Dirk Van den Bergh -Van alles en nog veel, veel meer!
Er zijn nog steeds mensen die niet begrijpen wat duikers in Zeeland onder water gaan zoeken … Daar is toch niets te zien? Dirk van den Bergh filmde zijn duikavonturen om te bewijzen dat er heel veel te zien is.
Wel, laat die dan maar eens naar dit filmpje kijken, dan zullen ze het wel begrijpen! Maar eerlijk, zelfs wij waren verbaasd over wat wij in één duik allemaal tegenkwamen!
Deze keer afspraak met buddy Petra Zondervan bij de Zeelandbrug om 08.30 uur. De laag water kentering is om 10.05 uur.
Wanneer ik aankom staat er één auto: die van Petra en zij heeft al opgetuigd! Wat krijgen we nou? Gewoonlijk te laat, nu eerst! Blijkt dat ze zich deze keer van uur vergist heeft … No comment …
Om 09.25 uur gaan we in het water bij de westelijke brug. Doel van de duik: op zoek naar het gestippeld mosdierslakje.
Tijdens onze afdaling naar 11 meter ziet Petra al meteen een sepiaatje! Even verder zie ik een zeedonderpad. Dat begint goed! Petra doet teken met haar lamp: een raster pitvis! Nog een zeedonderpad! Een blauwtipje, een harlekijnslakje en daar een pauwkokerworm … Een heel grote steurngarnaal, een botervis … En dan plots gegil (jawel, dat kan onder water!)… Het is Petra … Zij is in alle staten want zij heeft het gestippeld mosdierslakje gevonden !!! We blijven er 12 minuten naar kijken. Ik neem genoeg filmbeelden om zeker te zijn dat het er op staat. En dan weer een uniek moment op beeld: het slakje wort gekidnapt door een brokkelster!
Ik doe teken aan Petra dat ik nog 60 bar heb en zij begrijpt nog 50 bar, dus ze begint meteen langzaam aan de opstijging en voor de tweede keer wordt ze bijna gek! Ze schijnt wild met haar lamp in mijn ogen en dan heel langzaam naar de plaats waar ik moet gaan filmen. Ze schijnt niet op het onderwerp zelf om het niet weg te jagen. Ik begrijp het en nader heel langzaam. Wauw, wauw, wauw … nu krijg ik het ook! Camera rustig houden Dirk … blijven doorademen … daar zit een gehoornde slijmvis open en bloot op een rots! Ik nader heel langzaam en natuurlijk is hij ribbedebie als ik te dicht kom. Maar hij staat er zeker goed op!
We houden een veiligheidsstop van 3 minuten, maar eigenlijk willen we meteen naar boven om het uit te schreeuwen hoe tof deze duik was! Na 63 minuten komen we niet ver van de trap boven. We zijn dus helemaal niet ver geweest, maar wat hebben wij op die kleine plaats allemaal te zien gekregen!
Het plan was om een tweede duik te gaan maken op een voor ons nog onbekende duikstek (Het licht bij Bruinisse), waar buiten de kentering gedoken kan worden, maar beseffen dat dit alleen maar kan tegenslagen na zo’n superduik. We besluiten om met de hoog water kentering nogmaals bij de brug een duik te maken. Het is mooi weer, dus zonnen maar! 5 uur in de zon zitten lijkt ons echter niet zo verstandig, dus we zoeken al vlug de schaduw van de auto op.
Om 15.30 uur liggen we terug in het water. De kentering is om 16.10 uur. Het eerste kwartier is de stroming hevig en om aan de pijler te geraken moeten we ons vasthouden aan de rotsen. Het zicht is heel wat minder nu. Bij de pijler gekomen ziet Petra alweer een gehoornde slijmvis! De pauwkokerwormen zijn ook weer van de partij. We zien nóg een gehoornde slijmvis!
Het doel van deze duik was het vinden van de wolkrab, maar die vinden we niet. Niet getreurd … onze duikdag kon toch al niet meer stuk! We zijn 12,9 meter diep geweest en komen na 61 minuten mooi in de buurt van de trap boven.
Dit was mijn 199e duik, dus de volgende is het feest!