Roland Hendriks – Bergse Diepsluis in oktober

De zomer komt ten einde, maar het leven onder water is nog steeds heel divers. Duikreporter Roland Hendriks vond verschillende mooie dieren tijdens zijn duiken bij de Bergse Diepsluis.

Het was weer herfstvakantie: heerlijk vrij, dus tijd om een paar dagen te gaan duiken in Zeeland. Zoals gebruikelijk begon ik bij de Bergse Diepsluis, waar ik zowel een middag- als een nachtduik maakte. Toen ik aankwam, stroomde de parkeerplaats langzaam leeg – ideaal, want zo was het rustig onder water en was er minder kans op opwaaiend sediment. Eenmaal in het water bleek het zicht goed, wat het zoeken naar de kleine tentjes vergemakkelijkte. Ik had geluk: ik vond een mannetjes zeepaardje! Na een tijdje te hebben genoten van dit bijzondere dier, zwom ik verder.

Slechts twee tentjes verderop zat een vrouwtjeszeepaardje, dat ik ook kort bewonderde voordat ik verder ging naar de wierzone. Daar hoopte ik een groene wierslak te vinden, en ja hoor, er waren er weer genoeg! Ik zag zelfs twee slakken die duidelijk interesse in elkaar hadden; eentje had zijn “vleugels” gespreid, wat hem deed lijken op een boomblad, compleet met zichtbare nerven.

Tijdens de nachtduik richtte ik me op de sepiola’s en hoopte ik jonge pijlinktvissen te zien. Helaas lieten de sepiola’s zich niet zien, maar ik vond wel een nieuwsgierig pijlinktvisje, dat meer oog had voor mijn duiklamp dan voor mijn camera. Prachtige dieren om te zien! Op weg terug naar de trap kwam ik nog enkele hooiwagenkrabben tegen. Hoe klein ze ook zijn, ze probeerden me te imponeren door hun scharen omhoog te steken. Ik begon mijn duik bij een kalm wateroppervlak, maar tijdens de duik was het flink gaan waaien. Gelukkig merkte ik daar onder het wateroppervlak niets van.