Freedive-blog: Ondersteboven klaren
Klaren is een dingetje voor Susan Dogterom. Het is toch net even anders dan tijdens de persluchtduiken. Een nieuwe blog.
Ik kan tijdens het duiken meestal heel makkelijk klaren en ook op verschillende manieren. Maar tijdens de dieptedag in Duitsland lukt het niet. De eerste paar keren rustig naar beneden gaat nog wel, maar het klaren kost veel moeite. Zodra we de vinnen aandoen en sneller naar beneden gaan, lukt het al snel helemaal niet meer. In principe ga je met 1 meter per seconde naar beneden en ook weer naar boven. Maar het ligt niet alleen aan de snelheid. Ook als ik daarna weer langzamer ga, lukt het niet. Terwijl ik toch echt niet verkouden ben. Waar het dan wel aan ligt? De positie van je lichaam. Met freediven is die tijdens een afdaling anders dan met duiken. De bedoeling is dat je recht naar beneden gaat met je kruin als laagste punt. Voor het klaren heb je lucht in je hoofd nodig en lucht gaat altijd omhoog. Bij freediven betekent dat dus dat de lucht juist richting de longen gaat in plaats van naar je hoofd en dan heb je dus minder makkelijk lucht om je oren te klaren, vergeleken met persluchtduiken.
— Klaren lukt me niet. Waar het aan ligt? De positie van mijn lichaam. Met freediven is die tijdens een afdaling anders dan met duiken. —
Tegen beter weten in
De meeste andere cursisten hebben er geen probleem mee en gaan zo de diepte in. Dat ga je best vaak doen, want je moet niet alleen de vier oefeningen doen. Je bent ook buddy van de andere cursisten en dat betekent dat je nog vaker een duik maakt. Maar mijn manier van klaren lukt niet, dus ik kom niet op de benodigde diepte van 10 meter. Ik blijf het proberen met allerlei verschillende manieren, maar ik raak gestrest en gefrustreerd van het feit dat het niet lukt. Dat is juist wat je niet moet doen tijdens het freediven. Tegen beter weten in probeer ik het te forceren en daardoor ben ik al snel helemaal klaar met freediven voor die dag. Mijn oren willen niet meer meewerken. Ik heb maar twee van de vier oefeningen kunnen doen, dus ik heb het nog niet gehaald.
— Als anderen wel ondersteboven kunnen klaren, moet ik dat ook kunnen. Dus ik geef het niet op. —
Nieuwe poging
Een paar maanden later ga ik voor een tweede poging mee naar Dive4Life met een nieuwe groep cursisten. Het begint weer prima en ik kom qua adem makkelijk naar beneden. De andere cursisten denken zelfs dat ik al een ervaren freediver ben, omdat mijn techniek zo netjes is. Al denkt instructeur Nanja daar natuurlijk anders over en ze herinnert me nog even aan het feit dat ik mijn hoofd niet in de goede positie houd. Helemaal gelijk. Maar met mijn hoofd recht naar beneden lukt het klaren gewoon niet.
Na een paar goede pogingen gaat het weer mis. Ik blijf doorgaan, maar het gaat heel moeizaam. Ik kan steeds een klein stukje naar beneden en dan moet ik mijn lichaam omkrullen zodat mijn hoofd weer hoog genoeg is om te kunnen klaren. Dat kost tijd en dat is niet echt handig voor de oefening waarbij ik iemand op 10 meter diepte moet redden. Dus ook deze keer is geen succes. Maar als anderen wel ondersteboven kunnen klaren, dan moet ik dat ook kunnen. Dus ik geef het niet op. Nanja geeft aan dat klaren een vaardigheid is en het in principe door iedereen te leren is. Alleen soms heb je meer en andere oefeningen nodig. Gaat het me lukken? Ik vertel het je in mijn volgende blog.
