikers onder in de azuurblauwe zee, om te ontdekken wat wij de afgelopen weken al hebben ontdekt.

Tekst en foto’s: Maarten Kleywegt

De Reportagewedstrijd 2011 is een initiatief van DuikeninBeeld.tv samen met het Bonaire Toeristenbureau, Bonaire Fun Travel en La Pura Vista. Met je inzending maak je kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, waar je een reportage over het eiland gaat maken. Meedoen? Klik hier voor alle informatie.