Harry Brummelhuis - De Leemslagenplas barst van het leven

Datum	19 augustus 2013
Locatie	Leemslagenplas bij Almelo

Je zal maar een plas om de hoek hebben waar het wemelt van het leven. Duiken dus!

Gisteren (19 augustus) weer gedoken in onze huisplas, de Leemslagenplas bij Almelo. Het is een diepe plas , koud en donker. Op ruim 20 m diepte is een Urker viskotter afgezonken; een leuk trainingsobject. De plas is niet vrij toegankelijk. Alleen onze vereniging OWSV Galathea en de brandweer hebben een gedoogvergunning. Ook de marine oefent hier van tijd tot tijd. Zij hebben al reparaties op ons wrak verricht. De plas is hermetisch afgesloten, al weten vissers altijd wel een gaatje te vinden.

Helaas is het zicht niet altijd even goed. Vooral tussen 6 en 10 m blijft er vaak een dikke mist hangen. Het uitbundige leven moet je dus hierboven zoeken. Dit leven is pas sinds begin juli in grotere aantallen te zien.

Als het erg warm is kun je je ook door de dikke nevel af laten zakken naar grotere dieptes. Het is daar echter donker en nooit warmer dan 4 graden. Op de boot zitten er ook nu nog kleine baarsjes. Naast de boot zijn de diepe canyons ook leuk om te bezoeken. Met een sterke lamp kun je dan rondkijken en je waant je in de bergen in een klein vliegtuig. Steile wanden tot 10 m hoogte in allerlei woeste vormen gaan aan je oog voorbij. De bodem van deze canyons bevinden zich tussen de 28 en 34 m diepte.

Maar vandaag blijven we boven in. Eerst maar eens rechtsom (noordwaarts). Het valt wat tegen. De enthousiaste verhalen van afgelopen zondag worden nog niet bevestigd. Wel scholen kleine baarsjes, maar die waren er al langer. Dan komen toch grotere baarzen in beeld. En ja hoor een klein snoekje tussen de begroeiing.

We draaien om en gaan zuidwaarts verder. Ik zie dat mijn buddy bijna tegen een uitstekende tak zwemt. Of nee het is een snoek , die 1,5 m boven de bodem hangt met zijn achterlijf nog in de begroeiing. Jan ziet niks. Ik sein dat hij om moet kijken. Hij snapt mij niet. Wel een leuk fotomoment; beide hoofden zo vlak naast elkaar. Dan zwemt de snoek weg en is het te laat voor een foto.

Even later weer jagende baarzen tussen het kleine grut. Ze schieten tijdens een aanval als een raket naar voren. Daar weer een snoek op de bodem. Een hele grote dit keer. Jan nadert deze snoek van voren. Ik hang naast de snoek. Dan zie ik de kieuwdeksels naar buiten gaan. Ik wist niet dat een snoek die zover uit kon steken. Later hoor ik van Jan dat hij ver in de bek van de snoek kon kijken. En de hele rij tanden kon zien. Waarschijnlijk een waarschuwing. We zullen er tijdens deze duik nog zeker 10 snoeken meer tegen komen. Mogelijk een paar keer dezelfde. Dan nog een zeelt. Palingen moeten er ook zitten, maar die hebben we niet gezien.