Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Natuur

Het Krabbezakje: een horrorverhaal onder water

Een vrouwelijke krab draagt haar eieren op haar achterlijf, onder een driehoekig plaatje van haar schild.
Toch zijn  veel krabben waarbij duidelijk een bolletje zichtbaar is onder het achterlijf, helemaal niet zwanger. Ook al denkt de krab van wel en verzorgt ze deze ‘eieren’ zo goed mogelijk. Tot de dood er op volgt…

OLYMPUS DIGITAL CAMERAVerwant aan zeepokken, maar met een totaal ander uiterlijk, zijn de larven van het Krabbezakje (Sacculina carcini) vrijlevend. Ze doorlopen verschillende stadia, allemaal met hun eigen functie. Een vrouwtjeslarve herkent op geur een potentiële gastheer, in Nederland vooral zwemkrabben en strandkrabben, en kruipt over het schild van de krab tot het een scharnierpunt in het schild bereikt.
De larve kruipt hier het lichaam van de krab in en zet zich in een wormachtige vorm vast in de buurt van het achterlijf van de krab. Hieruit groeien draadachtige vertakkingen die zich door het hele lichaam van de krab verspreiden. Met deze draden kan het Krabbezakje voedsel opnemen uit de gastheer. Als laatste vormt zich het zakje op het achterlijf dat van buiten zichtbaar is.

De aanwezigheid van het Krabbezakje verstoort de hormoonhuishouding van de krab volledig. Vervellingen zijn niet meer mogelijk, afgebroken ledematen groeien niet meer aan. De enige functie van de krab is nog het voeden van het Krabbezakje en de krab is dan ook zo veel mogelijk aan het eten. Mannelijke krabben gaan zich door het Krabbezakje vrouwelijker gedragen en gaan ook de ‘eieren’ op hun achterlijf verzorgen, hoewel mannelijke krabben uiteraard helemaal geen eieren kunnen leggen en dragen.

Het vrouwelijke Krabbezakje leeft dus comfortabel in de krab. Een larve van een mannelijk Krabbezakje, kruipt in het uitwendig zichtbare deel van het vrouwelijke exemplaar, het bolletje onder het achterlijf. Het mannetje blijft hier comfortabel in het vrouwtje wonen en bevrucht regelmatig de eicellen van het vrouwtje, die vervolgens weer uitgestoten worden. Waarna deze larfjes weer op zoek kunnen naar een nieuw slachtoffer.

Een mannelijk Krabbezakje woont dus in een vrouwelijk Krabbezakje dat weer in een krab leeft. Geen ‘big happy family’ echter, de Krabbezakjes nemen alle voedingsstoffen van de krab op, waardoor deze uiteindelijk sterft.

En het begon allemaal met een bijna onzichtbaar larfje dat een grote stoere krab rook…

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief