Frans Berends – GUE Tech1 Cursus in Krnica, Kroatië

Zes dagen cursus in Kroatië. En soms was dat best wel afzien! Maar Frans Berends zou de opleiding GUE Tech1 zo weer doen.

Datum: 15-20 mei 2017
Duiklocatie: Krnica, Kroatië

Rustig zwem ik naast Sampsa die op deze duik teamcaptain is en met de reel een lijn legt, als ik plotseling een hels kabaal hoor. Dat moet een fiks gaslek zijn en ik probeer het te lokaliseren. Ik vermoed dat het van links komt en tegelijkertijd stabiliseer ik mijn positie. Met mijn hand achter mijn hoofd voel ik inderdaad de bellen. Terwijl ik mijn lamp rustig van links naar rechts beweeg, draai ik mijn linkerkraan dicht. ErikJan en Sampsa hebben mijn lichtsignaal opgepikt en zijn bijgedraaid. Nu mijn kraan dicht is en het lekken gestopt lijkt, vraag ik Sampsa naar mijn linkerkraan te kijken. Eerst checkt Sampsa uit welke automaat ik adem en daarna draait hij voorzichtig mijn linkerkraan open waarna het weer lekt. Hij draait de kraan dicht, ‘purged’ mijn back-up automaat en voelt dat hij de eerste trap nog een stukje kan aandraaien. Als hij de kraan weer opent, blijkt het lek verholpen en laat hij me weten dat alles in orde is. Als ik zelf de stand van mijn kranen controleer merk ik dat alles open staat. Nu het probleem verholpen is vinnen we met z’n drieën naast elkaar weer verder.

Gelukkig was dit geen echt gaslek maar een scenario voor een van de negen manifold failures waarbij onze instructeur JP met een luchtpistool op een extra inflatorslang een lek fingeerde. En zo soepel als het hierboven staat beschreven, ging het vaak niet: we sloegen kleine maar belangrijke stapjes over, wilden af en toe de kraan waar onze buddy uit ademde, dicht draaien, of nog erger wilden de enige kraan die nog open was ook maar dichtdraaien, of braken de duik af terwijl er sprake was van een te repareren defect.

Nu weet ik precies hoe te handelen in zo’n situatie op 45 meter diepte en weet ik van te voren precies hoe mijn team zal reageren. En dat is een van de vele dingen die de GUE Tech1 cursus mij heeft gebracht.

Zes dagen cursus
Maar voordat het zover was, zijn we al op dag drie van de zesdaagse (!) cursus. ErikJan en ik arriveren op zondagmiddag in Krnica (Kroatië) waar we ‘s avonds bij de lokale en excellente pizzeria Cum onze derde, Finse medecursist Sampsa ontmoeten. Hij heeft die dag al een duikje gemaakt met de Italiaanse Fabrizio die als aspirant Tech1 Instructeur stage loopt bij JP. Drie nationaliteiten en we spreken allemaal dezelfde taal: GUE en Engels. We zijn aangeschoven aan de lange tafel waar inmiddels alle aanwezige GUE duikers zitten. Ik tel zes nationaliteiten maar we maken snel en makkelijk kennis met elkaar. De een komt voor een cursus (Tech2) en de ander voor funduiken, met of zonder scooter (DPV). Ook al ben ik ‘maar’ een Tech1 cursist, de interesse is warm en oprecht. Wat een leuke, hechte en internationale gemeenschap is dit! En er zitten ook GUE duikers aan tafel die ik ken van Vinkeveen (Zandeiland 4). Uiteindelijk wil iedereen toch af en toe naar dit Tech Walhalla in Krnica.

Dag 1 van de cursus begint, net als alle andere dagen met koffie. “Zonder koffie, geen duiken” is het adagium van JP. Na de administratie gaan we naar het duikcentrum (Krnica Dive, www.krnica.com) waar Maurizio Grbac de scepter zwaait. Hij gaat regelmatig mee op de boot en gedurende de week waardeer ik niet alleen zijn gevraagde en ongevraagde duikadviezen maar ook zijn humor, gastvrijheid en liefde voor gastronomie. In Istrië worden truffels gevonden en Maurizio weet de restaurants te vinden die hier mooi en lekker eten van maken.

De eerste dag duiken we ondiep en nemen we nog een aantal skills van Fundamentals door als kennismaking. Al snel merk ik dat sommige skills al een beetje roestig zijn. Meer en beter oefenen in Vink, neem ik me voor. De feedback na afloop is duidelijk en correct en sommige skills nemen we nogmaals op het droge door. “Okay, goed onthouden”, denk ik bij mezelf. Tot en met dag vier leren we steeds nieuwe skills volgens een vast patroon: uitleg en toelichting wat we gaan doen, hoe we het gaan doen en waarom. Daarna de land drills ofwel oefenen met je uitrusting op het droge. Op dat moment denk ik nog “Hoe moeilijk kan het zijn” en onder water blijkt dan inderdaad dat het nog best wel moeilijk kan zijn. Maar daarom ben ik hier: om te leren, te oefenen en uiteindelijk op een veilige en leuke manier duiken te maken naar maximaal 51 meter met een decotijd van maximaal een half uur. Na een paar keer oefenen gaat het al wat beter maar staat de volgende skill alweer voor de deur: “Hoezo nieuwe skill? Ben je gek geworden? Ik ben nog bezig te verteren wat we net geleerd hebben.” Zo passeren onder andere de reel, gaswissels, manifold failures, lost deco gas en opstijgingen de revu maar is er ook veel aandacht voor awareness (wat gebeurt er om me heen, waar is mijn team), communicatie, positionering en het als team oplossen van problemen waarbij de juiste prioriteiten worden gesteld.

Fouten worden ‘afgestraft’: Als de captain van die duik weer geen goede tie-off maakt en ik hem niet corrigeer, is het een fout van de captain, van mij en het team. Op de terugweg merken we dan dat de lijn ‘zomaar’ los is gekomen. Te dicht of tegen de lijn aan zwemmen, zit ‘ie ineens om je been heen. Hoe kan dat nou? “Als je me de mogelijkheid geeft, pak ik ‘m”, zei JP al. Maar omdat we een team zijn, helpen we elkaar, ook al zit een teamlid voor de tweede keer in een opstijging met zijn manifold verward in een smb lijn. Na een aantal dagen merk ik op dat ik in het duiken nog nooit zo’n team gevoel heb ervaren. We slagen of falen met z’n drieën. Die slechte tie-off is onze gezamenlijke fout en als de lijn los komt raken we alle drie de weg kwijt. Deco is niet alleen een verantwoordelijkheid van de deco-captain, ook van mij en we hebben er allemaal een groot belang bij dat dat goed gebeurt. Niet te kort maar ook niet te lang. Hierdoor begin ik ook steeds meer na te denken hoe ik mijn bijdrage aan het team kan verbeteren.

Naast de praktijk komt ook de theorie aan bod: Ten opzichte van GUE Fundamentals wat herhalingen maar verder gaan we door waar de theorie van GUE Fundamentals stopt. Zo komen onder andere aan de orde: eigenschappen van gassen in het lichaam, gasplanning en duikplanning, deco-theorie en de praktische of pragmatische toepassing en incidentmanagement. Gelukkig geen ellenlange sessies maar een bondige uitleg gevolgd door controle vragen. Toetsing vind plaats door – inderdaad – een eindtoets maar eigenlijk ook tijdens het duiken: Als onze bodemtijd en diepte korter is dan gepland, wordt van ons verwacht dat we ook de decotijd aanpassen. En met de deco zoals die ons nu geleerd is kan dat heel makkelijk en ontzettend snel onder water gedaan worden.

Experience
Op dag 5 maken we de eerste experience duik naar de Cesare Rossarol, een Italiaanse destroyer die in 1918 gezonken is doordat ze op een mijn liep. Als team maken we de planning en leggen deze voor aan JP. De duik ging niet slecht maar een leerpunt is dat we onze deco hadden kunnen inkorten ten opzichte van het plan omdat onze diepte minder was dan gepland. De tweede duik van die dag is op de Argo, een vriesschip uit Noorwegen, gezonken in 1948 doordat het op een mijn uit de tweede wereldoorlog liep. De twee stukken waarin het schip brak, liggen uit elkaar maar zijn verbonden met een dunne lijn. Langs deze lijn maken we een kort uitstapje naar het andere stuk waarna we terugkeren en al vlot aan de opstijging moeten beginnen.

Op dag 6 maken we de laatste experienceduik naar de Lina, een Italiaans vrachtschip gezonken in 1914 doordat ze bij slecht weer op de klippen liep. De diepte van het wrak varieert van 20 tot 55 meter. Na afloop zitten we braaf in de kajuit van de dagboot om het eindoordeel te horen: Geslaagd! Daarbij geen lange bespiegelingen maar wel een duidelijke feedback wat voor de toekomst verbeterpunten zijn. Online ronden we de certificering af en kunnen we na een lunch aan boord onze eerste duik maken als GUE Tech1 duikers.

Waarom GUE Tech1?
Wat zijn mijn overwegingen om deze cursus zo weer opnieuw te doen en waarom moet je zeker aan GUE Tech1 denken als je dieper wilt duiken:

• Standaardisatie van uitrusting, methoden en processen waar van tevoren goed over is nagedacht. Hierdoor kan ik met elke GUE duiker veilig duiken zonder dat we eerst proefduikjes moeten maken of lang moeten overleggen. Ik weet precies hoe mijn teammates zullen reageren onder water. We spreken allemaal GUE.
• Aandacht voor het oplossen van problemen. Wat ik hier op dit gebied heb geleerd, heb ik niet gezien bij andere tec cursussen die ik gevolgd heb.
• Training is uitgebreid en grondig en er worden geen shortcuts genomen. Als ik na de cursus duik, ga ik het rendement merken.
• Duiken in een team met goede skills maakt het duiken nog leuker dan het al is.
• De GUE gemeenschap is hecht en de passie voor het duiken (Tech en Cave) is enorm groot. Wat fantastisch om hier deel van uit te maken.

Natuurlijk blijf ik ook met andere duikers dan GUE duikers duiken en misschien kan ik je dan enthousiast maken voor GUE. Maar als het om diepere en langere duiken gaat, geef ik de voorkeur aan GUE duikers omdat dit mij nog meer plezier geeft in het duiken.

Tot aan de waterkant!