Harry Brummelhuis – Quelques plongees en Belgique deel 2
Locatie | Belgische Ardennen |
Harry kreeg de uitdaging om een aantal fraaie clubduiken te organiseren in de steengroeves in de Ardennen. Maar ja, welke kies je dan?
Twee jaar geleden zijn we met 3 duikers naar de Ardennen geweest om daar te duiken in twee carrieres ofwel steengroeves. We bezochten La Gombe en Sprimont. Beide groeves liggen onder de rook van Luik. Dat was dus “Quelques plongees versie 1 “.
Het leek ons als evenementencommissie van OWSV Galathea in Almelo wel leuk om ook clubgenoten deelgenoot te maken van onze ervaringen toen. Toen gingen we in één dag op en neer. Met een grotere groep leek ons een lang weekend aantrekkelijker.
Aangezien ik wat Frans kan, mocht ik de trip organiseren.
Eerst maar eens kijken welke steengroeves er nog meer zijn dan La Gombe en Sprimont.
Ten zuiden van Dinant kom je dan La Roche Fontaine tegen, Le Vodolee, La Croisette. Op mijn eerste lijstje stonden er nog meer, maar op allerlei redenen vielen deze af.
Op vrijdag middag had ik ook nog een duikstek nodig, maar er was vrijwel geen duikstek open rond de gewenste tijd.
Na wat googelen kom ik een artikel tegen over Big Mama; een reuzenmeerval. Het blijkt dat we terecht kunnen op de Kempervennen, waar deze grote vis en nog meer soortgenoten zich bevinden.
Dus de vrijdag is ingevuld. Via een kennis kreeg ik het adres van Parc Les Etoiles in Blaimont. Ook dat was snel rond. Men antwoordde zelfs in het Nederlands.
Nu de duikstekken in de nabije omgeving nog. Een mail in het Frans en ook in het Nederlands. Sommige reageren in het Nederlands, maar de meeste niet.
Bij La Vodolee moet je je via een site aanmelden. We zullen met 8 duikers en 2 niet duikers deze trip maken.
Op 27 juni is het dan zo ver. Ik sta om 8.30 uur bij Peter. We pakken mijn spullen bij hem in de auto en rond 11.00 uur staan we bij de Kempervennen.
Op deze Centerparc-locatie kun je ook vrij duiken. Uiteraard wel na betaling.
Als iedereen er om 12.00 uur is , krijgen we een briefing en kunnen we te water. Er zijn een paar drijvende eilanden gemaakt , waaronder de meervallen zich kunnen verschuilen. Verder zijn er de nodige objecten te zien, maar zelf ga ik voor de meervallen.
Je weet natuurlijk nooit of je ze zult zien, maar we hebben geluk. Big mama heeft zich verstopt onder het eerste eiland. Volgens anderen moet ze 2,5 m lang zijn. Of dat klopt weet ik niet, maar ze is wel groot. Een paar leuke foto’s zijn gauw gemaakt. Mededuikers zetten haar ook op film.
Onder het tweede eiland zitten nog drie kleinere meervallen. Mijn missie is geslaagd. Na de duik de flessen vullen en dan door naar Blaimont. Dat is nog 2,5 uur rijden.
Rond 17.00 uur komen we daar aan. ’s Avonds staat er een BBQ op het programma. Het is gedaan met het mooie weer. Een onweersbui trekt over, maar de BBQ staat onder de veranda. Deze blijft dus redelijk droog.
Het zal echter de rest van het weekend regenachtig blijven.
Zaterdag morgen is er nog geen steengroeve open, dus gaan we naar Barrage de l’eau d’heure; een stuwmeer in de buurt. Het zicht is vrij goed, maar verder weinig spectaculairs.
In La Croisette is dat ’s middags wel anders. We zijn vanwege het slechte weer de enige duikers. Dus geen stof van anderen. Eerst de diepte opzoeken van deze voormalige marmergroeve. Steile gladde wanden. Mooi gekleurd ook.
Daarna naar een plateau op 10 m. diepte. Karpers en voorns schieten om ons heen. Menige karper probeert onze bril te pakken of worden op een andere manier handtastelijk. Het levert wel mooie foto’s op. En films van mijn collega’s.
’s Avonds op het park kunnen we weer aan de BBQ, want er is nog genoeg over van gisteren. ’s Avonds gezellig naborrelen en rond half twaalf naar bed.
Op zondagmorgen naar La Roche Fontaine. Het water staat daar 5 m lager dan normaal. Het vliegtuig ligt nu grotendeels boven water.
Peter wil graag zijn persoonlijk diepterecord verbreken. Hij heeft de teller nu op 32.8 m neer kunnen zetten. Behalve het diepe gat is er verder weinig duikmogelijkheid. De ondiepere stukken zijn nagenoeg droog gevallen.
Als laatste naar Le Vodolee. Het is wel duidelijk, waarom je daar via de website moest reserveren. Het is daar stervensdruk. Eerst maar eens aanmelden. Met mijn “confirmation plongee” naar de inschrijfbalie. Ik krijg een bon mee, maar van enige controle bij het te water gaan is geen sprake. Hier ook weer karpers en een mooie snoek.
Na de duik , het is inmiddels half vier, gaat iedereen weer huiswaarts. Het is ten slotte nog zeker 4,5 uur rijden. Om beurten rijden Peter en ik een stuk en zo zijn we rond half negen weer thuis. Bijna 1000 km meer op de teller. Vorige week heb ik in Frankrijk ook al 3100 km gemaakt voor school. Ik heb daar leerlingen van onze school bezocht op veehouderijbedrijven.
Volgende week weer naar Zweden op vakantie. Een vrachtwagenchauffeur maakt volgens mij minder kilometers. Maar het is wel leuk. Ik kon mijn Frans weer ophalen. Nu maar kijken of ik ook iets begrijp van Zweeds.