Dirk Van den Bergh – Het was zeker de inspanning waard!

Het is een eindje lopen, maar dan heb je ook wat! Duikreporter Dirk en zijn buddy’s gaan bij Preekhil het water van de Grevelingen in.

Datum: 06-08-2022
Duiklocatie: Preekhil

Wil je een rustige duikstek in het weekend? Dan moet je zeker hier naartoe, maar je moet er wel iets voor overhebben: een wandeling van 600 meter naar de instap (en ook nog eens terug natuurlijk)! Ik dook er al drie keer, maar toen vanaf de boot …

Nick Lobé heeft me uitgenodigd: het is zijn verjaardagsduik en de tweede duik wordt zijn 1500e. Weeral feest dus! Effe Petra vragen of zijn mijn buddy kan zijn. Ja hoor! Zo ben ik weeral verzekerd van mooie waarnemingen!

Afspraak om 10.00 uur aan het hek van de doodlopende weg. We zijn met zes duikers: Neletha van Oord, Franka Appelman en Serena Brandt zijn er ook bij. Gelukkig heeft Serena twee kantwachten meegebracht, want er is geen duiktrap en de stenen bij de instap zijn glad. Dank voor de hulp bij het in- en uitstappen!

Een zeepaddestoel dobbert langs de oever in het ondiepe en is moeilijk in beeld te krijgen. Op de zandvlakte krioelt het van de Japanse zeepbelslakken. Zij werden in 2018 voor het eerst in het Veerse Meer gezien, maar ze zijn nu blijkbaar aan een flinke opmars en uitbreiding van hun gebied bezig!

Iets verder komen we in een kwallensoep terecht. Prachtig hoe die dieren gracieus door het water zweven. Ik moet aan Nick denken, want die is zonder kap en handschoenen aan het duiken! De branderige filamenten zijn echter niet sterk genoeg om de menselijke huid te doorboren. Op plaatsen waar de huid dun is kan wél irritatie optreden. Gelukkig worden onze lippen beschermd door de ademautomaat!

Voor het determineren van onderstaand organisme moet ik over naar hulplijn Bas van der Sanden. Het is een boorspons. Bas noemt het liever een organisme i.p.v. een dier, want een spons heeft geen hart, geen hersenen en geen organen. Vanwege de borende leefwijze heeft de spons een hard substraat nodig wat kan bestaan uit zachte kalksteen en lege schelpen. Je zal ze dus niet vinden op de te harde basaltblokken. Hier zijn ze massaal aanwezig.

Nog ééntje van de hulplijn … Deze wordt door Marco Faasse gedetermineerd als de ruwe (gele) wratspons: Celtodoryx ciocalyptoides. Ik zal de Nederlandse naam wel onthouden!

Het is hier prachtig duiken als je maar wil snuffelen! Je ontdekt dan vanalles. Pas thuis zie ik dat dit een minuscuul krabje was, terwijl ik dacht dat ik een zeespin aan het filmen was! Ik veronderstel dat het een heel jonge penseelkrab is …

Op de terugweg komen we weer in de kwallensoep terecht. Petra gaat al uit het water terwijl ik de zeepbelslakken nog eens extra goed in beeld tracht te nemen. Terug wandelen gaat nu wat vlotter: er zit 170 bar minder lucht in mijn fles!

Als tweede duik willen we naar de vlakbij gelegen Blokkendam. Hoe dat verder afloopt verneem je in een volgende reportage!